คดี 112 “เก็ท-โสภณ” เหตุปราศรัยในกิจกรรม #ทัวร์มูล่าผัว พาดพิงราชินี

เวลา 21.20 น. ตำรวจนอกเครื่องแบบได้เข้าอ่านหมายจับในคดีตามมาตรา 112 ต่อ “เก็ท” โสภณ สุรฤทธิ์ธำรง ขณะเขากำลังนั่งแท็กซี่เพื่อเดินทางออกจากกิจกรรมวันแรงงาน #ม็อบ1พฤษภา65 #รวมพลคนทำงาน ที่ลานหอศิลปวัฒนธรรมกรุงเทพมหานคร

ในขณะที่ตำรวจหลายสิบนายทั้งในและนอกเครื่องแบบได้ล้อมรถแท็กซี่ไว้ โดยโสภณยังไม่ยอมลงจากรถ ขณะที่มีมวลชนในบริเวณดังกล่าวเข้ามาเจรจากับเจ้าหน้าที่ และพยายามล้อมรถแท็กซี่ไว้ เพื่อไม่ให้ตำรวจนำตัวโสภณไป เนื่องจากยังไม่แน่ชัดว่าจะนำตัวไปที่ใดและอยากให้รอจนกว่าทนายความจะเดินทางมาถึง

22.05 น. หลังการล้อมรถและเจรจากับมวลชน โสภณจึงยอมลงจากรถแท็กซี่ไปขึ้นรถของเจ้าหน้าที่ตำรวจ โดยมีผู้ไว้วางใจและมวลชนจำนวนหนึ่งขอติดตามขึ้นรถไปด้วย ก่อนจะพาตัวไปถึง สน.สำราญราษฎร์ ในเวลาประมาณ 22.20 น. และมีทนายความติดตามไป โดยที่ด้านหน้าสถานีตำรวจได้ตั้งแผงรั้วเหล็กกั้นไว้ และมีมวลชนหลายสิบคนรอให้กำลังใจ

ตำรวจชุดจับกุมได้ทำบันทึกจับกุมโสภณ โดยในการจับกุมครั้งนี้อยู่ภายใต้การอำนวยการของ พ.ต.อ.นริศ ปรารถนาพร ผกก.สส. บก.น.6 และ พ.ต.ต.พลเชษฐ์ มาดี สารวัตรสืบสวน สน.สำราญราษฎร์ โดยระบุว่ามีชุดจับกุมเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจจาก กก.สส.บก.น.6 และ สน.สำราญราษฎร์ รวม 9 ราย และเป็นการจับกุมตามหมายจับที่ออกโดยศาลอาญา ลงวันที่ 29 เม.ย. 2565 ลงนามโดย ปกฉัตร เผือกสุวรรณ โดยมีพนักงานสอบสวน สน.สำราญราษฎร์ เป็นผู้ร้องขอออกหมาย ในข้อหาหมิ่นประมาทกษัตริย์ฯ

ในชั้นจับกุม โสภณได้ให้การปฏิเสธตลอดข้อกล่าวหา รวมถึงไม่ลงลายมือชื่อในบันทึกจับกุมข้างต้น

ต่อมา เวลาประมาณ 23.30 น. ตำรวจ สน.สำราญราษฎร์ ยืนยันที่จะนำตัวโสภณไปสอบสวนที่กองบังคับการตำรวจปราบปรามยาเสพติด (บช.ปส.) ภายในสโมสรตำรวจ ถนนวิภาวดี-รังสิต ซึ่งไม่ใช่พื้นที่เกิดเหตุ

เวลาประมาณ 23.56 น. โสภณจึงได้ยื่นหนังสือขอให้ทำการสอบสวนตนต่อทันทีที่ สน.สำราญราษฎร์ และไม่ยินยอมให้ย้ายไปสอบสวนที่ บช.ปส. เพราะไม่ใช่ท้องที่เกิดเหตุและประกาศเรื่องกำหนดสถานที่ควบคุมตัวที่ 1/2563 ที่กำหนดให้ บช.ปส. เป็นสถานที่ควบคุมตัวได้ถูกยกเลิกไปแล้ว

(อ้างอิง: บันทึกจับกุม, หนังสือขอให้สอบสวนและควบคุมตัวในท้องที่ที่รับผิดชอบ สน.สำราญราษฎร์ ลงวันที่ 1 พ.ค. 2565 และ https://tlhr2014.com/archives/43145)

แม้โสภณจะคัดค้านการนำตัวไปสอบสวนที่ บช.ปส. อย่างไรก็ตาม เวลา 00.20 น. ตำรวจได้ควบคุมตัวโสภณไปที่ บช.ปส. โดยไม่มีทนายความขึ้นรถไปด้วย ทำให้ทนายความต้องเดินทางแยกไปต่างหาก และต้องรออยู่หน้าตึก บช.ปส. ก่อนจะตามเข้าไปให้คำปรึกษาทางกฎหมายกับโสภณด้านในอาคารได้ในเวลาต่อมา

ร.ต.อ.โยธี เสริมสุขต่อ รองสารวัตรสอบสวน สน.สำราญราษฎร์ แจ้งพฤติการณ์คดีว่า เมื่อวันที่ 23 เม.ย. 2565 เวลาประมาณ 08.00 น. ขณะที่อานนท์ กลิ่นแก้ว ผู้กล่าวหาพักอาศัยอยู่ที่บ้านพักและได้เข้าไปดูเพจของ Friends Talk ในโทรศัพท์มือถือ พบว่า เมื่อวันที่ 22 เม.ย. 2565 เวลาประมาณ 17.50 น. เพจมีคลิปการไลฟ์สด พบกลุ่มบุคคลกําลังเผชิญหน้ากับเจ้าหน้าที่ตํารวจ ซึ่งเจ้าหน้าที่ตํารวจได้ยืนกั้นแถวไม่ให้เดินเข้าไปยังบริเวณวัดสระเกศราชวรมหาวิหาร ซึ่งในวันดังกล่าวพระบาทสมเด็จพระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัว และสมเด็จพระนางเจ้าสุทิดา จะเสด็จพระราชดําเนิน เพื่อบําเพ็ญพระราชกุศลถวายสมเด็จพระบูรพมหากษัตราธิราชและทรงสักการะพระบรมสารีริกธาตุ ณ พระบรมบรรพต เนื่องในโอกาสที่กระทรวงวัฒนธรรมจัดงาน “ใต้ร่มพระบารมี 240 ปี กรุงรัตนโกสินทร์”

ในคลิปมีกลุ่มผู้ชุมนุมประมาณ 10 กว่าคน โดยมีโสภณ สุรฤทธิ์ธํารง ทราบชื่อและนามสกุลจริงภายหลัง ได้ปราศรัยโดยใช้เครื่องขยายเสียง (โทรโข่ง) ซึ่งมีข้อความเป็นการหมิ่นประมาท ดูหมิ่น หรือแสดงความ อาฆาตมาดร้ายพระมหากษัตริย์ โดยมีเนื้อหาพาดพิงถึงการทำบุญของพระราชินีสุทิดา และกล่าวถึงการปฏิบัติหน้าที่ของเจ้าหน้าที่ตำรวจ

ผู้กล่าวหาอ้างว่า ข้อความดังกล่าวกล่าวผ่านเครื่องขยายเสียงต่อหน้าประชาชนผู้ชุมนุมจํานวนมาก และมีการถ่ายทอดสดผ่านสื่อสังคมออนไลน์ การกล่าวถ้อยคําเช่นนั้น เป็นทั้งถ้อยคําที่ไม่สุภาพและไม่สมควร แสดงให้เห็นเจตนาของผู้ต้องหาที่ต้องการลดคุณค่าของสมเด็จพระราชินีสุทิดา อันเป็นการดูถูกเหยียดหยาม เป็นการใส่ร้ายทําให้ประชาชนทั่วไปรู้สึกเกลียดชัง ซึ่งถือเป็นการดูหมิ่น หรือแสดงความอาฆาตมาดร้ายพระมหากษัตริย์ จึงมาแจ้งความร้องทุกข์ต่อพนักงานสอบสวน

ครั้งแรกพนักงานสอบสวนได้แจ้งข้อหาโสภณตามหมายจับ คือ ข้อหาตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 112 ต่อมา ได้แจ้งข้อกล่าวหาเพิ่มเติม ระบุว่า จากการตรวจสอบพบว่า โสภณไม่ได้ขออนุญาตใช้เครื่องขยายเสียงจากเจ้าหน้าที่ จึงแจ้งอีก 1 ข้อหา คือ ใช้เครื่องขยายเสียงโดยไม่ได้รับอนุญาต โสภณได้ให้การปฏิเสธตลอดข้อกล่าวหา และปฏิเสธจะลงลายมือชื่อในบันทึกการแจ้งข้อกล่าวหา

หลังจากสอบคำให้การเสร็จสิ้นแล้ว โสภณได้ถูกคุมขังที่ บช.ปส. 1 คืน และทราบว่าพนักงานสอบสวนจะทำการขอฝากขังผ่านวิดีโอคอนเฟอเรนซ์ จึงได้ทำการคัดค้านการฝากขังออนไลน์นี้ โดยการลงบันทึกประจำวันไว้

ต่อมาช่วงเช้า พนักงานสอบสวนได้ยื่นคำร้องขออำนาจศาลอาญาฝากขังผ่านวิดีโอคอนเฟอเรนซ์เป็นระยะเวลา 12 วัน พร้อมคัดค้านการประกันตัวโดยระบุว่าเป็นความผิดที่มีอัตราโทษสูง และผู้ต้องหาเป็นนักกิจกรรมเคลื่อนไหวทางการเมืองกลุ่มโมกหลวงริมน้ำ ซึ่งมีพฤติการณ์เป็นบุคคลเฝ้าระวังพิเศษต่อสถาบันพระมหากษัตริย์ และในเดือนพฤษภาคม มีงานพระราชพิธีฉัตรมงคล พิธีสมโภชเครื่องราชกุธภัณฑ์ พระราชพิธีพืชมงคล และงานพระราชพิธีต่างๆ หากได้รับการปล่อยตัวชั่วคราว เกรงว่าผู้ต้องหาจะหลบหนี และยากแก่การติดตามตัวมาดำเนินคดีในภายหลัง

หลังทนายความทราบคำสั่งศาลที่อนุญาตให้ฝากขังโสภณ จึงได้ยื่นคำร้องขอปล่อยตัวชั่วคราว โดยขอวางหลักทรัพย์ 90,000 บาท จากกองทุนราษฎรประสงค์เป็นหลักประกัน

เวลา 15.30 น. ศาลมีคำสั่งไม่อนุญาตให้ปล่อยตัวชั่วคราวโสภณ ระบุว่า กรณีนี้ปรากฏว่า โสภณผู้ต้องหาเคยได้รับการปล่อยตัวชั่วคราวของศาลนี้ ในข้อหาร่วมกันดูหมิ่นศาลหรือผู้พิพากษาในระหว่างพิจารณา อันเนื่องมาจากผู้ต้องหากับพวกรวมตัวกันชุมนุมมั่วสุมที่ศาลอาญา ปราศรัยเรียกร้อง รวมถึงแสดงความไม่พอใจในการทำหน้าที่ของศาล ในคดีที่พนักงานอัยการยื่นฟ้อง พริษฐ์ หรือ ‘เพนกวิน’ ชิวารักษ์ ต่อศาลนี้ ในความผิดฐานหมิ่นประมาท ดูหมิ่น หรือแสดงความอาฆาตมาดร้ายพระมหากษัตริย์ พระราชินี ซึ่งคดียังอยู่ในระหว่างการพิจารณาของศาล

ผู้ต้องหายังกระทำการอันเป็นเหตุให้ถูกจับกุมเป็นคดีนี้อีก จึงน่าเชื่อว่าหากให้ปล่อยชั่วคราวไป ผู้ต้องหาอาจหลบหนี หรือไปกระทำการในทำนองเดียวกันนี้ หรือก่อภัยอันตรายประการอื่นอีก จึงไม่อนุญาตให้ปล่อยตัวชั่วคราวผู้ต้องหา เจ้าหน้าที่ศาลได้ปิดชื่อผู้พิพากษาที่ลงชื่อในคำสั่งไม่อนุญาตให้ปล่อยตัวชั่วคราวไว้

กิจกรรม "ทัวร์มูล่าผัว" ในวันที่ 22 เม.ย. 2565 จัดโดยกลุ่มมังกรปฏิวัติ เป็นทริปเที่ยวสถานที่สำคัญย่านเกาะรัตนโกสินทร์ เริ่มต้นจากอนุสาวรีย์ประชาธิปไตย โดยกิจกรรมถูกตำรวจควบคุมฝูงชนสกัดกั้น จนกลุ่มมังกรปฏิวัติต้องประกาศยุติกิจกรรม

สำหรับคดีที่ศาลกล่าวถึงว่าโสภณถูกกล่าวหามาก่อนหน้านี้ เป็นกรณีที่โสภณเข้ามอบตัวหลังถูกออกหมายจับร่วมกับนักกิจกรรมและประชาชนรวม 15 คน ในการชุมนุม #ม็อบ2พฤษภา2564 หน้าศาลอาญา โดยกลุ่ม REDEM คดีนี้ เขาถูกแจ้งข้อหาดูหมิ่นศาล, ข้อหามาตรา 215, มาตรา 216, ฝ่าฝืน พ.ร.ก.ฉุกเฉินฯ, ใช้เครื่องขยายเสียง และกีดขวางทางเท้า โดยคดีอยู่ระหว่างการรอสืบพยานในชั้นศาล

หลังคำสั่งศาล โสภณถูกนำตัวไปคุมขังที่เรือนจำพิเศษกรุงเทพมหานคร ทำให้ ณ วันที่ 2 พ.ค. 2565 มีจำนวนผู้ถูกคุมขังในเรือนจำจากการแสดงออกทางการเมือง หรือมีมูลเหตุเกี่ยวข้องกับการเมือง โดยไม่ได้รับการประกันตัว เพิ่มขึ้นเป็นอย่างน้อยจำนวน 9 คน

ทั้งนี้ อานนท์ กลิ่นแก้ว เป็นสมาชิกกลุ่มศูนย์รวมประชาชนปกป้องสถาบัน (ศปปส.) ซึ่งเป็นกลุ่มที่เคลื่อนไหวแจ้งความนักกิจกรรมในคดีมาตรา 112 หลายคดี น่าสังเกตว่าการขอออกหมายจับโสภณของเจ้าหน้าที่ตำรวจเกิดขึ้นหลังการแจ้งความเพียง 6 วันเท่านั้น โดยไม่มีการออกหมายเรียก และคดีนี้ยังเป็นคดีมาตรา 112 คดีแรกที่โสภณถูกกล่าวหา

(อ้างอิง: คำร้องขอฝากขังผู้ต้องหาครั้งที่ 1 ศาลอาญา ลงวันที่ 2 พ.ค. 2565 และ https://tlhr2014.com/archives/43145)

เวลา 10.00 น. ศาลอาญา รัชดาฯ นัดไต่สวนคำร้องขอฝากขังโสภณครั้งที่ 2 หลังพนักงานสอบสวน สน.สำราญราษฎร์ ยื่นขอฝากขังต่อไปอีกเป็นเวลา 12 วัน โดยอ้างว่าต้องสอบสวนพยานอีก 3 ปาก ขณะที่ทนายความได้ยื่นคำร้องคัดค้านการฝากขังต่อ ศาลจึงนัดไต่สวนคำร้อง

ศาลได้เบิกตัวโสภณผ่านระบบวิดีโอคอนเฟอร์เรนซ์จากเรือนจำพิเศษกรุงเทพฯ แม้ทนายความจะยื่นคำร้องขอให้เบิกตัวผู้ต้องหามาร่วมการไต่สวนที่ศาลก็ตาม โดยอ้างถึงมาตรการการป้องกันและควบคุมการแพร่ระบาดของโรคโควิด-19 อีกทั้งผู้ต้องหาได้แต่งตั้งทนายความในคดีแล้ว ซึ่งศาลเห็นว่า ทนายผู้ต้องหาสามารถคัดค้านการขอฝากขังแทนผู้ต้องหาได้ทุกประการ โดยไม่เสียสิทธิและผลประโยชน์ในการต่อสู้คดี

เมื่อจะเริ่มการไต่สวน พบว่าระบบอินเทอร์เน็ตของศาลมีปัญหา เวลาผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมงก็ยังไม่สามารถแก้ไขปัญหาดังกล่าวได้ ศาลจึงจะทำการไต่สวนโดยไม่มีผู้ต้องหารับฟัง แม้ทางออนไลน์ก็ตาม

จากนั้นทนายความได้แถลงต่อศาลว่า หากในวันนี้ศาลรับฝากขัง และครั้งหน้าพนักงานสอบสวนยื่นขอฝากขังผู้ต้องหาอีก ขอให้ศาลพิจารณาเบิกตัวผู้ต้องหาจากเรือนจำมาเข้าร่วมการไต่สวนที่ศาลด้วย เนื่องจากการเบิกตัวผ่านระบบคอนเฟอร์เรนซ์ครั้งที่ผ่านๆ มาที่ศาลนี้ ผู้ต้องหาและทนายพบปัญหาการไม่ได้ยินเสียงหรือได้ยินไม่ชัดเจนจนจับใจความไม่ได้ อีกทั้งภาพและเสียงยังกระตุก ล่าช้า (Delay) กว่าความเป็นจริง ทำให้การสื่อสารเป็นไปด้วยความยากลำบาก ซึ่งกระทบโดยตรงต่อสิทธิในการต่อสู้คดีอย่างเต็มที่

ศาลตอบว่า หากศาลอนุญาตให้ฝากขังในวันนี้ และผู้ร้องขอให้ศาลฝากขังผู้ต้องหาอีกในครั้งหน้านั้น การไต่สวนครั้งดังกล่าวอาจเป็นผู้พิพากษาท่านใดก็ได้ จึงไม่สามารถรับรองในครั้งนี้ได้ว่าจะเบิกตัวผู้ต้องหามาศาล เนื่องจากเรื่องนี้เป็นดุลยพินิจของผู้พิพากษาท่านนั้นๆ ที่จะทำการไต่สวนในวันดังกล่าว

ทนายแถลงต่อว่า ขอเพียงให้ศาลบันทึกข้อเท็จจริงส่วนนี้ตามที่ได้ร้องขอ แม้การไต่สวนครั้งหน้าจะเป็นผู้พิพากษาท่านอื่น แต่ทนายจะได้นำข้อเท็จจริงที่ศาลได้บันทึกลงไปในรายงานกระบวนพิจารณาคดีวันนี้ไปเป็นเหตุผลที่มีน้ำหนักเพื่อประกอบการตัดสินใจให้ผู้พิพากษาท่านอื่นๆ เพื่อมีดุลยพินิจให้เบิกตัวผู้ต้องหามาศาล

++ตำรวจร้องศาลขอฝากขัง อ้างเพราะพฤษภาคมมี ‘งานพระราชพิธีเยอะ’ เกรงผู้ต้องหาไป “กระทำผิดซ้ำ” อีก++

ร.ต.อ.โยธี เสริมสุขต่อ พนักงานสอบสวน สน.สำราญราษฎร์ ผู้ยื่นคำร้องขอฝากขัง เบิกความต่อศาลให้อนุญาตฝากขังผู้ต้องหาต่อไปอีก 12 วัน เนื่องจากมีความจำเป็นต้องสอบปากคำพยานอีก 3 ปาก ได้แก่

1. พยานผู้เชี่ยวชาญด้านกฏหมายจากมหาวิทยาลัยราชภัฎสวนดุสิต เพื่อให้ความเห็นด้านกฎหมาย
2. พยานประชาชนทั่วไป เพื่อให้ความเห็นเกี่ยวกับถ้อยคำปราศรัยของผู้ต้องหา
3. เจ้าหน้าที่ตำรวจฝ่ายสืบสวน สน.สำราญราษฎร์ ผู้จัดทำรายงานการสอบสวนและบันทึกจับกุม

นอกจากนี้ตำรวจยังอ้างว่าต้องรอผลการตรวจพิสูจน์ของกลาง ซึ่งเป็นแผ่นวีซีดีบันทึกภาพเหตุการณ์ขณะผู้ต้องหาขึ้นปราศรัยในวันเกิดเหตุ รอผลตรวจสอบลายพิมพ์นิ้วมือ รวมถึงประวัติการต้องโทษของผู้ต้องหา

จากนั้น ร.ต.อ.โยธี ได้ตอบคำถามทนายความของผู้ต้องหาถามค้านว่า คดีนี้พนักงานสอบสวนยังไม่มีความเห็นสั่งฟ้องยื่นต่อพนักงานอัยการ ผู้ร้องไม่ทราบว่าผู้ต้องหาเป็นนักศึกษาคณะแพทยศาสตร์วชิรพยาบาล เนื่องจากผู้ต้องหาไม่ได้ให้การไว้กับพนักงานสอบสวน และไม่ได้มีข้อมูลส่วนนี้อยู่ในรายงานการสืบสวน

ร.ต.อ.โยธี เบิกความตอบอีกว่า การตรวจพิสูจน์ลายพิมพ์นิ้วมือและของกลางซึ่งเป็นแผ่นวีซีดีนั้น ผู้ร้องได้ส่งไปตรวจพิสูจน์ยังกองพิสูจน์หลักฐานกลางของสำนักงานตำรวจแห่งชาติแล้ว ส่วนการตรวจสอบประวัติการต้องโทษ ตนจะเป็นผู้ทำการตรวจด้วยได้ตัวเอง แต่ต้องรอทราบผลตรวจพิสูจน์ลายพิมพ์นิ้วมือและของกลางซึ่งเป็นแผ่นวีซีดีก่อน

ด้านพยานอีก 3 ปากที่อ้างว่าจะต้องทำสอบปากคำนั้น ผู้ร้องได้ติดต่อไปยังพยานปากผู้เชี่ยวชาญด้านกฎหมายและพยานปากประชาชนทั่วไปแล้ว เหลือเพียงนัดหมายวันและเวลาเพื่อทำการสอบปากคำเท่านั้น ส่วนพยานปากเจ้าหน้าที่ตำรวจฝ่ายสืบสวนผู้จัดทำรายงานการสืบสวนและบันทึกจับกุมนั้นเป็นพยานที่รับราชการอยู่ที่เดียวกัน คือ สน.สำราษราษฎร์

พยานยอมรับว่าผู้ต้องหา อายุ 23 ปี และเป็นเพียงนักศึกษาเท่านั้น ไม่มีอิทธิพลที่จะสามารถไปยุ่งเหยิงกับพยานหลักฐานได้ ในคดีนี้ได้จับกุมผู้ต้องหาที่บริเวณหอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพฯ คดีนี้ไม่เคยออกหมายเรียกผู้ต้องหามาก่อน โดยได้ขอออกหมายจับผู้ต้องหาเลย เนื่องจากคดีมีอัตราโทษเกินกว่า 3 ปี

ทนายสอบถามว่า ผู้ต้องหามีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง โดยอาศัยอยู่กับพ่อดังที่อยู่ตามทะเบียนราษฎร์ ซึ่งมีพ่อเป็นเจ้าของบ้าน แต่ผู้ร้องไม่ทราบเรื่องนี้

ร.ต.อ.โยธี ยอมรับว่า คดีนี้หากไม่ขังผู้ต้องหาไว้ก็ยังสามารถทำสำนวนการสอบสวนเพื่อเสนอต่อพนักงานอัยการได้ แต่ทว่าที่ได้ขอให้ศาลขังผู้ต้องหาไว้ต่อไป เนื่องจากผู้ต้องหามีพฤติการณ์เป็นบุคคลเฝ้าระวังพิเศษต่อสถาบันพระมหากษัตริย์ และในเดือนพฤษภาคม มีงานพระราชพิธีฉัตรมงคล พิธีสมโภชเครื่องราชกุธภัณฑ์ พระราชพิธีพืชมงคล และงานพระราชพิธีต่างๆ เกรงว่าผู้ต้องหาอาจจะไป “กระทำผิดซ้ำ” ในลักษณะนี้อีก และหากได้รับการปล่อยตัวชั่วคราว อาจยากแก่การติดตามตัวมาดำเนินคดีในภายหลัง

สุดท้ายทนายความได้แถลงสรุปข้อเท็จจริงในการคัดค้านการฝากขังผู้ต้องหา ต่อศาล 4 ประเด็นด้วยกัน ดังนี้

1. ผู้ต้องหาไม่มีพฤติการณ์หลบหนีและยุ่งเหยิงกับพยานหลักฐานได้ ซึ่งสอดคล้องกับคำให้การของพนักงานสอบสวนผู้ยื่นคำร้องขอฝากขัง
2. ผู้ต้องหามีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง มีอายุ 23 ปี และเป็นเพียงนักศึกษาภาควิชารังสีเทคนิค คณะแพทยศาสตร์วชิรพยาบาล ไม่จำเป็นจะต้องออกหมายขังผู้ต้องหาไว้ตาม ป.วิ.อาญา มาตรา 66
3. แม้ศาลไม่รับฝากขังผู้ต้องหาในผัดนี้ พนักงานสอบสวนก็สามารถทำสำนวนคดีจนแล้วเสร็จได้
4. กรณีที่ผู้ร้องอ้างว่า ขอฝากขังต่อไปเพราะผู้ต้องหาจะไป “กระทำผิดซ้ำ” นั้น เป็นเพียงคำกล่าวหาของผู้ร้อง ไม่มีพยานหลักฐานใดๆ จะยืนยันคำกล่าวหาดังกล่าวได้

หลังดำเนินการไต่สวนแล้วเสร็จ ศาลนัดฟังคำสั่งวันนี้ในช่วงบ่าย

++ศาลสั่งให้ฝากขังเก็ทต่อ 7 วัน และให้ฝากขังเป็นครั้งสุดท้าย ระบุ ตร.ทำสำนวนใกล้เสร็จแล้วไม่ควรขังผู้ต้องหาไว้เกินเหตุและความจำเป็น++

เวลาประมาณ 15.00 น. ศาลมีคำสั่งอนุญาตให้ฝากขังโสภณต่อไปอีก 7 วัน มีรายละเอียดคำสั่งโดยสรุป ดังนี้

ผู้ต้องหาเคยได้รับการปล่อยตัวชั่วคราวในคดีดูหมิ่นศาลของศาลนี้ไปแล้ว แต่ยังไปก่อเหตุจนถูกดำเนินคดีในคดีนี้อีก จึงเกรงว่าหากผู้ต้องหาได้รับการปล่อยตัวชั่วคราวจะไปกระทำการในลักษณะนี้ซ้ำอีก และเมื่อพิจารณาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 71 และมาตรา 66 ซึ่งกล่าวไว้ว่า ไม่ให้ควบคุมตัวผู้ต้องหาไว้เกินเหตุและความจำเป็นอันสมควรนั้น เมื่อพิจารณาคำร้องของผู้ร้องที่อ้างจะต้องทำการสอบปากคำพยานอีก 3 ปาก ศาลเห็นว่าพยานปากผู้เชี่ยวชาญด้านกฏหมายและพยานปากประชาชนทั่วไปเป็นเพียงพยานความเห็นไม่ใช่ประจักษ์พยาน จึงไม่มีความจำเป็นที่จะต้องขอความเห็นมาประกอบสำนวนคดี

ส่วนพยานปากเจ้าหน้าที่ตำรวจผู้จัดทำรายงานการสืบสวนและบันทึกจับกุมนั้น ศาลเห็นว่าเป็นพยานที่อยู่หน่วยงานเดียวกับผู้ร้อง สามารถขอความเห็นได้ทันทีโดยไม่ต้องรอเวลา ส่วนการตรวจสอบประวัติการต้องโทษของผู้ต้องหานั้น ผู้ร้องสามารถทำได้ด้วยตัวเอง ทำให้การสอบสวนเหลือเพียงรอผลตรวจพิสูจน์ของกลางซึ่งเป็นแผ่นวีซีดีและลายพิมพ์นิ้วมือจากสำนักงานตำรวจแห่งชาติเท่านั้น ศาลจึงเห็นว่าการทำสำนวนคดีใกล้จะแล้วเสร็จแล้ว จึงอนุญาตให้ฝากขังผู้ต้องหาตามคำร้องของพนักงานสอบสวนได้เพียง 7 วันเท่านั้น โดยจะอนุญาตให้ฝากขังผู้ต้องหาครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย

หลังศาลมีคำสั่งให้ฝากขังต่อ ทนายความได้ยื่นขอประกันตัวโสภณอีกครั้งเป็นครั้งที่ 2 ทันที โดยได้ยื่นคำร้องขอปล่อยตัวชั่วคราว ขอวางหลักทรัพย์ 90,000 บาท จากกองทุนราษฎรประสงค์เป็นหลักประกัน ต่อมาศาลได้มีคำสั่งยกคำร้อง โดยระบุว่า “ไม่มีเหตุเปลี่ยนแปลงคำสั่งเดิม”

ทั้งนี้ระหว่างถูกคุมขังเมื่อวันที่ 5 พ.ค. 2565 โสภณได้เริ่มต้นการอดอาหารเพื่อประท้วงต่อกระบวนการยุติธรรมและเรียกร้องสิทธิประกันตัวร่วมกับ ทานตะวัน ตัวตุลานนท์ โดยจนถึงวันนี้โสภณอดอาหารเข้าสู่วันที่ 8 แล้ว ส่วนตะวันอดอาหารเข้าวันสู่วันที่ 22 แล้ว

ภายหลังทนายความให้ความเห็นต่อเหตุการณ์ที่ศาลไม่เบิกตัวผู้ต้องหามาร่วมกระบวนการไต่สวนว่า จากสถานการณ์การแพร่ระบาดของโควิด-19 ที่จะถูกประกาศเป็นโรคประจำถิ่นในประเทศไทยแล้ว ทั้งทางเรือนจำและศาลเองก็ได้มีมาตรการในการป้องกันและดูแลการแพร่ระบาดของโรคนี้ โดยที่สามารถเบิกตัวผู้ต้องหามาศาลได้ โดยทราบว่าเรือนจำมีการตรวจคัดกรองด้วยชุดตรวจ ATK ทั้งไป-กลับจากศาลอยู่แล้ว และให้ผู้ต้องหาแยกไปกักตัวเป็นเวลา 14 วันหลังกลับจากศาล ซึ่งผู้ต้องหายินดีจะปฏิบัติตามมาตรการดังกล่าวหากถูกเบิกตัวมาศาล

ทนายยังเน้นย้ำอีกว่า กรณีที่จะไต่สวนผู้ต้องหาผ่านระบบวิดีโอคอนเฟอเรนซ์ แต่กลับประสบปัญหาทางเทคนิคของศาลนั้นเกิดขึ้นบ่อยครั้ง อาจส่งผลเป็นการปิดกั้นโอกาสและสิทธิในการต่อสู้คดีของผู้ต้องหาโดยสิ้นเชิง

“ปัญหาที่เกิดขึ้น อาจกลายเป็นการทำให้ผู้ต้องหาไม่มีสิทธิรับรู้สิ่งที่เกิดขึ้นในกระบวนการที่จะตัดสินว่าตัวเองจะถูกขังต่อไปหรือไม่ ไม่สามารถออกเสียงคัดค้าน โต้แย้งผู้ที่จะทำให้ตนเองถูกขังต่อ”

(อ้างอิง: https://tlhr2014.com/archives/43658)

ศาลอาญานัดไต่สวนคำร้องขอฝากขังเก็ทในผัดที่ 3 หลังพนักงานสอบสวน สน.สำราญราษฎร์ ยื่นขอฝากขังต่อไปอีกเป็นเวลา 12 วัน โดยอ้างว่าต้องรอสอบปากคำพยานบุคคลเพิ่มเติมอีก 1 ปาก รอผลตรวจพิสูจน์ของกลาง ลายพิมพ์นิ้วมือ และผลตรวจประวัติการต้องโทษของผู้ต้องหา ขณะทนายความยื่นคำร้องคัดค้านการฝากขัง ศาลจึงนัดไต่สวน โดยเบิกตัวโสภณผ่านระบบวิดีโอคอนเฟอเรนซ์ แม้ทนายความจะระบุในคำร้องขอให้เบิกตัวผู้ต้องหามาศาลก็ตาม

11.45 น. ปรากฏภาพโสภณบนหน้าจอภาพ เขาเดินเข้ามาในห้องที่จัดไว้สำหรับการไต่สวนผ่านวีดีโอคอนเฟอเรนซ์ด้วยชุดเสื้อสีฟ้า กางเกงสีน้ำตาล และสังเกตเห็นได้ว่าโสภณถูกตัดผมแล้วจนสั้นเกรียน ทำให้ไม่เหลือเค้าเดิมก่อนจะเข้าไปอยู่ในเรือนจำเลย

การไต่สวนเริ่มขึ้น โดยมีพยาน 1 ปาก คือ ร.ต.อ.โยธี เสริมสุขต่อ พนักงานสอบสวน สน. สำราญราษฎร์ ผู้ร้องขอฝากขังโสภณ เบิกความว่า ตนยื่นคำร้องขอฝากขังครั้งนี้ด้วยเหตุผลว่า การสอบสวนยังไม่เสร็จสิ้น โดยจะต้องทำการสอบสวนพยานบุคคลเพิ่มอีก 1 ปาก และรอผลการตรวจพิสูจน์ของกลาง (แผ่น DVD) รอผลตรวจลายพิมพ์ลายนิ้วมือผู้ต้องหา และตรวจสอบประวัติการต้องโทษ ประกอบกับผู้ต้องหาเป็นนักกิจกรรมเคลื่อนไหวการเมืองกลุ่มโมกหลวงริมน้ำซึ่งมีพฤติการณ์เป็นบุคคลเฝ้าระวังต่อสถาบันพระมหากษัตริย์ และเหตุผลข้อสุดท้ายคือ ต้องมีการสรุปสำนวนการสอบสวนให้ผู้บังคับบัญชาระดับกองบังคับการและระดับกองบัญชาการเพื่อพิจารณาตามลำดับ

ด้านพยานบุคคล 1 ปาก ที่พยานอ้างว่าจะต้องทำการสอบสวนเพิ่มเติมนั้น คือ ผู้อำนวยการกองกฎหมายของมหาวิทยาลัยสวนดุสิต ซึ่งจะให้พยานปากนี้มาดูคลิปวิดิโอและถ้อยคำซึ่งเป็นเหตุในคดีนี้แล้วให้ความเห็นว่าเข้าองค์ประกอบตามข้อกล่าวหาที่ผู้ต้องหาถูกกล่าวหาหรือไม่

ส่วนผลตรวจพิสูจน์หลักฐานแผ่น DVD และลายพิมพ์นิ้วมือนั้น พยานยังไม่ได้รับมาแต่อย่างใด พยานจึงได้ส่งหนังสือทวงถามไปยังกองพิสูจน์หลักฐานกลาง สำนักงานตำรวจแห่งชาติ แล้วเมื่อวันที่ 19 พ.ค. 2565 ซึ่งยังไม่ได้รับคำตอบกลับมาแต่อย่างใด ส่วนการตรวจประวัติการต้องโทษของโสภณนั้น พยานสามารถทำได้เอง แต่จะสามารถทำได้หลังจากได้รับผลตรวจพิสูจน์ของกลางและการตรวจลายพิมพ์นิ้วมือก่อน

ร.ต.อ.โยธี ตอบคำถามศาลเพิ่มเติมในเหตุขอฝากขังที่เพิ่มมาในรอบนี้ว่า คดีนี้เป็นคดีพิเศษที่การสรุปสำนวนนั้นต้องเสนอต่อเจ้าหน้าที่ระดับสูง ซึ่งเป็นคณะทำงานในระดับกองบังคับการและระดับกองบัญชาการตามลำดับ พยานจึงขอฝากขังโสภณต่อเป็นครั้งที่ 3 อีกเป็นเวลา 12 วัน

จากนั้นศาลให้ข้อแนะนำกับพนักงานสอบสวนว่า ควรนำเสนอระเบียบภายในหรือหนังสือแต่งตั้งคณะทำงานมาให้เรียบร้อยในคราวหน้า ทั้งนี้ พนักงานสอบสวนไม่ได้เบิกความถึงรายละเอียดของคณะทำงานในสองระดับนั้นต่อศาลแต่อย่างใด

ร.ต.อ.โยธี ตอบทนายผู้ต้องหาถามค้านว่า ในการรอผลการตรวจพิสูจน์ของกลางและลายพิมพ์นิ้วมือนั้น ไม่ว่าอย่างไรผู้ต้องหาจะไม่สามารถเข้าไปยุ่งเหยิงหรือยุ่งเกี่ยวกับความเห็นของหน่วยงานนั้นได้อยู่แล้ว ส่วนพยานบุคคลที่จะต้องสอบสวนเพิ่มอีก 1 ปากนั้น ผู้ร้องเองไม่สามารถบังคับให้พยานมาให้ความเห็นในทิศทางใดทิศทางหนึ่งได้ อีกทั้งผู้ต้องหาเองก็ไม่สามารถที่จะสั่งการพยานปากนี้ได้เช่นเดียวกัน

นอกจากนี้ พยานยังยืนยันคำเบิกความในการไต่สวนฝากขังครั้งก่อนว่า “การปล่อยตัวโสภณไม่มีผลต่อการสอบสวนและทำสำนวนคดี” แต่พยานตอบเพิ่มเติมว่า “แต่เกรงว่าเมื่อมีการสรุปสำนวนแล้วหากไม่มีตัวผู้ต้องหาอยู่ในอำนาจศาลหรือจะให้ทำการหมายเรียกผู้ต้องหาเองก็จะเป็นการยาก”

ร.ต.อ.โยธี รับว่า คดีนี้ตนไม่เคยออกมาเรียกโสภณให้ไปรับทราบข้อกล่าวหามาก่อน แต่ขอศาลให้ออกหมายจับเลย โดยอ้างว่าเนื่องจากคดีนี้มีโทษเกิน 3 ปี ซึ่งกฎหมายให้กระทำการเช่นนั้นได้ อีกทั้งจำได้ว่าการไต่สวนครั้งก่อนศาลมีคำสั่งอนุญาตให้ฝากขังต่อเพียง 5 วัน และกำชับว่าจะอนุญาตให้ฝากขังเป็น “ครั้งสุดท้าย”

++ศาลให้ฝากขังเก็ทต่ออีก 7 วัน (21-27 พ.ค.) แม้ครั้งก่อนศาลเคยมีคำสั่งให้ฝากขังเป็น “ครั้งสุดท้าย” อ้างให้เวลาพนักงานสอบสวนทำสำนวนคดีให้แล้วเสร็จ-เสนอสำนวนต่อผู้บังคับบัญชา++

เวลาประมาณ 14.00 น. สมบัติ บุญหิรัญ และครรชิต ช่อเกตุ ผู้พิพากษาศาลอาญา มีคำสั่งอนุญาตให้ฝากขังโสภณต่ออีก 7 วัน เนื่องจากเห็นว่าพนักงานสอบสวนยังทำสำนวนคดีไม่แล้วเสร็จ ซึ่งต้องทำการสอบปากคำพยานเพิ่มเติมอีก 1 ปาก รอผลตรวจพิสูจน์ของกลาง ลายพิมพ์นิ้วมือ และประวัติการต้องโทษของผู้ต้องหา มีรายละเอียดคำสั่ง ดังนี้

“พิเคราะห์พยานหลักฐานในชั้นไต่สวน คำร้องขอคัดค้านของผู้ต้องหาแล้วได้ความจากผู้ร้องว่า ผู้ร้องได้ส่งหนังสือให้กองพิสูจน์หลักฐานกลาง สำนักงานตำรวจแห่งชาติ ดำเนินการตรวจพิสูจน์หลักฐานแผ่น DVD และรอผลตรวจลายพิมพ์นิ้วมือของผู้ต้องหาแล้ว แต่ยังไม่ได้รับผลการตรวจพิสูจน์กลับคืนมา

และการตรวจสอบประวัติของผู้ต้องหานั้น ผู้ร้องสามารถดำเนินการได้ก็ต่อเมื่อได้รับผลการตรวจลายพิมพ์นิ้วมือของผู้ต้องหาแล้ว อีกทั้งผู้ร้องได้ออกหมายเรียกพยานเพิ่มเติมอีก 1 ปาก เพื่อมาให้การเพิ่มเติม ซึ่งพยานเป็นผู้อำนวยการกองกฎหมายมหาวิทยาลัยสวนดุสิต เพื่อมาให้ความเห็นในประเด็นเกี่ยวกับคลิปเหตุการณ์กระทำความผิดของผู้ต้องหาว่าพยานมีความเห็นอย่างไร อันจะเป็นประโยชน์ต่อการพิจารณาสั่งคดีของผู้ร้อง อีกทั้งผู้ร้องต้องเสนอสำนวนให้ผู้บังคับบัญชาในระดับกองบังคับการและระดับกองบัญชาการพิจารณาสำนวนการสอบสวนก่อน

ผู้ต้องหาคัดค้านว่า ผู้ต้องหาไม่มีพฤติการณ์ที่จะหลบหนี ยุ่งเหยิงกับพยานหลักฐาน หรือก่อเหตุภยันตรายอย่างอื่น จึงไม่มีเหตุที่ผู้ต้องขังผู้ต้องหาอีกครั้ง ประกอบกับพนักงานสอบสวนเจ้าของสำนวนเคยให้ความเห็นว่า “การไม่ฝากขังผู้ต้องหาไม่เป็นอุปสรรคต่อการสอบสวน” กรณีจึงไม่จำเป็นต้องฝากขังผู้ต้องหา ขอให้ศาลยกคำร้อง

เห็นว่า ในการฝากขังครั้งนี้ผู้ร้องยังจะต้องสอบปากคำพยานเพิ่มเติมอีก 1 ปาก ทั้งจะต้องสอบประวัติการกระทำความผิดของผู้ต้องหา ซึ่งต้องดำเนินการภายหลังได้รับการการตรวจพิสูจน์ลายพิมพ์นิ้วมือแล้ว และผู้ร้องได้อ้างเพิ่มเติมในการฝากขังครั้งนี้ว่าจะต้องส่งสำนวนให้กับผู้บังคับบัญชา ซึ่งการเสนอสำนวนการสอบสวนให้ผู้บังคับบัญชาพิจารณาจะต้องกระทำภายหลังที่การสอบสวนในส่วนอื่นๆ เสร็จเรียบร้อยแล้ว

กรณีจึงมีเหตุจำเป็นแค่การสอบสวนที่จะอนุญาตให้ผู้ฝากขังผู้ต้องหาต่อไปได้ ส่วนที่ผู้ต้องหาคัดค้านว่า ผู้ต้องหาไม่มีพฤติการณ์ที่จะหลบหนี ยุ่งเหยิงกับพยานหลักฐาน หรือไปก่อภยันตรายอย่างอื่น จึงไม่มีเหตุที่จะขังผู้ต้องหานั้น เห็นว่า ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 71 วรรค 1 บัญญัติว่า เมื่อได้ตัวผู้ต้องหาหรือจำเลยมาแล้วในระยะใดระหว่างสอบสวนไต่สวนมูลฟ้องหรือพิจารณา ศาลจะออกหมายขังผู้ต้องหาหรือจำเลยไว้ตามมาตรา 87 หรือมาตรา 88 ก็ได้และให้นำบทบัญญัติในมาตรา 66 มาบังคับใช้โดยอนุโลม

ซึ่งมาตรา 66 บัญญัติว่า เหตุที่จะออกหมายจับได้มีดังต่อไปนี้ 1) เมื่อมีหลักฐานตามสมควรว่าบุคคลใดน่าจะได้กระทำความผิดอาญาซึ่งมีอัตราโทษจำคุกอย่างสูงเกิน 3 ปี ดังนั้น บทบัญญัติดังกล่าวให้อำนาจศาลที่จะขังผู้ต้องหาในระหว่างสอบสวนหากมีเหตุตามมาตรา 66 เมื่อคดีนี้ผู้ต้องหาถูกกล่าวหาว่ากระทำความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 112 ซึ่งมีระวังโทษจำคุกตั้งแต่ 3 ปีถึง 15 ปี จึงเป็นกรณีที่ศาลจะออกหมายครั้งผู้ต้องหาได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 71 ประกอบมาตรา 66 (1)

กรณีการฝากขังของผู้ร้องจึงไม่จำเป็นต้องพิจารณาหลักเกณฑ์ว่า ผู้ต้องหาจะมีพฤติการณ์ที่จะหลบหนี ยุ่งเหยิงกับพยานหลักฐาน หรือไปก่อเหตุภยันตรายอย่างอื่นตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 71 ประกอบมาตรา 66 (2) ตามที่ผู้ต้องหาคัดค้าน

แต่อย่างไรก็ตาม เห็นว่า การดำเนินการสอบสวนในส่วนที่เหลือดังกล่าวไม่น่าจะใช้ระยะเวลานานถึง 12 วัน จึงอนุญาตฝากขังผู้ต้องหาในครั้งที่ 3 นี้ 7 วัน นับตั้งแต่วันที่ 21 – 27 พ.ค. 2565 แต่ทั้งนี้ไม่ตัดสิทธิผู้ต้องหาในการยื่นคำร้องขอปล่อยตัวชั่วคราวตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 106”

หลังมีคำสั่ง ทนายความได้ยื่นขอประกันโสภณเป็นครั้งที่ 3 โดยใช้เงินสด 90,000 บาท จากกองทุนราษฎรประสงค์

ต่อมา เวลา 15.50 น. พริษฐ์ ปิยะนราธร รองอธิบดีผู้พิพากษาศาลอาญา มีคำสั่งยกคำร้อง “พิเคราะห์แล้วศาลมีคำสั่งไม่อนุญาตให้ปล่อยตัวชั่วคราวในระหว่างสอบสวนตลอดการพิจารณาโดยระบุเหตุผลไว้ชัดแจ้งแล้ว กรณีจึงไม่มีเหตุให้เปลี่ยนแปลงคำสั่งเดิม จึงไม่อนุญาตให้ปล่อยตัวชั่วคราว ยกคำร้อง”

โสภณเล่าว่า อดอาหารเกินครึ่งเดือนทำน้ำหนักตัวลดลงไปกว่า 5 กิโลกรัมแล้ว ประกอบกับมีอาการหน้ามืดและอ่อนเพลีย โสภณยังฝากข้อความถึงพ่อว่า “ให้พ่อเข้มแข็งไว้ รู้ดีว่าลูกโดนคดีคงทำให้พ่อแม่รู้สึกกังวลแต่ขอให้พ่อแม่ยังมีความสุขได้และมีชีวิตอยู่ต่อไป เราเชื่อมั่นว่ากระบวนการยุติธรรมยังคาดหวังได้”

สำหรับสิ่งที่อยากทำมากที่สุดตอนนี้โสภณบอกว่า นั่นคือ “การยืนยันความบริสุทธิ์ของตัวเอง” เพื่อจะได้ออกจากเรือนจำมาใช้ชีวิตปกติ โสภณบอกอีกว่า การถูกฝากขังระหว่างสอบสวนทำให้เขาไม่มีโอกาสต่อสู้คดีอย่างเต็มที่ เนื่องจากจะไปสืบเสาะหาพยานหลักฐานมายืนยันความบริสุทธิ์ก็ไม่ได้ ไม่มีความเป็นส่วนตัว มีข้อจำกัดหลายอย่างมาก

สุดท้าย โสภณฝากถึงคนข้างนอกว่า “ผมขอให้ทุกคนดูแลสุขภาพกายและสุขภาพใจให้ดี อยู่ในนี้มันก็เหมือนกับคนที่ตายไปแล้ว ทำอะไรไม่ค่อยได้ ดูแลตัวเองดีๆ นะครับ”

(อ้างอิง: https://tlhr2014.com/archives/43937)

ทนายความได้ยื่นคำร้องขอปล่อยตัวชั่วคราวเก็ทอีกครั้ง เป็นครั้งที่ 4 โดยระบุเพิ่มเหตุผลสำคัญ เรื่องความจำเป็นจะต้องไปร่วมสอบใบประกอบโรคศิลปะสาขารังสีเทคนิค ซึ่งเปิดสอบเพียงปีละครั้ง โดยปีนี้เปิดสมัครในวันที่ 1-30 มิ.ย. 2565 นี้ และกำหนดสอบในวันที่ 24 ก.ค. 2565 เพียงวันเดียว

ต่อมา อรรถการ ฟูเจริญ รองอธิบดีผู้พิพากษาศาลอาญา ยังคงมีคำสั่งไม่อนุญาตให้ปล่อยตัวชั่วคราวโสภณ โดยระบุว่า “พิเคราะห์แล้วศาลมีคำสั่งไม่อนุญาตให้ปล่อยตัวชั่วคราวในระหว่างสอบสวนตลอดจนชั้นพิจารณา โดยระบุเหตุผลไว้ชัดแจ้งแล้ว กรณียังไม่มีเหตุเปลี่ยนแปลงคำสั่งเดิม จึงไม่อนุญาตให้ปล่อยชั่วคราวผู้ต้องหา ยกคำร้อง”

(อ้างอิง: https://tlhr2014.com/archives/44054)

เวลา 10.00 น. ศาลอาญานัดไต่สวนคำร้องขอฝากขังโสภณครั้งที่ 4 หลังพนักงานสอบสวน สน.สำราญราษฎร์ ยื่นคำร้องขอฝากขังต่อไปอีก 12 วัน ขณะที่ทนายความได้ยื่นคัดค้านการฝากขังต่อ ศาลจึงนัดไต่สวนคำร้องของพนักงานสอบสวน

ที่ห้องพิจารณาคดี 916 มีผู้เข้าร่วมสังเกตการณ์ประมาณ 10 คน โดยมีตัวแทนจากสถานทูตเบลเยียมและสวีเดนเข้าร่วมสังเกตการณ์ด้วย รวมถึงยังมีพ่อและแม่ของโสภณเข้าร่วมการไต่สวนเป็นครั้งแรกด้วย

10.17 น. โสภณปรากฏตัวผ่านจอภาพวิดีโอคอนเฟอร์เรนซ์ แต่พบปัญหาขัดข้องเทคนิคด้านเสียง โดยที่ศาลอาญาไม่ได้ยินเสียงที่ถ่ายทอดจากเรือนจำพิเศษกรุงเทพฯ เจ้าหน้าที่พยายามแก้ไขปัญหาดังกล่าวอยู่ประมาณ 20 นาที จึงกลับมาติดต่อสื่อสารกันได้ตามปกติ

ทั้งนี้พบว่า ที่ศาลอาญาประสบปัญหาด้านเทคนิคและการถ่ายทอดสัญญาณหลายครั้ง ซึ่งเป็นเหตุผลสำคัญที่ทนายความยื่นคำร้องขอให้ศาลเบิกตัวผู้ต้องหาหรือจำเลยมาที่ศาลแทนการประชุมผ่านจอภาพ แต่ศาลก็ไม่ได้อนุญาต โดยอ้างเหตุผลว่าไปเป็นตามมาตรการป้องกันการแพร่ระบาดของโรคโควิด-19

การไต่สวนเริ่มต้นขึ้น โดยวันนี้มีพยาน 1 ปาก คือ ร.ต.อ.โยธี เสริมสุขต่อ พนักงานสอบสวน สน.สำราญราษฎร์ในฐานะผู้ร้อง เบิกความว่า วันนี้ได้ยื่นคำร้องขอฝากขังผู้ต้องหาในผัดที่ 4 ต่อไปอีก 12 วัน ตั้งแต่วันที่ 28 พ.ค. จนถึงวันที่ 8 มิ.ย. 2565 เนื่องจากยังทำการสอบสวนยังไม่แล้วเสร็จ

ขณะนี้อยู่ระหว่างพิจารณาของผู้บังคับบัญชาระดับกองบังคับการตามคำสั่งกองบังคับการตำรวจนครบาล 6 ที่ 166/2565 ลงวันที่ 29 เม.ย. 2565 และหากเสร็จสิ้นจะต้องเสนอผู้บังคับบัญชาระดับกองบัญชาการตำรวจนครบาลเพื่อพิจารณาสั่งการต่อไป

ร.ต.อ.โยธี ตอบทนายถามค้านพยานว่า ทราบว่าผู้ต้องหาสำเร็จการศึกษาแล้ว แต่ไม่ทราบว่ายังมีสถานะเป็นนักศึกษาอยู่ โสภณแถลงว่า ตนเองสำเร็จการศึกษาจากคณะแพทยศาสตร์วชิรพยาบาล ภาควิชารังสีเทคนิค มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช และขณะนี้กำลังรอสอบใบประกอบโรคศิลปะสาขารังสีเทคนิคอยู่ แต่ขณะเดียวกันก็ยังมีสถานะเป็นนักศึกษาอยู่ด้วยเช่นกัน เนื่องจากกำลังศึกษาอยู่ชั้นปีที่ 2 คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง เป็นปริญญาอีกใบหนึ่งด้วย

ร.ต.อ.โยธี รับว่า ผู้ต้องหามีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง แต่ไม่ทราบรายละเอียดเกี่ยวกับการจับกุมผู้ต้องหา เพราะมีหน้าที่เป็นพนักงานสอบสวนเท่านั้น และยอมรับว่า แม้ศาลจะมีคำสั่งอนุญาตให้ปล่อยตัวชั่วคราวหรือไม่อนุญาตให้ฝากขังผู้ต้องหา ก็สามารถทำสำนวนและรอความเห็นผู้บังคับบัญชาต่อไปได้ และไม่ได้เป็นอุปสรรคต่อการทำสำนวนคดีแต่อย่างใด แต่หากเมื่อต้องสรุปความเห็นส่งพนักงานอัยการมีความจำเป็นต้องมีตัวผู้ต้องหาอยู่ด้วย ไม่เช่นนั้นอัยการจะไม่รับฟ้อง

ร.ต.อ.โยธี เบิกความอีกว่า ขณะนี้อยู่ในขั้นตอนการรอความเห็นการพิจารณาจากผู้บังคับบัญชา เนื่องจากคดีนี้เป็นคดีเกี่ยวกับความมั่นคง ซึ่งมีการแต่งตั้งคณะกรรมการเพื่อมีความเห็นสั่งฟ้อง โดยต้องรอความเห็นดังกล่าวก่อน ซึ่งไม่ทราบแน่ชัดว่าจะใช้ระยะเวลานานเท่าใด

จากนั้นทนายความผู้ต้องหาแถลงขออนุญาตให้พ่อของโสภณได้แถลงต่อศาล เพื่อประกอบดุลยพินิจการมีคำสั่งว่าจะอนุญาตให้ฝากขังโสภณหรือไม่ในวันนี้ ซึ่งศาลได้อนุญาต

พ่อขอโสภณแถลงว่า ตนเป็นทันตแพทย์ชำนาญการสังกัดกรุงเทพฯ ไม่กี่วันก่อนหน้านี้ ตนได้เดินทางไปพบกับอาจารย์ภาควิชารังสีเทคนิค ที่วชิรพยาบาล โดยอาจารย์ได้บอกว่าในวันที่ 3, 4, 5, 24 และ 25 มิ.ย. 2565 จะมีการทบทวนความรู้เพื่อเตรียมสอบขึ้นทะเบียนใบประกอบโรคศิลปะรังสีเทคนิค และอาจารย์ได้มีหนังสือเป็นเอกสาร พร้อมลงชื่อผู้รับผิดชอบของคณะแพทย์ศาสตร์ได้นำส่งศาลแล้ว

พ่อโสภณเบิกความอีกว่า โสภณต้องไปเตรียมทบทวนกับอาจารย์เพื่อเตรียมสอบใบประกอบโรค หากถูกขังไว้จะเป็นการเสียโอกาสโดยไม่จำเป็น โดยจะทำให้ไม่สามารถฟังบรรยายดังกล่าวได้

นอกจากนี้วันที่ 1 มิ.ย. 2565 เป็นต้นไป สถานพยาบาลและกระทรวงสาธารณสุขกำหนดให้นักศึกษารังสีเทคนิคทุกคนต้องเข้ารับการตรวจร่างกายและรับใบรับรองผลตรวจ รวมถึงต้องส่งเอกสารประกอบการสมัครขึ้นทะเบียนใบประกอบโรคศิลปะรังสีเทคนิค ซึ่งเป็นความจำเป็นต่อการประกอบวิชาชีพและการทำหน้าที่บุคลากรทางการแพทย์ของประเทศไทยต่อไป

พ่อของโสภณเบิกความทิ้งท้ายว่า “ในฐานะทันตแพทย์คนหนึ่ง ไม่อยากให้โสภณเสียโอกาสการสอบเป็นบุคลากรทางการแพทย์ในครั้งนี้ไปโดยไม่จำเป็น และไม่ควรถูกขังไว้อีกต่อไป”

โสภณแถลงทิ้งท้ายว่า “ตำรวจให้ฝากขังนานถึง 27 วันแล้ว ยังทำสำนวนไม่แล้วเสร็จอีกหรือ เรื่องนี้สะท้อนให้เห็นถึงความล้มเหลวของกระบวนการยุติธรรมอย่างชัดเจนมากๆ”

พ่อบอกกับเก็ทว่า “พ่อแม่มาหาความยุติธรรมให้กับลูกนะครับ” ส่วนแม่บอกว่า “คิดถึงนะเก็ท แม่มาหาทุกวันเลย ไว้เจอกันนะครับ”

จากนั้นศาลได้นัดฟังคำสั่งในเวลา 13.30 น.

เวลา 13.30 น. ตามกำหนดที่ศาลนัดฟังคำสั่งว่าจะอนุญาตให้ฝากขังโสภณต่อไปหรือไม่นั้น เมื่อเจ้าหน้าที่ศาลถ่ายทอดสัญญาณจากเรือนจำพิเศษกรุงเทพฯ กลับพบปัญหาทางเทคนิคอีกครั้ง โดยพบว่าไม่สามารถถ่ายทอดสัญญาณภาพได้ เจ้าหน้าที่ศาลจึงได้พยายามทำการแก้ไขปัญหาดังกล่าวนานถึง 1 ชั่วโมง ก่อนจะกลับมาใช้งานการประชุมทางจอภาพได้ปกติ

14.30 น. ศาลมีคำสั่งอนุญาตให้ฝากขังโสภณต่อไปอีก 7 วัน มี รายละเอียดคำสั่งโดยสรุปดังนี้

"เห็นว่าการที่พนักงานสอบสวนยื่นคำร้องขอฝากขังผู้ต้องหาในผัดที่ 4 นี้ เนื่องจากรอผู้บังคับบัญชาพิจารณา 2 ระดับ โดยขณะนี้อยู่ระหว่างการเสนอต่อผู้บังคับบัญชาระดับกองบังคับการ และเมื่อแล้วเสร็จจะต้องเสนอสำนวนให้ผู้บังคับบัญชาระดับกองบัญชาการพิจารณาอีก ซึ่งเป็นไปตามนโยบายเกี่ยวกับคดีความมั่นคงกรณีจึงเป็นเหตุจำเป็นให้ฝากขังต่อไปได้

กรณีที่ฝั่งผู้ต้องหาคัดค้านว่ามีที่อยู่เป็นหลักแหล่งและไม่มีพฤติการณ์ไปยุ่งเกี่ยวหรือยุ่งเหยิงกับพยานหลักฐานนั้น ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 71 วรรค 1 บัญญัติไว้ว่าให้สามารถออกหมายขังผู้ต้องหาในระหว่างสอบสวนไว้ได้ เนื่องจากคดีนี้ผู้ต้องหาถูกกล่าวหาด้วยข้อกล่าวหาตามมาตรา 112 ระวางโทษจำคุก 3 – 15 ปี จึงเป็นกรณีให้สามารถออกหมายขังตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 71 ไว้ได้ ซึ่งศาลได้เคยวินิจฉัยมีคำสั่งในครั้งก่อนแล้ว

ทั้งนี้ ตามประมวลวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 134 และมาตรา 130 บัญญัติไว้ว่า ไม่ให้คุมขังผู้ต้องหาไว้นานเกินสมควรและให้เร่งรัดการสอบสวนโดยไม่ชักช้า และศาลเห็นว่าการสอบสวนใกล้แล้วเสร็จแล้ว ไม่น่าจะใช้เวลานานถึง 12 วัน จึงอนุญาตให้ฝากขังต่อไปในผัดที่ 4 นี้เพียง 7 วัน ตั้งแต่วันที่ 28 พ.ค. ถึงวันที่ 3 มิ.ย. 2565 แต่ทั้งนี้ไม่ตัดสิทธิในการให้ผู้ต้องหายื่นขอประกันตัว

หลังศาลมีคำสั่ง โสภณได้ถามศาลว่า “ฝากขังผัดที่ 2 ศาลบอกจะให้ฝากขังเป็น ‘ครั้งสุดท้าย’ ครั้งที่ 3 ก็บอกแบบนี้ นี่ครั้งที่ 4 ยังจะผัดต่อไปอีก ผมไม่เข้าใจว่าศาลมีจุดยืนไหม จะให้มีความเชื่อมั่นต่อศาลต่อไปได้อย่างไร”

ศาลตอบว่า “ต้องพิจารณาตามคำร้องขอฝากขังเป็นครั้งๆ ไปว่ามีความจำเป็นหรือไม่ และครั้งนี้ศาลก็ได้วินิจฉัยไปแล้วว่ามีความจำเป็นให้ฝากขัง”

โสภณตอบว่า “แล้วผมจะเชื่ออะไรศาลได้อีก ศาลบอกว่าจะให้ฝากขังเป็นครั้งสุดท้ายไม่มีอยู่จริงเลย ฟังคำว่า ‘ครั้งสุดท้าย’ มาหลายครั้งแล้ว …”

โสภณยังไม่ทันพูดจบ แต่เจ้าหน้าที่ศาลก็ได้ตัดสัญญาณการถ่ายทอดไปในทันที จากนั้นผู้พิพากษาก็รีบลุกเดินออกไปจากห้องพิจารณาทันทีเช่นกัน

ทนายความได้ยื่นคำร้องขอประกันโสภณอีกครั้งเป็นครั้งที่ 5 ต่อมา ศาลมีคำสั่งให้ไต่สวนคำร้องขอประกันในวันที่ 31 พ.ค. 2565 เวลา 10.00 น. โดยให้ผู้ร้องเตรียมพยานเข้าไต่สวนให้พร้อม

แม่ของโสภณเปิดเผยว่า โสภณสอบสัมภาษณ์และมีสิทธิเข้าทำงานด้านรังสีเทคนิคที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ โดยจะต้องเริ่มต้นงานวันแรกเมื่อวันที่ 19 พ.ค. ที่ผ่านมา แต่ขณะนั้นโสภณยังถูกฝากขังอยู่ในเรือนจำ และไม่แน่ใจว่าหากโสภณถูกปล่อยตัวออกมาแล้ว โรงพยาบาลจะยังรับเข้าทำงานอยู่หรือไม่

ขณะเดียวกันในเดือนมิถุนายน โสภณจะต้องเข้ารับการทบทวนความรู้กับอาจารย์ที่คณะแพทย์วชิรพยาบาลเพื่อเตรียมสอบใบประกอบโรคศิลปะรังสีเทคนิคในเดือนกรกฎาคม ซึ่งเปิดให้สมัครและสอบคัดเลือกเพียงปีละ 1 ครั้งเท่านั้น

ทั้งนี้ปลายปีนี้โสภณและครอบครัวยังวางแผนไว้ว่า จะให้โสภณเรียนต่อในคณะแพทยศาสตร์หลักสูตร 4 ปี ถึง 4 ปี ครึ่ง สำหรับผู้สำเร็จการศึกษาสายสุขภาพเพื่อสำเร็จการศึกษาเป็นแพทย์ต่อไป

แม่ของโสภณเล่าอีกว่า หลังลูกชายถูกจับกุม แม่ไปให้กำลังใจโสภณที่เรือนจำพิเศษกรุงเทพฯ ทุกวัน แม้จะเข้าเยี่ยมหรือพบหน้าไม่ได้ก็ตาม แต่แค่ได้ไปให้กำลังใจอยู่ด้านนอกอย่างใกล้ที่สุดก็เพียงพอแล้ว

วันนี้ระหว่างไต่สวน โสภณเล่าว่าอดอาหารจนน้ำหนักตัวลดลงจนเห็นเส้นเลือดปูดตามร่างกายชัดเจน เรื่องนี้แม่แสดงความเป็นห่วงโดยเล่าว่า ก่อนหน้านี้โสภณเคยอ่านหนังสือสอบจนไม่ได้กินข้าวหลายวัน เมื่อต้องกินข้าวมื้อแรกเพียงไม่กี่คำ ก็เกิดอาการปวดท้องจนต้องพาตัวส่งโรงพยาบาล

ประกอบกับเดิมโสภณมีโรคกระเพาะเป็นโรคประจำตัวอยู่แล้ว แม่จึงแสดงความกังวลว่าลูกชายจะเผชิญอาการเหล่านี้หนักขึ้นไปอีก เมื่อต้องอดอาหารในช่วงที่ผ่านมา

จากความกังวลข้างต้น แม่ได้พยายามส่งยารักษาโรคกระเพาะและยาธาตุน้ำขาวให้โสภณ แต่ถูกทางเรือนจำปฏิเสธไม่สามารถนำยาเหล่านั้นเข้าให้โสภณได้

ทั้งนี้ พ่อและแม่ของโสภณยังเล่าอีกว่า ปู่ของโสภณรักและเป็นห่วงมาก ถามหาโสภณทุกวัน โดยเมื่อคืนที่ผ่านมาปู่ถึงขนาดกับร้องไห้ เพราะเป็นห่วงและคิดถึงหลานชายมาก

(อ้างอิง: https://tlhr2014.com/archives/44108)

นัดไต่สวนคำร้องขอประกันตัว โสภณไม่ได้ถูกเบิกตัวมาร่วมการไต่สวน แต่เข้าร่วมผ่านวิดีโอคอนเฟอเรนซ์จากเรือนจำพิเศษกรุงเทพมหานคร โดยเจ้าหน้าที่อ้างถึงสถานการณ์การแพร่ระบาดของโควิด-19

เวลา 10.00 น. บรรยากาศในห้องพิจารณาคดี 703 แม่ของโสภณในฐานะผู้ร้องขอประกันตัว ได้เดินทางมาพร้อมพ่อ และมีญาติของทานตะวัน ตัวตุลานนท์ เดินทางมาร่วมสังเกตการณ์คดีในวันนี้ด้วย

ก่อนการพิจารณาคดี แม่ของโสภณได้ถามไถ่สุขภาพและความเป็นอยู่ของลูกชาย ส่วนพ่อได้กำชับให้เขาดื่มนมและน้ำให้มากในระหว่างที่อยู่ในเรือนจำ และกล่าวกับเขาว่า “พ่อกับแม่สบายดี ดูแลตัวเองและกินข้าวทุกมื้อ เพื่อรอเก็ทออกมาในวันนี้”

++แม่แถลงต่อศาลว่าลูกชายตนเป็นผู้ประพฤติดี มีความรับผิดชอบ แต่เงื่อนไขหากให้ติด EM อาจกระทบต่อการประกอบอาชีพ++

ศาลเริ่มการไต่สวนประกันตัวในเวลา 10.10 น. โดยแม่โสภณได้เข้าเบิกความต่อศาลเป็นคนแรก ระบุว่าตนเป็นผู้เลี้ยงดูลูกตั้งแต่แรกเกิดจนปัจจุบัน อาศัยอยู่ร่วมกันในบ้าน ซึ่งมี พ่อ แม่ ปู่ ย่า และน้องชายของโสภณอยู่ร่วมด้วย

ระหว่างที่แม่ของโสภณแถลงต่อศาล สัญญาณภาพจากวีดิโอคอนเฟอเรนซ์ก็ได้หลุดออกไป ก่อนเชื่อมต่อได้อีกครั้งในเวลา 10.30 น. ทนายความได้ถามแม่ว่า โดยปกติแล้วผู้ต้องหามีนิสัยเป็นอย่างไร แม่ของโสภณอธิบายว่า เก็ทเป็นคนเรียบร้อย อ่อนโยน ทำงานบ้านและช่วยเหลือดูแลคุณปู่ คุณย่าอยู่ตลอด ตลอดจนไม่เคยละเลยหมาแมวที่ตนนำมาเลี้ยงไว้ที่บ้าน เขาเป็นคนมีความรับผิดชอบ

ทนายความถามต่อว่า ถ้าศาลอนุญาตให้ปล่อยตัวชั่วคราว จะมีเงื่อนไขใดหรือไม่ที่เป็นอุปสรรคต่อการเรียนของลูก โดยแม่ระบุว่า “ไม่อยากให้ติด EM เพราะจะทำให้ไม่สามารถประกอบอาชีพของเขาได้อย่างเต็มที่ เนื่องจากตัวเก็ทเรียนวิชาชีพทางการแพทย์ที่มีการเข้าห้องแล็บ และห้องรังสี ซึ่งสัญญาณคลื่นจากกำไล อาจส่งผลต่ออุปกรณ์ทางการแพทย์ ทำให้มีคลื่นรบกวนหรือส่งเสียงร้องตลอดเวลา”

แม่ยังระบุว่า ในการสอบใบประกอบวิชาชีพจะต้องไปสนามสอบ ซึ่งมีการสอบภาคปฏิบัติ หากติด EM จะทำให้ขาดโอกาสทางการศึกษาด้วย

อย่างไรก็ตาม ทนายความได้ถามแม่ของโสภณว่าหากศาลกำหนดเงื่อนไขอื่น แม่และพ่อจะสามารถดูแลผู้ต้องหาให้ปฏิบัติตามเงื่อนไขได้หรือไม่ แม่ของโสภณก็ได้ตอบชัดเจนว่าสามารถควบคุมกำกับลูกให้อยู่ในเงื่อนไขประการอื่นได้

นอกจากนี้ ศาลได้ถามแม่ของโสภณว่า ถ้าปล่อยตัวออกไปแล้ว ผู้ต้องหาจะมีการไปทำความผิดในลักษณะเดียวกันนี้อีกหรือไม่ แม่ของโสภณได้แถลงต่อว่า “หากลูกได้รับการปล่อยตัว จะบังคับไม่ให้ไปขึ้นเวทีปราศรัยใดๆ อีก และจะมีการกำกับการดูแลอย่างเข้มงวด”

++พ่อขอให้ลูกได้ทำภารกิจทางการศึกษาให้สำเร็จ++

ทนายความได้สอบถามพ่อของโสภณต่อ ในฐานะผู้กำกับดูแล และเป็นทันตแพทย์ โดยให้อธิบายเรื่องเงื่อนไขการติด EM และการออกนอกเคหสถานที่จะเป็นอุปสรรคต่อภารกิจทางการศึกษา

พ่อของโสภณได้อธิบายว่า ในฐานะที่ตนประกอบวิชาชีพแพทย์ ช่วงนี้คือช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของแพทย์รังสี โดยในวันที่ 3 – 5 มิ.ย. 2565 นี้ จะมีการบรรยายอบรมเตรียมความพร้อมนักศึกษาแพทย์ของภาควิชารังสีเทคนิค ที่วชิรพยาบาล โดยอาจารย์ที่ปรึกษาจะทำการทบทวนความรู้ให้นักศึกษาแพทย์ได้ไปเตรียมสอบใบอนุญาตประกอบโรคศิลปะ ซึ่งอาจารย์ได้ฝากบอกมาว่าหากเก็ทได้ออกไปภายในวันนี้ ขอให้เขามารายงานตัวกับอาจารย์โดยตรงทันที

นอกจากนี้ พ่ออธิบายต่อศาลว่า ในวันที่ 1 – 30 มิ.ย. 2565 จะเป็นช่วงที่นักศึกษาแพทย์จะต้องทำการยื่นใบสมัครเพื่อสอบใบอนุญาตประกอบโรคศิลปะรังสีเทคนิค ที่กองสถานพยาบาลและการประกอบโรคศิลปะ หากไม่ยื่นภายในระยะเวลาที่กำหนด จะทำให้ไม่สามารถประกอบวิชาชีพทางการแพทย์ได้เป็นเวลา 1 ปี ซึ่งทำให้เสียเวลาและโอกาสการประกอบอาชีพของเก็ทไป

พ่อของโสภณยังแถลงว่า เนื่องจากเก็ทต้องประกอบวิชาชีพในโรงพยาบาลที่มีอุปกรณ์และเทคโนโลยีทางการแพทย์เยอะ การติด EM นั้น เหมือนการตัดแข้งตัดขาในการประกอบอาชีพ และจะเป็นอุปสรรคต่อการวินิจฉัยโรคของผู้ป่วย

“ผมขอความเมตตา เพื่อบุคลากรทางการแพทย์ที่ขาดแคลน อย่าติดกำไล EM เลยครับ” พ่อของโสภณแถลงต่อศาลด้วยน้ำเสียงสั่นคลอน ก่อนจะพูดต่อว่า “ขอให้ศาลพิจารณาให้เก็ทสามารถเดินทางไปทำงานที่โรงพยาบาลเพื่อช่วยเหลือประชาชนได้”

ทนายได้ถามพ่อของโสภณต่อว่า หากศาลกำหนดเป็นเงื่อนไขอื่นใด จะสามารถกำกับดูแลให้ลูกอยู่ในเงื่อนไขดังกล่าวได้หรือไม่ พ่อของโสภณได้ตอบว่า “ยืนยันว่าทำได้ ผมไม่อยากให้ลูกอยู่ในแวดวงการเมืองอีกแล้ว อยากให้เขามุ่งมั่นกับการอาชีพทางการแพทย์ที่เรียนมา และจะไม่ให้ไปร่วมกิจกรรมในลักษณะเดียวกันนี้อีก”

นอกจากนี้ศาลได้ถามถึงผู้กำกับดูแลอีกคน ซึ่งเป็นปู่ของโสภณว่าเดินทางมาในวันนี้หรือไม่ พ่อของโสภณแถลงว่าตนเป็นผู้รับมอบฉันทะจากปู่ด้วยในวันนี้ เนื่องจากปู่นั้นอายุมากแล้ว จึงไม่สะดวกในการเดินทางมาเบิกความในศาล

ต่อมาในเวลา 11.10 น. เมื่อเสร็จสิ้นการไต่สวน ศาลได้สอบถามว่า ผู้ร้องและผู้กำกับดูแลมีอะไรจะแถลงเพิ่มเติมหรือไม่ เนื่องจากศาลจะไม่ได้เป็นผู้ตัดสินใจออกคำสั่ง โดยขอให้รอฟังคำสั่งในช่วงบ่ายวันนี้ เนื่องจากต้องนำถ้อยคำแถลงไปปรึกษากับ “ท่านรองฯ” ก่อน

อย่างไรก็ตาม ศาลได้แจ้งว่าจะบันทึกถ้อยคำที่แม่และพ่อของ ตลอดจนเอกสารคำแถลงจากปู่ของโสภณในฐานะผู้กำกับดูแลอีกคน ลงในสำนวนเพื่อทำการปรึกษากับคณะผู้บริหารศาลในวันนี้ด้วย

++เก็ทยืนยัน EM จะเป็นปัญหาต่อการสอบและประกอบวิชาชีพแพทย์รังสี++

ในเวลา 13.15 น. ศาลออกพิจารณาคดี โดยถามโสภณว่า หากได้รับการปล่อยตัวออกไปจะให้คำมั่นต่อศาลได้หรือไม่ว่า จะตั้งใจเรียนและทำเพื่อประโยชน์ของสังคม ซึ่งโสภณได้ยืนยันว่าจะทำตามคำมั่นดังกล่าว

อย่างไรก็ตาม ศาลได้ถามผู้ต้องหาถึงเหตุขัดข้องที่ไม่สามารถติด EM ได้คืออะไร โดยโสภณได้อธิบายว่า EM จะส่งคลื่นและแรงดูดที่อาจเป็นอันตรายต่อตัวเองได้ โดยเฉพาะในการเข้าห้องแลป หรือห้อง MRI ตลอดจนการทำ CT scan ผู้ป่วย ซึ่ง EM อาจส่งคลื่นสัญญาณรบกวนผลภาพเอ็กซเรย์ของผู้ป่วยให้ผิดพลาดได้

ทั้งนี้ ศาลได้ถามต่อว่าการกำหนดเวลาออกนอกเคหสถานจะมีผลต่อการประกอบวิชาชีพอย่างไรบ้าง โดยโสภณได้แถลงว่า การทำงานของแพทย์จะมีการออกเวรเป็นกะ ซึ่งจะต้องเดินทางไปที่โรงพยาบาล ไม่สามารถทำงานจากที่บ้านได้ การกำหนดเวลาออกนอกเคหสถานอาจส่งผลให้ไม่สามารถประกอบวิชาชีพหรือช่วยเหลือผู้ป่วยได้

เมื่อผู้ต้องหาได้แถลงจนหมดข้อสงสัย ศาลจึงได้ให้รอฟังคำสั่งต่อไป โดยให้ทนายความและครอบครัวของโสภณลงไปรอฟังคำสั่งที่ห้องงานประกันในชั้นล่างของศาล ก่อนจะตัดการเชื่อมต่อการวิดีโอคอนเฟอเรนซ์ไป ทนายความได้ถามโสภณว่ามีสิ่งใดอยากจะฝากต่อสังคมหรือไม่ หากไม่ได้รับการประกันตัวในวันนี้ โสภณได้เล่าว่าช่วงนี้ตนได้อ่านหนังสือที่เกี่ยวกับกาลิเลโอ มีตอนที่เล่าถึงเหตุการณ์ที่ศาสนจักรได้บังคับให้กาลิเลโอถอนคำพูดในหนังสือของเขา ที่บอกว่าโลกกลมนั้นเป็นเรื่องเหลวไหล กาลิเลโอก็ได้กล่าวตามที่ทางศาสนจักรต้องการ โดยพ่วงท้ายว่าถึงอย่างไรเสีย ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าโลกนี้กลม ซึ่งโสภณได้เปรียบมันกับผู้มีอำนาจในสังคมนี้โดยกล่าวว่า “ต่อให้สังคมผู้มีอำนาจจะคิดว่าสังคมมีชนชั้นวรรณะอย่างไรก็ตาม แต่เราก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ามนุษย์นี้เท่ากันทุกคน”

++ศาลให้ประกัน ไม่ต้องติด EM แต่ห้ามออกนอกเคหสถาน 24 ชม. เว้นป่วย-เพื่อการศึกษา++

ต่อมาเวลา 16.20 น. กว่า 2 ชั่วโมงในการรอฟังคำสั่ง ศาลอาญาได้มีคำสั่งระบุว่า พิเคราะห์แล้วเห็นว่า กรณีผู้ต้องหายืนยันว่าหากได้รับการปล่อยตัวชั่วคราวไปแล้ว จะไม่ไปกระทำการในลักษณะ หรือทำนองเดียวกันในคดีนี้อีก และมารดาของผู้ต้องหาซึ่งเป็นผู้ร้องขอปล่อยตัวชั่วคราว และบิดาของผู้ต้องหายืนยันในทำนองเดียวกันว่า หากผู้ต้องหาได้รับการปล่อยตัวชั่วคราวไปแล้ว จะช่วยกันควบคุมดูแลอย่างเข้มงวด ไม่ให้ผู้ต้องหาไปกระทำการในลักษณะ หรือทำนองเดียวกับที่ถูกกล่าวหา

เพียงแต่ขอให้ศาลไม่กำหนดเงื่อนไขการปล่อยตัวชั่วคราว ให้ติด EM เนื่องจากผู้ต้องหาเรียนคณะแพทย์ศาสตร์รังสี ในการเรียนและประกอบวิชาชีพต้องการเข้าไปในห้องรังสี หากติด EM ดังกล่าวแล้ว จะทำให้รบกวนห้องรังสีและอุปกรณ์ทางการแพทย์ เป็นอุปสรรคต่อการเรียนและการทำงาน ประกอบกับการสอบใบประกอบโรคศิลป์ ต้องมีการไปฝึกปฏิบัติที่ภาคสนาม ต้องเข้าอบรมต่างๆ ซึ่งไม่สะดวก

คำร้องของปู่ของผู้ต้องหา ยืนยันรับรองว่าเป็นผู้เลี้ยงดูผู้ต้องหามาโดยตลอด ผู้ต้องหาเป็นเด็กมีความตั้งใจเรียน กำลังศึกษาเพื่อประกอบวิชาชีพนักรังสีเทคนิค และตั้งใจต่อเป็นแพทย์ในอนาคต เป็นเด็กนิสัยดี ไม่เกเร หากศาลมีคำสั่งเงื่อนไขใดๆ ในการกำกับดูแลก็จะร่วมกับศาลทุกประการในการดูแลให้ปฏิบัติตามคำสั่งศาลอย่างเคร่งครัด เพราะตนเป็นผู้เชื่อมั่นในสถาบันชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์ ทั้งนามสกุลของตนซึ่งเป็นของผู้ต้องหาด้วยนั้น ได้รับพระราชทานมาจากในหลวงรัชกาลที่ 9

จึงเห็นสมควรอนุญาตให้ปล่อยตัวชั่วคราวผู้ต้องหาในชั้นสอบสวนในชั้นนี้ เป็นระยะเวลาจำกัดก่อนมีกำหนด 1 เดือน นับตั้งแต่วันนี้ ตีราคาประกันในวงเงิน 100,000 บาท ทำสัญญาประกัน โดยกำหนดเงื่อนไขผู้ต้องหา

1. ห้ามกระทำการในลักษณะหรือทำนองเดียวกันกับที่ถูกกล่าวหา รวมถึงห้ามร่วมกิจกรรมใดๆ อันอาจก่อให้เกิดความวุ่นวายในบ้านเมือง

2. ห้ามผู้ต้องหากระทำการใดๆ ที่อาจจะก่อให้เกิดความเสื่อมเสีย หรือกระทบกระเทือนต่อสถาบันพระมหากษัตริย์

3. ห้ามผู้ต้องหาเดินทางออกนอกราชอาณาจักร เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากศาล

4. ห้ามผู้ต้องหาออกนอกเคหสถานตลอดระยะเวลาที่ศาลอนุญาตให้ปล่อยตัวชั่วคราว เว้นแต่เพื่อการศึกษา หรือรับการรักษาเมื่อเจ็บป่วย โดยได้รับอนุญาตจากศาลล่วงหน้า หากเป็นกรณีเพื่อการศึกษา ให้แสดงหลักฐานโดยมีการรับรองจากสถาบันการศึกษาและอาจารย์ผู้ควบคุมดูแลในแต่ละรายวิชาล่วงหน้าอย่างน้อย 3 วัน หากเป็นกรณีให้เหตุเจ็บป่วยให้แสดงหลักฐานทางการแพทย์ ต่อศาลภายใน 3 วัน นับตั้งแต่วันที่ไปพบแพทย์

ศาลยังให้แต่งตั้ง ปู่ บิดา และมารดาของโสภณ ร่วมกันเป็นผู้กำกับดูแล ควบคุมความประพฤติของผู้ต้องหา ตักเตือนและควบคุมให้ปฏิบัติตามเงื่อนไขของศาลโดยเคร่งครัด หากมีการกระทำผิดเงื่อนไข จะถือว่าผู้กำกับดูแลทั้ง 3 ไม่มีความน่าเชื่อถือ ในอันที่จะทำหน้าที่ในการกำกับดูแลผู้ต้องหาอีกต่อไป และถือว่าผู้ร้องปล่อยตัวชั่วคราวผิดสัญญาประกัน แจ้งสำนักงานตรวจคนเข้าเมืองทราบ ศาลกำหนดวันนัดรายงานตัวครั้งแรก ในวันที่ 20 มิ.ย. 2565

ทั้งนี้ หลักทรัพย์ประกันตัวในคดีมาจากกองทุนราษฎรประสงค์

เวลา 20.20 น. โสภณจึงได้รับการปล่อยตัวออกจากเรือนจำพิเศษกรุงเทพฯ รวมเวลาถูกคุมขังทั้งหมด 30 วัน โดยอดอาหารเรียกร้องสิทธิประกันตัวรวม 22 วัน

(อ้างอิง: คำสั่ง ศาลอาญา ลงวันที่ 31 พ.ค. 2565 และ https://tlhr2014.com/archives/44337)

พนักงานอัยการ สํานักงานอัยการพิเศษฝ่ายคดีอาญา 10 เป็นโจทก์ยื่นฟ้องโสภณในฐานความผิด หมิ่นประมาท ดูหมิ่น หรือแสดงความอาฆาตมาดร้ายพระมหากษัตริย์ และพระราชินี และโฆษณาโดยใช้เครื่องขยายเสียงโดยไม่ได้รับอนุญาต โดยกล่าวหาโสภณว่ากระทำความผิดรวม 2 กรรม กล่าวคือ

1. เมื่อวันที่ 22 เม.ย. 2565 จําเลยได้กล่าวปราศรัยต่อประชาชาชนที่มารวมกลุ่มชุมนุมทํากิจกรรมทัวร์เส้นทางสายประวัติศาสตร์ (ฝ่ายซ้าย) ภายใต้ชื่อกิจกรรม ทัวร์มูล่าผัว ด้วยข้อความที่ทําให้เข้าใจความหมายว่า รัชกาลที่ 10 และพระราชินี เป็นคนไม่ดี โดยประการที่น่าจะทําให้ทรงเสื่อมเสียพระเกียรติยศ ทรงถูกดูหมิ่น หรือทรงถูกเกลียดชัง อันเป็นการหมิ่นประมาท ดูหมิ่น หรือแสดงความอาฆาตมาดร้ายพระมหากษัตริย์และพระราชินี

2. จําเลยได้ปราศรัยแสดงความคิดเห็นต่อประชาชาชนที่มารวมกลุ่มชุมนุมทํากิจกรรม โดยการใช้เครื่องขยายเสียงด้วยกําลังไฟฟ้า (โทรโข่ง) โดยไม่ได้รับอนุญาต

ท้ายฟ้อง อัยการไม่ได้คัดค้านการปล่อยตัวชั่วคราว แต่ขอให้นับโทษจำคุกในคดีนี้ต่อจากโทษจำคุกในอีกคดีของศาลนี้

(อ้างอิง: คำฟ้อง ศาลอาญา คดีหมายเลขดำที่ อ.1447/2565 ลงวันที่ 17 มิ.ย. 2565)

โสภณเดินทางไปรายงานตัวตามสัญญาประกันในชั้นสอบสวน หลังอัยการยื่นฟ้องแล้ว ทนายจึงต้องยื่นคำร้องขอปล่อยตัวชั่วคราวระหว่างพิจารณาอีกครั้ง โดยใช้หลักประเดิมในชั้นสอบสวน

ต่อมา หลังศาลถามคำให้การ โดยโสภณให้การปฏิเสธ ศาลนัดตรวจพยานหลักฐานในวันที่ 25 ก.ค. 2565 และมีคำสั่งอนุญาตให้ปล่อยโสภณชั่วคราวในระหว่างพิจารณามีกำหนด 3 เดือน โดยมีเงื่อนไขประกันและผู้กำกับดูแลเช่นเดิม

(อ้างอิง: รายงานกระบวนพิจารณา ศาลอาญา คดีหมายเลขดำที่ อ.1447/2565 ลงวันที่ 20 มิ.ย. 2565)

โสภณพร้อมทนายจำเลยเดินทางไปในนัดตรวจพยานหลักฐาน โจทก์แถลงว่า มีพยานบุคคลที่จะนำสืบรวม 11 ปาก ใช้เวลาสืบพยานรวม 2 นัด ด้านจําเลยและทนายจําเลยแถลงแนวทางการต่อสู้คดีว่า คําพูดที่กล่าวในคําฟ้อง จําเลยไม่ยอมรับว่ามีการคัดมาครบถ้วนหรือไม่ เพราะจําเลยมีเจตนาที่จะปราศรัยหรือกล่าวต่อเจ้าตํารวจที่มาขัดขวางจําเลยกับพวก จําเลยไม่ได้มีเจตนากล่าวถึงพระมหากษัตริย์และพระราชินี ซึ่งผู้ที่ได้อ่านข้อความและผู้ที่อยู่ในที่ชุมนุมซึ่งได้ฟังคําปราศัยก็เข้าใจว่า จําเลยไม่ได้เจตนากล่าวพาดพิงสถาบันกษัตริย์ตามที่โจทก์ฟ้อง และจําเลยไม่ได้ใช้เครื่องขยายเสียงที่จะต้องขออนุญาต จําเลยมีพยานบุคคลรวม 12 ปาก ใช้เวลาสืบรวม 2 นัด นัดสืบพยานโจทก์ในวันที่ 4-5 ก.ค. 2566 นัดสืบพยานจำเลยในวันที่ 6-7 ก.ค. 2566

(อ้างอิง: รายงานกระบวนพิจารณา ศาลอาญา คดีหมายเลขดำที่ อ.1447/2565 ลงวันที่ 25 ก.ค. 2565)

ทนายเข้ายื่นคำร้องขอแก้ไขเปลี่ยนแปลงคำสั่งประกัน เนื่องจากศาลอนุญาตปล่อยชั่วคราวจนถึงวันที่ 20 ก.ย. 2565 เป็นอนุญาตให้ปล่อยชั่วคราวจำเลยต่อไปโดยไม่มีกำหนดระยะเวลา หรืออนุญาตให้ปล่อยชั่วคราวจนกว่าคดีจะถึงที่สุด และขอให้แก้ไขเปลี่ยนแปลงคำสั่งห้ามออกนอกเคหสถาน จากเดิมมีกำหนด 24 ชั่วโมง เปลี่ยนเป็นมีกำหนดระยะเวลาช่วงเวลาใดเวลาหนึ่งตามที่ศาลเห็นสมควร เนื่องจากจำเลยมีความจำเป็นที่จะต้องออกนอกเคหสถานเพื่อสมัครงานหารายได้และฝึกฝนความรู้เพิ่มประสบการณ์ในสายวิชาชีพ

ต่อมา ศาลมีคำสั่งอนุญาตให้ปล่อยชั่วคราวโสภณเป็นเวลา 3 เดือน และยกคำร้องในส่วนที่ขอให้แก้ไขเปลี่ยนแปลงคำสั่งห้ามออกนอกเคหสถาน

(อ้างอิง: คำร้องขอแก้ไขเพิ่มเติมคำสั่งอนุญาตให้ปล่อยชั่วคราว ศาลอาญา คดีหมายเลขดำที่ อ.1447/2565 ลงวันที่ 16 ก.ย. 2565)

ที่ศาลอาญา ทนายจำเลยเข้ายื่นอุทธรณ์คำสั่งของศาลอาญาต่อศาลอุทธรณ์ หลังเมื่อวันที่ 23 พ.ย. 2565 โสภณได้ยื่นคำร้องขอออกนอกเคหสถานเพื่อไปประกอบอาชีพ ต่อมาศาลได้มีคําสั่งว่า "นัดไต่สวนเพิกถอนการปล่อยชั่วคราวในวันที่ 15 ธ.ค. 2565 เวลา 10.00 น. แจ้งโจทก์และพนักงานสอบสวนให้เสนอข้อเท็จจริงเกี่ยวกับการเข้าร่วมชุมนุมของจําเลยต่อศาลก่อนหรือในวันนัด ให้นายประกันส่งตัวจําเลยมาศาล ในวันนัดคําขออื่นให้ยก ให้ผู้กํากับดูแลมาศาลในวันนั้น"

อุทธรณ์ของโสภณระบุว่า คําสั่งดังกล่าวเป็นคําสั่งที่ไม่เป็นไปตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 192 เป็นการต้องห้ามตามกฎหมาย และเป็นคําสั่งที่นอกจากจะเกินไปจากคําขอของจําเลยแล้ว ยังเป็นคําสั่งที่ขาดเหตุผลที่เกี่ยวกับการยกคําร้องที่จําเลยขออนุญาตออกไปทํางานประกอบอาชีพ ซึ่งเป็นเนื้อหาหลักในคําร้องขอของจําเลย จึงขอให้ศาลอุทธรณ์พิจารณา และมีคําสั่งอนุญาตให้จําเลยออกนอกเคหสถานได้ตามคําร้องของจําเลย และยกคําสั่งที่เกินคําขอของศาลอาญาด้วย

ต่อมา ศาลอาญามีคำสั่งรับอุทธรณ์ของจำเลยส่งให้ศาลอุทธรณ์พิจารณา

(อ้างอิง: อุทธรณ์ของจำเลย ศาลอาญา คดีหมายเลขดำที่ อ.1447/2565 ลงวันที่ 28 พ.ย. 2565)

เวลา 10.00 น. ศาลอาญานัดไต่สวนการถอนประกันโสภณในคดีนี้ และ “ใบปอ” ในคดีแชร์โพสต์ข้อความเกี่ยวกับ “งบสถาบันกษัตริย์” จากเพจ “ทะลุวัง” เมื่อวันที่ 17 เม.ย. 2565

ในช่วงเช้าก่อนเริ่มการพิจารณา ได้มีสื่ออิสระ ผู้สังเกตการณ์จากองค์กรสิทธิมนุษยชนหลายองค์กร ญาติ และผู้มาให้กำลังใจ “เก็ท-ใบปอ” ส่วนหนึ่งทยอยมานั่งรอเต็มห้องพิจารณาคดี 703 เพื่อติดตามสถานการณ์การไต่สวนการถอนประกันนักกิจกรรมทั้ง 2 ราย

เวลา 10.30 น. ศาลออกนั่งพิจารณา ก่อนเริ่มการไต่สวน ทนายจำเลยได้แถลงต่อศาลว่า กรณีการไต่สวนวันนี้ ทนายจำเลยยังไม่ทราบว่าใครเป็นผู้กล่าวหาและกล่าวหาจากเหตุใด รวมถึงโจทก์มีเอกสารที่อ้างส่งประกอบการไต่สวนเป็นจำนวนมาก และจำเลยประสงค์นำพยานเข้าสืบจำนวนหนึ่ง เพื่อประโยชน์แห่งความยุติธรรม ทนายจำเลยจึงขอเลื่อนไปอีกสักนัด เพื่อเตรียมตัวและยื่นบัญชีระบุพยานเพื่อโต้แย้ง นอกจากนี้ ทนายจำเลยแถลงอีกว่า ประสงค์จะรอคำสั่งศาลอุทธรณ์ต่ออุทธรณ์ที่ทนายจำเลยยื่นเมื่อวันที่ 28 พ.ย. 2565

ทั้งนี้ ทนายจำเลยได้ติดตามคำสั่งมาโดยตลอด ทราบว่าได้มีการส่งศาลอุทธรณ์และมีคำสั่งลงมาแล้ว อย่างไรก็ตาม ทางเจ้าหน้าที่ศาลได้แจ้งกับทนายจำเลยว่าคำสั่งดังกล่าวยังไม่ออก รวมถึงศาลเจ้าของสำนวนก็ไม่ทราบเรื่องคำสั่งรับคำอุทธรณ์ของจำเลยแต่อย่างใด

ด้านศาลชี้แจงว่า การไต่สวนเกิดจากเจ้าหน้าที่ศาลรายงานต่อศาลว่า “ใบปอ” มีพฤติการณ์ผิดเงื่อนไขสัญญาประกัน จากภาพข่าวสารที่ศาลได้รับรายงานมาได้ปรากฏภาพของจำเลยที่เข้าร่วมการชุมนุมในช่วงการประชุม APEC ทั้งนี้ศาลย้ำว่าวันนี้เป็นเพียงการดูข้อเท็จจริงสั้นๆ ว่าจำเลยอยู่ในที่เกิดเหตุจริงหรือไม่ จึงจะให้มีการไต่สวนวันนี้ โดยศาลได้ปรึกษากับรองอธิบดีผู้พิพากษาศาลอาญาแล้ว

ทนายจำเลยแถลงต่อศาลว่า ขอโอกาสให้จำเลยได้ต่อสู้คดีอย่างเต็มที่ เพื่อความโปร่งใสและเป็นธรรม ไม่อยากให้ใครมีอำนาจเหนือผู้พิพากษาเจ้าของคดี โดยทนายจำเลยและจำเลยจะขอปรึกษากับรองอธิบดีผู้พิพากษาศาลอาญา ว่าจะสามารถเลื่อนการไต่สวนถอนประกันตัวออกไปได้หรือไม่

ต่อมา 11.00 น. รองอธิบดีผู้พิพากษาศาลอาญาออกนั่งพิจารณา ทนายจำเลยแถลงว่า โสภณและใบปอได้ถูกเจ้าหน้าที่เรียกมาศาล โดยอ้างว่ามีพฤติการณ์ที่ผิดเงื่อนไขการปล่อยตัวชั่วคราว โดยอัยการโจทก์เพิ่งมีการยื่นเอกสารหลักฐานเมื่อเช้า และมีพยานโจทก์ซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจที่รวบรวมหลักฐานเกี่ยวกับการผิดสัญญาการประกันตัว ซึ่งทนายจำเลยจะขอใช้เวลาตรวจสอบดูก่อนและขอเลื่อนนัดไปสักนัด

ด้านศาลชี้แจงว่า นี่เป็นเรื่องที่ศาลพิจารณาและสามารถไต่สวนเองได้ ไม่จำเป็นต้องมีใครร้องขอ ในส่วนประเด็นเรื่องอุทธรณ์ ศาลเห็นว่าคำสั่งรับคำอุทธรณ์ของจำเลยดังกล่าว เป็นกระบวนการพิจารณาที่ผิดระเบียบ พิเคราะห์ให้เพิกถอนคำสั่งรับคำอุทธรณ์ เป็นคำสั่งไม่รับอุทธรณ์ ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 27 ประกอบประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 15

อย่างไรก็ตาม ศาลอนุญาตให้เลื่อนการไต่สวนการถอนประกันตัวไปเป็นวันที่ 19 ธ.ค. 2565 เวลา 13.30 น.

(อ้างอิง: รายงานกระบวนพิจารณา ศาลอาญา คดีหมายเลขดำที่ อ.1447/2565 ลงวันที่ 15 ธ.ค. 2565 และ https://tlhr2014.com/archives/51556)

ก่อนเริ่มการไต่สวนถอนประกันตัวเก็ทกับใบปอ ศาลได้แจ้งว่าตนมีหน้าที่เพียงมาจดบันทึกการไต่สวนและรวบรวมข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้นเท่านั้น ซึ่งจะต้องนำเข้าปรึกษากับรองอธิบดีผู้พิพากษาศาลอาญาต่อไป

อัยการโจทก์แถลงต่อศาลว่า ในการร้องขอถอนประกัน เหตุเนื่องจากโสภณได้เคลื่อนไหวและเข้าร่วมการชุมนุมในระหว่างการประชุม APEC 2022 เมื่อวันที่ 17 พ.ย. 2565 และกระทำผิดเงื่อนไขประกัน

อัยการได้ขอเบิกตัวพยานซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจชุดสืบสวนและสอบสวนหาข้อเท็จจริงเข้าเบิกความ 1 ปาก คือ ร.ต.อ.หัตถพล เทพภักดี รองสารวัตรสืบสวน สน.ลุมพินี ซึ่งไปสังเกตการณ์ในวันเกิดเหตุ

พยานเบิกความว่า ในวันที่ 15 พ.ย. 2565 มีกลุ่มมวลชนนัดจัดกิจกรรมยื่นหนังสือต่อสถานทูตสหรัฐอเมริกา แต่พยานไม่ทราบว่าหนังสือฉบับดังกล่าวมีเนื้อหาว่าอย่างไรหรือเป็นเรื่องอะไร โดยภายหลังการยื่นหนังสือเสร็จ พยานเบิกความว่า ใบปอได้มีการประกาศต่อหน้าสื่อมวลชนว่า จะจัดกิจกรรมเดินขบวนไปยื่นหนังสือต่อผู้นำโลกที่เข้าร่วมการประชุม APEC 2022 ในวันที่ 17 พ.ย. 2565

ในวันดังกล่าว บริเวณศูนย์ประชุมแห่งชาติสิริกิติ์จัดเป็นพื้นที่หวงห้ามชุมนุมตาม พ.ร.บ.การชุมนุมสาธารณะฯ ตั้งแต่วันที่ 11 – 19 พ.ย. 2565 พยานพบมวลชนราว 30 คน บริเวณแยกอโศกซึ่งเป็นพื้นที่หวงห้าม โดยห้ามประชาชนสัญจรตั้งแต่แยกอโศกจนถึงแยกพระราม 4 และมีการชูป้ายข้อความว่า ‘ยกเลิก 112’ และ ‘หยุดฟอกเขียวทุนเจ้า’ แต่ป้ายหยุดฟอกเขียวดังกล่าว พยานไม่เข้าใจว่ามีความหมายว่าอย่างไร ตลอดจนการพูดแถลงการณ์ของเก็ทที่เป็นภาษาอังกฤษ แต่พยานไม่เข้าใจเช่นเดียวกัน เนื่องจากไม่สันทัดภาษาอังกฤษ

หลังจากการอ่านแถลงการณ์เสร็จสิ้นแล้ว มีเจ้าหน้าที่เขาไปเจรจาแจ้งว่า การชุมนุมผิด พ.ร.บ.การชุมนุมฯ แต่กลุ่มผู้ชุมนุมมีการโปรยกระดาษเอสี่ ลงบนพื้นถนนและราดน้ำสีเขียวลงบนป้ายผ้าที่เตรียมมา พยานเบิกความว่ามีผู้ชุมนุมนำน้ำเปล่าและสีสเปรย์พ่นใส่ตำรวจในบริเวณแยกอโศก

อย่างไรก็ตาม ในการชุมนุมวันที่ 17 พ.ย. 2565 พยานไม่ทราบว่าใครเป็นแกนนำ แต่เข้าใจว่าการที่กลุ่มจำเลยพยายามเข้าไปในพื้นที่หวงห้าม เพราะต้องการยื่นหนังสือเรื่องความไม่เป็นธรรมของรัฐบาลไทย แต่พยานทราบมา ว่าเจ้าหน้าที่ตำรวจได้แจ้งผู้ชุมนุมแล้วว่าให้ยื่นหนังสือผ่านตัวแทนจากกระทรวงการต่างประเทศ แต่ไม่เป็นผล โดยกลุ่มผู้ชุมนุมได้มาตั้งขบวนกันที่ถนนสุขุมวิท การชุมนุมยุติลงในเวลาประมาณ 15.00 น.

ทนายจำเลยถามค้านพยานว่า ตามประกาศของนายกรัฐมนตรีที่มีคำสั่งเกี่ยวกับการชุมนุม ก็มีเพียงแค่ในบริเวณหน้าศูนย์ประชุมแห่งชาติสิริกิติ์และโรงแรมที่พักของผู้นำประเทศต่างๆ เท่านั้นใช่หรือไม่ พยานตอบว่า การยื่นหนังสือหน้าสถานทูตสหรัฐในวันที่ 15 พ.ย. 2565 ไม่ได้มีกิจกรรมที่สร้างความวุ่นวาย และกลุ่มผู้ชุมนุมใช้เวลาเพียง 20 นาที ก่อนแยกย้ายกันกลับ และในวันที่ 17 พ.ย. 2565 ช่วงที่มีการอ่านแถลงการณ์ใช้เวลาเพียงคนละ 10 นาทีเท่านั้น แต่ไม่ทราบว่าบริเวณบริเวณแยกอโศกที่จัดกิจกรรมนั้น เป็นพื้นที่หวงห้ามตามคำสั่งนายกรัฐมนตรีหรือไม่ และพยานไม่ทราบว่าการที่เจ้าหน้าที่ตำรวจเข้าไปห้ามกลุ่มผู้ชุมนุมทำกิจกรรมนั้นเป็นคำสั่งชอบด้วยกฎหมายหรือไม่

ร.ต.อ.หัตถพล ยืนยันว่าพยานเป็นผู้ทำรายงานการสืบสวนด้วยตนเอง โดยเนื้อหาและข้อความในรายงานพยานเป็นคนจัดทำมาจากเหตุการณ์ที่เห็นด้วยตนเองทั้งหมด

ทนายถามพยานต่อว่า ในการประชุม APEC มีหัวข้อหลักในการประชุมคือประเด็นเรื่องสิทธิมนุษยชนด้วย แต่พยานเบิกความว่าไม่ทราบ และเมื่อทนายถามว่าการเรียกร้องของกลุ่มจำเลย เป็นการเรียกร้องทางด้านสิทธิมนุษยชนต่อรัฐบาล ซึ่งเป็นประเด็นที่มีอยู่ในการประชุมดังกล่าว พยานตอบว่า ไม่มีความเห็นว่ากลุ่มผู้ชุมนุมจะสามารถชุมนุมเรียกร้องสิทธิมนุษยชนต่อกลุ่มผู้นำเอเปคได้หรือไม่ต้องไปถามผู้กล่าวหา ซึ่งพยานเองก็ไม่ทราบว่าเป็นใคร

นอกจากนี้ ทนายยังได้ถามต่อพยานว่า ในช่วงเวลาของการจัดประชุม APEC มีกลุ่มนักกิจกรรมกรีนพีซมาจัดกิจกรรมว่ายน้ำที่บริเวณสระน้ำหน้าศูนย์ประชุมในวันที่ 13 – 14 พ.ย. 2565 ในฐานะที่เป็นพนักงานสอบสวน ของ สน.ในท้องที่ พยานทราบเหตุการณ์ดังกล่าวหรือไม่ พยานบอกว่าจำไม่ได้ว่าเคยได้รับรายงานหรือยัง

หลัง ร.ต.อ.หัตถพล เบิกความเสร็จ โจทก์แถลงมีพยานที่ประสงค์จะสืบอีก 1 ปาก เป็นพยานที่รับเอกสารจาก ร.ต.อ.หัตถพล ศาลเห็นว่า ร.ต.อ.หัตถพล นำสืบรับรองเอกสารดังกล่าวแล้ว จึงให้งดสืบพยานปากดังกล่าว โจทก์แถลงหมดพยาน

ทนายจำเลยแถลงว่า ประสงค์จะสืบพยาน 4 ปาก แต่เนื่องจากในวันนี้หมดเวลาราชการและยังคงมีเอกสารอีกเป็นจำนวนมากที่ต้องทำการพิจารณา ตลอดจนความคลุมเคลือของตัวผู้กล่าวหาและร้องขอถอนประกันตัว ที่ยังไม่ทราบว่าเป็นบุคคลใด จึงขอเลื่อนออกไปนัดหน้า ศาลเห็นสมควรให้เลื่อนไต่สวนพยานจำเลยไปเป็นวันที่ 26 ธ.ค. 2565

(อ้างอิง: รายงานกระบวนพิจารณา ศาลอาญา คดีหมายเลขดำที่ อ.1447/2565 ลงวันที่ 19 ธ.ค. 2565 และ https://tlhr2014.com/archives/52039)

วันนี้ครบกำหนดระยะเวลา 3 เดือน ที่ศาลอนุญาตให้ปล่อยชั่วคราวโสภณ ทนายจำเลยจึงยื่นคำร้องขอต่อสัญญาประกันไปอีก 3 เดือน แต่ศาลมีคำสั่งอนุญาตให้ปล่อยชั่วคราวจนถึงวันที่ 30 ธ.ค. 2565 เท่านั้น

เก็ทและใบปอเดินทางมาศาลพร้อมกับครอบครัว โดยมีประชาชนเข้าร่วมสังเกตการณ์คดีและให้กำลังใจทั้งสองคนเป็นจำนวนมากเต็มพื้นที่ห้องพิจารณา และมีเจ้าหน้าที่จากองค์กรสิทธิมนุษยชนหลายองค์กรมาร่วมสังเกตการณ์คดีด้วย นอกจากนี้ยังมีตำรวจศาลกว่า 7 นาย มาดูแลรักษาความปลอดภัยทั้งในและนอกห้องพิจารณา โดยมีการตั้งโต๊ะตรวจและขอถ่ายรูปบัตรประชาชนของทุกคนที่เข้าห้องพิจารณา

เวลา 09.30 น. ศาลออกนั่งพิจารณา ทนายจำเลยแถลงว่า จากการไต่สวนพยานโจทก์ในนัดที่ผ่านมา พบว่าพยานโจทก์เองไม่มีน้ำหนักเพียงพอที่จะขอถอนประกันได้ จึงไม่จำเป็นต้องนำพยานจำเลยเข้าไต่สวน

อย่างไรก็ตาม ทนายความได้ยื่นคำร้องขอให้ศาลมีคำสั่งงดการไต่สวนเพิกถอนประกันในครั้งนี้ โดยมีสาเหตุ 2 ประการ ดังนี้

1. คำสั่งให้มีการนัดไต่สวนเพิกถอนประกันในคดีนี้อยู่ระหว่างการวินิจฉัยของศาลอุทธรณ์

เมื่อวันที่ 23 พ.ย. 2565 เก็ทได้ยื่นคำร้องขอออกนอกเคหสถาน แต่ศาลมีคำสั่งต่อคำร้องดังกล่าวว่า ให้นัดไต่สวนเพิกถอนการประกันตัวในวันที่ 15 ธ.ค. 2565 เวลา 10.00 น. ซึ่งไม่ไช่เรื่องที่จำเลยยื่นคำร้อง คำสั่งดังกล่าวจึงเป็นการสั่งเกินกว่าคำขอ ซึ่งไม่ชอบด้วยกฎหมาย ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 192 จำเลยจึงได้อุทธรณ์คำสั่งดังกล่าวต่อศาลอุทธรณ์แล้วเมื่อวันที่ 28 พ.ย. 2565 และศาลอาญามีคำสั่งรับอุทธรณ์วันที่ 1 ธ.ค. 2565 และส่งไปยังศาลอุทธรณ์แล้ว โดยศาลอุทธรณ์รับอุทธรณ์ในวันที่ 6 ธ.ค. 2565

ดังนั้น การที่ศาลอาญาเพิกถอนคำสั่งรับอุทธรณ์จำเลย เป็นไม่รับอุทธรณ์ จึงเป็นคำสั่งที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย อุทธรณ์ของจำเลยอยู่ในอำนาจพิจารณาของศาลอุทธรณ์แล้ว ดังนั้นจำเลยจึงขอให้ศาลอาญามีคำสั่งยกเลิกการไต่สวนกรณีนี้ไว้ก่อน เพื่อให้ศาลอุทธรณ์มีคำสั่งวินิจฉัยอุทธรณ์ให้เสร็จสิ้นก่อน

2. การขอให้เพิกถอนประกันในครั้งนี้เป็นกรณีที่ศาลมีความเห็นเอง แต่ไม่ปรากฏหลักฐานว่าจำเลยทำการใดๆ ที่ละเมิดกฎหมายว่าด้วยการปล่อยชั่วคราว

คดีนี้เจ้าหน้าที่ศาลยุติธรรมเป็นผู้ขอให้มีการเพิกถอนประกัน โดยพนักงานสอบสวนและพนักงานอัยการไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้อง ดังนั้นการไต่สวนเพิกถอนประกันในครั้งนี้จึงไม่เป็นไปตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา เนื่องจากไม่ปรากฏหลักฐานว่าจำเลยทำการใดๆ ที่ละเมิดกฎหมายว่าด้วยการปล่อยชั่วคราว เห็นได้จากที่ศาลยังต้องอาศัยโจทก์และพนักงานสอบสวนขวนขวายหาพยานหลักฐานเพื่อประกอบการพิจารณาข้ออ้างในการเพิกถอนประกัน การกระทำของจำเลยไม่ปรากฏว่าเป็นความผิดต่อบทกฎหมายใดๆ เป็นการใช้สิทธิเสรีภาพตามรัฐธรรมนูญ จึงไม่ผิดเงื่อนไขการประกันตัว

เมื่อทนายความร้องขอให้ศาลมีคำสั่งยกเลิกการไต่สวนถอนประกันในครั้งนี้ ผู้พิพากษาที่ออกนั่งพิจารณาในวันนี้จึงกล่าวว่าตนเป็นเพียงผู้พิพากษาที่ได้รับมอบหมายจากผู้บริหารศาลให้มาไต่สวนเอาข้อเท็จจริงเข้าสู่สำนวนเท่านั้น ดังนั้นคำร้องที่ทนายความส่งมาในวันนี้ จึงต้องนำไปปรึกษากับผู้บริหารศาลก่อน

หลังจากปรึกษากับผู้บริหารศาลแล้ว ศาลมีคำสั่งรับคำร้องของทนายจำเลยไว้พิจารณา และนัดฟังคำสั่งว่าจะเพิกถอนประกันทั้งสองหรือไม่ ในวันที่ 9 ม.ค. 2566 เวลา 09.00 น.

(อ้างอิง: รายงานกระบวนพิจารณา ศาลอาญา คดีหมายเลขดำที่ อ.1447/2565 ลงวันที่ 26 ธ.ค. 2565 และ https://tlhr2014.com/archives/51831)

วันนี้ครบกำหนดที่ศาลอาญาให้ประกันโสภณ ทนายจึงได้ยื่นคำร้องขอต่อสัญญาประกัน ศาลมีคำสั่งอนุญาตให้ปล่อยตัวชั่วคราวได้จนถึงวันที่ 9 ม.ค. 2566 ซึ่งเป็นวันนัดฟังคำสั่งไต่สวนถอนประกัน

เวลา 09.20 น. เก็ทและใบปอ พร้อมครอบครัวได้เดินทางมาถึงที่ห้องพิจารณาคดีที่ 912 โดยในวันนี้มีการตั้งจุดตรวจสัมภาระที่บริเวณหน้าห้องพิจารณาคดี เนื่องจากมีประชาชนเข้าร่วมสังเกตการณ์คดีและให้กำลังใจจำเลยทั้งสองคนเป็นจำนวนมาก อาทิเช่น ทานตะวัน ตัวตุลานนท์ ซึ่งในวันนี้มีนัดไต่สวนถอนประกันตัวในเหตุเดียวกันอีกด้วย

ต่อมาในเวลา 10.00 น. พริษฐ์ ปิยะนราธร รองอธิบดีผู้พิพากษาศาลอาญา ออกนั่งอ่านคำสั่งด้วยตนเอง ระบุว่า “พิเคราะห์ พยานหลักฐานของโจทก์และรายงานเจ้าหน้าที่แล้ว ข้อเท็จจริงได้ความว่าศาลเคยอนุญาตให้ประกันตัวจำเลยทั้งสองคน โดยกำหนดเงื่อนไขห้ามจำเลยกระทำการในลักษณะหรือทำนองเดียวกับที่ถูกกล่าวหา รวมถึงห้ามเข้าร่วมกิจกรรมใดๆ ที่อาจสร้างความวุ่นวายต่อบ้านเมือง

ศาลเห็นว่า การที่จำเลยทั้งสองคน เข้าร่วมชุมนุมประท้วงเมื่อวันที่ 17 พ.ย. 2565 จนมีการปะทะกับเจ้าหน้าที่ตำรวจ ต่อมามีการนำมวลชนมาที่สำนักงานตำรวจแห่งชาติ โดยจำเลยทั้งสองคนไม่ได้นำสืบหักล้างข้อเท็จจริงหรือเหตุผลใดในการกระทำของจำเลย การกระทำของจำเลยทั้งสองคนจึงเป็นการกระทำผิดเงื่อนไขประกันตัวที่ศาลกำหนดไว้”

หลังจากศาลมีคำสั่ง ทั้งสองคนได้ถูกเจ้าหน้าที่ควบคุมตัว และนำตัวไปยังเรือนจำ โดยทนายความได้ยื่นคำร้องขอประกันตัวทั้งสองคนอีกครั้ง โดยขอวางหลักทรัพย์คดีละ 100,000 บาท จากกองทุนราษฎรประสงค์

ต่อมาเวลา 16.20 น. พริษฐ์ ปิยะนราธร มีคำสั่งไม่อนุญาตให้ประกันเก็ทในคดีนี้ และใบปอในอีก 2 คดี ระบุว่า “จำเลยมีพฤติการณ์ผิดเงื่อนไขการปล่อยชั่วคราวจนศาลมีคำสั่งเพิกถอนการปล่อยชั่วคราว เชื่อว่าหากศาลปล่อยชั่วคราวจำเลยจะไปก่อเหตุอันตรายประการอื่นและกระทำการในลักษณะที่ถูกกล่าวหาอีก รวมทั้งผิดเงื่อนไขที่ศาลจะกำหนดแก่จำเลย กรณีจึงยังไม่มีเหตุให้ปล่อยชั่วคราวจำเลย ยกคำร้อง”

ผลของคำสั่งดังกล่าว ทำให้เก็ทถูกคุมขังที่เรือนจำพิเศษกรุงเทพฯ อีกครั้ง หลังจากถูกคุมขังในช่วงเดือนพฤษภาคม 2565 มาแล้ว 30 วัน ขณะที่ใบปอถูกคุมขังที่ทัณฑสถานหญิงกลาง หลังจากเคยถูกคุมขังในช่วงปี 2565 เป็นระยะเวลา 94 วัน

(อ้างอิง: คำสั่ง ศาลอาญา คดีหมายเลขดำที่ อ.1447/2565 ลงวันที่ 9 ม.ค. 2566 และ https://tlhr2014.com/archives/52039)

ขณะ "ตะวัน" ทานตะวัน ตัวตุลานนท์ และ "แบม" อรวรรณ ภู่พงษ์ อดอาหารเพื่อเรียกร้องให้ศาลปล่อยผู้ต้องขังทางการเมืองเป็นวันที่ 34 ทนายความได้ยื่นประกันผู้ต้องขังคดีการเมืองจำนวน 6 ราย ได้แก่ “เก็ท” โสภณ สุรฤทธิ์ธำรง และ ใบปอ ในคดีตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 112 หลังถูกศาลสั่งถอนประกันตัว ตั้งแต่วันที่ 9 ม.ค. 2566, “พรพจน์ แจ้งกระจ่าง”, “คทาธร” และ “ถิรนัย, ชัยพร (สงวนนามสกุล)” ในกรณีที่ถูกกล่าวหาว่าครอบครองวัตถุระเบิด

คำร้องขอประกันของเก็ทในคดีนี้ มีใจความสำคัญระบุว่า จำเลยประสงค์ที่จะยื่นหลักทรัพย์ประกันตัว 100,000 บาท และในคดีนี้ จำเลยได้มีปัญหาสุขภาพเนื่องจากอดนอนเพื่อเรียกร้องสิทธิประกันตัว ตั้งแต่วันที่ 7 ก.พ. 2566 จนถึงปัจจุบันมาเป็นระยะเวลา 14 วัน หรือมากกว่า 336 ชั่วโมงแล้ว โดยมีอาการเจ็บหน้าอก มือสั่นตลอดเวลา และแขนขาอ่อนแรง มีการตอบสนองช้า และรับประทานอาหารได้น้อย จึงขอประกันเพื่อให้จำเลยได้ออกมาเข้ารับการรักษา ตลอดจนต่อสู้คดีเพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตัวเอง ซึ่งไม่อาจก่ออุปสรรคหรือสร้างความเสียหายต่อการดำเนินคดีในชั้นศาลได้แต่อย่างใด

ต่อมา ศาลอาญามีคำสั่งอนุญาตให้ประกันเก็ทและใบปอ ตีราคาประกัน 90,000 บาท พร้อมกำหนดเงื่อนไข “ห้ามมิให้จำเลยกระทำการใดๆ ในลักษณะหรือทำนองเดียวกับที่ถูกกล่าวหาในคดี หรือเข้าร่วมในกิจกรรมใดๆ ที่อาจก่อให้เกิดความวุ่นวายขึ้นในบ้านเมือง หรือกระทำการหรือร่วมทำกิจกรรมใดๆ ในอันที่จะทำให้เกิดความเสื่อมเสียต่อสถาบันพระมหากษัตริย์ในระหว่างการปล่อยชั่วคราว และให้จำเลยมารายงานตัวต่อศาลทุก 15 วันภายในกำหนดระยะเวลา 3 เดือน จนกว่าศาลจะมีคำสั่งเป็นอย่างอื่น”

ผลของคำสั่งดังกล่าว ทำให้เป็นการสิ้นสุดการคุมขังเก็ทและใบปอซึ่งกินเวลารวม 43 วัน หลังถูกถอนประกัน

(อ้างอิง: คำสั่ง ศาลอาญา คดีหมายเลขดำที่ อ.1447/2565 ลงวันที่ 20 ก.พ. 2566 และ https://tlhr2014.com/archives/53763)