คดี 112 “มัมดิว-หนูรัตน์” และบริษัทที่เกี่ยวข้อง ร่วมกับ "นารา" ทำคลิปโฆษณา ถูกกล่าวหาล้อเลียนสมาชิกราชวงศ์

เวลา 09.00 น. ตำรวจจากกองบังคับการปราบปรามการกระทำความผิดเกี่ยวกับอาชญากรรมทางเทคโนโลยี (บก.ปอท.) เข้าแสดงหมายจับ “มัมดิว” หรือ กิตติคุณ ธรรมกิติราษฎร์ เจ้าของเพจ มัมดิวไดอารี่ ในข้อหาตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 112 ถึงบ้านพัก พร้อมทั้งตรวจยึดโทรศัพท์มือถือ 1 เครื่อง สืบเนื่องมาจากแคมเปญโฆษณาลาซาด้า 5.5 ที่ทำร่วมกับ นารา - เครปกะเทย และหนูรัตน์ เมื่อเดือนพฤษภาคม 2565

จากนั้นมัมดิวได้ถูกตำรวจควบคุมตัวไปทำบันทึกการจับกุมที่กองกำกับการ 2 บก.ปอท. ระบุรายละเอียดว่า ตำรวจชุดจับกุมจาก บก.ปอท. 7 นาย ได้ร่วมกันทำการจับกุมมัมดิว ตามหมายจับของศาลอาญาที่ 1116/2565 ลงวันที่ 10 มิ.ย. 2565 กล่าวหาว่า กระทำความผิดฐาน ‘ร่วมกันหมิ่นประมาท ดูหมิ่น หรือแสดงความอาฆาตมาดร้ายพระมหากษัตริย์ พระราชินี รัชทายาท หรือผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์’

นอกจากมัมดิว ยังมีรายงานข่าวว่า อนิวัต ประทุมถิ่น หรือ “นารา” และธิดาพร ชาวคูเวียง หรือ “หนูรัตน์” ก็ถูกจับกุมและควบคุมตัวมาที่ กก.2 บก.ปอท. ในช่วงเวลาใกล้เคียงกัน

ต่อมา พนักงานสอบสวน บก.ปอท.ได้แจ้งพฤติการณ์ของข้อกล่าวหาให้ทั้งสามทราบว่า เมื่อวันที่ 5 พ.ค. 2565 ศรีสุวรรณ จรรยา ซึ่งเป็นผู้กล่าวหาได้มาพบพนักงานสอบสวน บก.ปอท. และร้องทุกข์กล่าวโทษ กรณีเมื่อวันที่ 4 พ.ค. 2565 เว็บไซต์ LAZADA และ TikTok ได้โพสต์คลิปวีดิโอโปรโมทแคมเปญลดราคาสินค้าของลาซาด้า โดยมีผู้แสดงคือ นารา, หนูรัตน์ และมัมดิว ซึ่งมีลักษณะไม่เหมาะสม เป็นการดูหมิ่นเหยียดหยาม ผู้ป่วยหรือผู้พิการ อีกทั้งมีเนื้อหาในลักษณะล้อเลียน เสียดสี บุคคลอันเป็นที่เคารพสักการะ ซึ่งหลายคนเห็นแล้วไม่สบายใจ เพราะมีรูปภาพหรือการแสดงที่มีลักษณะพาดพิง ดูหมิ่นสถาบันเบื้องสูง หรือสถาบันกษัตริย์

พนักงานสอบสวนยังระบุว่า จากการสืบสวนสอบสวนพบการกระทำที่เป็นความผิดดังนี้

1. เป็นคลิปโฆษณาแคมเปญ LAZADA 5.5 เผยแพร่ผ่านแพลตฟอร์มของ LAZADA และบัญชี TikTok ของนารา ความยาว 1 นาที 26 วินาที โดยมีหนูรัตน์ได้แสดงบทบาทเป็นหญิงพิการแต่งชุดไทยประยุกต์ในสมัยรัชกาลที่ 5 นั่งรถเข็นในลักษณะเอียง ซึ่งเข้าใจว่าเป็นการเลียนแบบหนึ่งในสมาชิกของราชวงศ์ และนาราได้แสดงการพูดกับหนูรัตน์ว่า…ฉันจะจัดการกับแก แล้วหนูรัตน์ได้ลุกขึ้นแล้วพูดว่า ฉันลุกขึ้นได้ ซึ่งข้อเท็จจริงดังกล่าว มีลักษณะในเชิงบิดเบือนว่า สมาชิกราชวงศ์ดังกล่าวโกหกให้คนหลงเชื่อว่าป่วย เพื่อให้เห็นใจ สงสาร ซึ่งเป็นการนำข้อมูลที่บิดเบือนเข้าสู่คอมพิวเตอร์

2. เป็นคลิปวิดีโอที่นาราแสดงร่วมกับหนูรัตน์และมัมดิว ซึ่งภาพที่ปรากฏในคลิปเป็นการที่นาราได้นําสินค้าของตนมอบให้กับมัมดิว โดยที่นารานั่งพับเพียบอยู่กับพื้น ส่วนมัมดิวนั่งอยู่บนโซฟา และหนูรัตน์นั่งอยู่บนรถเข็น แสดงเป็นคนพิการ โดยที่มัมดิวได้สวมเสื้อผ้า เครื่องแต่งกาย เครื่องประดับ แต่งหน้า และทําทรงผม มีลักษณะที่คนทั่วไปเข้าใจได้ว่าเป็นการแสดงเลียนแบบพระราชินีในรัชกาลที่ 9 คลิปดังกล่าวเผยแพร่ผ่านบัญชี TikTok ของนารา เมื่อวันที่ 4 พ.ค. 2565

พนักงานสอบสวนกล่าวหาว่า ผู้ต้องหาทั้งสามได้ร่วมกันจัดทำบท ร่วมกันแสดง โดยเจตนาล้อเลียน ด้อยค่า อดีตพระราชินีในรัชกาลที่ 9 และสมาชิกราชวงศ์คนดังกล่าว โดยมีข้อเท็จจริงและพยานหลักฐานจากการสืบสวนสอบสวนเชื่อได้ว่า ผู้ต้องหาทั้งสามเป็นผู้ร่วมแสดงในคลิปวีดีโอดังกล่าว โดยนาราเป็นผู้โพสต์คลิปในบัญชีเฟซบุ๊กและ TikTok ของตนเอง

จากนั้น พนักงานสอบสวนได้แจ้งข้อกล่าวหาทั้งสามในข้อหา “ร่วมกันหมิ่นประมาท ดูหมิ่น หรือแสดงความอาฆาตมาดร้ายพระมหากษัตริย์ พระราชินี รัชทายาท หรือผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์” ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 112 ทั้งยังแจ้งข้อกล่าวหานารา “โดยทุจริต หรือโดยหลอกลวง นําเข้าสู่ระบบคอมพิวเตอร์ ซึ่งข้อมูลคอมพิวเตอร์ที่บิดเบือน หรือข้อมูลคอมพิวเตอร์อันเป็นเท็จ โดยประการที่น่าจะเกิดความเสียหายแก่ ประชาชน และนําเข้าสู่ระบบคอมพิวเตอร์ซึ่งข้อมูลคอมพิวเตอร์ใดๆ อันเป็นความผิดเกี่ยวกับความมั่นคง” ตาม พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ฯ มาตรา 14(1)(3) อีกด้วย

เน็ตไอดอลทั้งสามให้การปฏิเสธตลอดข้อกล่าวหา

ต่อมา พนักงานสอบสวนได้ยื่นคำร้องขอฝากขังผู้ต้องหาต่อศาลอาญาผ่านระบบวีดิโอคอนเฟอเรนซ์ โดยคัดค้านการปล่อยตัวชั่วคราว อ้างเหตุว่า เป็นคดีเกี่ยวกับความมั่นคง ซึ่งมีอัตราโทษสูง ทั้งเกรงว่าผู้ต้องหาทั้งสามอาจจะไปลบ แก้ไข เปลี่ยนแปลงพยานหลักฐานในระบบคอมพิวเตอร์ ส่งผลเสียหายต่อรูปคดี รวมทั้งอาจมีกระทําความผิดในลักษณะซ้ำเดิมอีกได้ หรืออาจมีการโพสต์ในลักษณะหมิ่นเจ้าพนักงานตํารวจลงในสื่อสังคมออนไลน์

อย่างไรก็ตาม หลังศาลอาญามีคำสั่งอนุญาตให้ฝากขัง ได้ให้ประกันตัวผู้ต้องหาทั้งหมด โดยให้วางหลักทรัพย์ประกันในวงเงินคนละ 90,000 บาท ซึ่งมัมดิวได้ใช้เงินประกันจากกองทุนราษฎรประสงค์ ศาลยังกำหนดเงื่อนไขห้ามกระทำการในลักษณะหรือทำนองเดียวกับที่ถูกกล่าวหาในคดีนี้อีก และให้ทั้งสามมารายงานตัวต่อศาลทุก 30 วัน

(อ้างอิง: บันทึกการจับกุม กก.2 บก.ปอท. และคำร้องขอฝากขังผู้ต้องหาครั้งที่ 1 ศาลอาญา ลงวันที่ 16 มิ.ย. 2565 และ https://tlhr2014.com/archives/44935)

เวลา 13.00 น. ที่ศาลอาญา รัชดาฯ พนักงานอัยการสำนักงานอัยการสูงสุด สำนักงานอัยการพิเศษฝ่ายคดีอาญา 3 เป็นโจทก์ยื่นฟ้องมัมดิวและหนูรัตน์ รวมทั้ง 2 บริษัทที่เกี่ยวข้องกับโฆษณาแคมเปญ LAZADA 5.5 ในข้อหาตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 112 ในส่วนนารา อัยการมีความเห็นสั่งฟ้องและยื่นฟ้องไปก่อนหน้านี้ตั้งแต่เดือนกันยายน 2565 แล้ว

พนักงานอัยการกล่าวหาจำเลยทั้งสี่ในข้อหาตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 112 เฉพาะสองบริษัทยังถูกกล่าวหาในข้อหาตาม พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ฯ มาตรา 14 (1) (3) ตลอดจนร่วมกันใช้ข้อความที่เป็นการไม่เป็นธรรมต่อผู้บริโภคและอาจก่อให้เกิดความเสียหายต่อสังคมโดยรวม

ในคำฟ้อง อัยการได้ฟ้องข้อหาตามมาตรา 112 แยกเป็นสองกระทง กระทงแรกกล่าวหาว่า หนูรัตน์กับบริษัทโฆษณาและบริษัทขายสินค้า พร้อมกับนารา ได้ร่วมกันผลิตจัดทำวิดีโอโฆษณาขนาดสั้นและภาพนิ่งอันมีลักษณะเป็นการล้อเลียน หมิ่นประมาท ดูหมิ่น และแสดงความอาฆาตมาดร้ายสถาบันพระมหากษัตริย์ และเจ้าฟ้าจุฬาภรณ์ฯ รัชทายาทในรัชกาลที่ 10 เพื่อใช้ประโยชน์ในการส่งเสริมการขายสินค้าผ่านทางลาซาด้า โดยนาราเป็นผู้จัดทำและร่วมแสดง, หนูรัตน์ร่วมแสดง บริษัททั้งสองควบคุมและตรวจสอบวีดิโอโฆษณา ต่อมา นาราได้นำคลิปดังกล่าวที่มีการแสดงเนื้อหาที่บิดเบือนและเป็นเท็จ ทั้งเป็นข้อมูลคอมพิวเตอร์อันเป็นความผิดเกี่ยวกับความมั่นคง โพสต์ลงบัญชี Tik Tok ของตน ตั้งค่าเป็นสาธารณะ

ส่วนอีกกระทงหนึ่ง เป็นคลิปโฆษณาเซรั่มของนารา ซึ่งนาราเป็นผู้ผลิตและร่วมแสดง หนูรัตน์และมัมดิวร่วมแสดง โดยหนูรัตน์แสดงเป็นหญิงพิการ นั่งอยู่บนรถเข็น แต่งหน้าและทำผมคล้ายเจ้าฟ้าจุฬาภรณ์ฯ ส่วนมัมดิวได้ใช้สำเนียงการพูดช้าๆ ทำให้เข้าใจได้ว่ามีเจตนาล้อเลียนสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชชนนีในรัชกาลที่ 10

ท้ายคำฟ้องอัยการโจทก์คัดค้านการให้ประกันมัมดิวและหนูรัตน์ โดยระบุว่าคดีมีอัตราโทษสูง และเป็นคดีเกี่ยวกับความมั่นคง

หลังศาลรับฟ้อง ได้มีคำสั่งอนุญาตให้ประกันจำเลยระหว่างพิจารณาคดี กำหนดเงื่อนไขห้ามกระทำการในลักษณะเดียวกันที่อาจทำให้เสื่อมเสีย และห้ามชุมนุมที่อาจทำให้เกิดความวุ่นวายในบ้านเมือง โดยให้วางหลักทรัพย์ประกันคนละ 90,000 บาท ซึ่งกรณีของมัมดิวและหนูรัตน์ได้รับความช่วยเหลือจากกองทุนราษฎรประสงค์ ศาลนัดตรวจพยานหลักฐานในวันที่ 24 ก.ค. 2566

(อ้างอิง: คำฟ้อง ศาลอาญา คดีหมายเลขดำที่ อ.1405/2566 ลงวันที่ 24 พ.ค. 2566 และ https://tlhr2014.com/archives/56330)

จําเลยทั้งสามมาศาล โจทก์แถลงว่า จําเลยที่ 1 (มัมดิว) หลบหนีออกนอกราชอาณาจักร จึงขอให้ศาลออกหมายจับ และเลื่อนคดีไปตรวจพยานหลักฐานในวันที่ 21 ส.ค. 2566 โจทก์ยังแถลงขอรวมการพิจารณาคดีนี้เข้ากับคดีของนารา ตามคําร้องฉบับลงวันที่ 13 ก.ค. 2566

ศาลมีคำสั่งให้ออกหมายจับจําเลยที่ 1 ปรับนายประกัน และเลื่อนคดีไปตามที่โจทก์ขอ ส่วนคําร้องขอรวมการพิจารณารอไว้สั่งในนัดหน้า

หลังศาลอ่านและอธิบายฟ้อง จําเลยทั้งสามให้การปฏิเสธ

(อ้างอิง: รายงานกระบวนพิจารณา ศาลอาญา คดีหมายเลขดำที่ อ.1405/2566 ลงวันที่ 24 ก.ค. 2566)

ศาลมีคำสั่งให้จําหน่ายคดีสําหรับจําเลยที่ 1 ไว้ชั่วคราว ส่วนคําร้องของโจทก์ที่ขอรวมการพิจารณาคดีนี้เข้ากับคดีของนารานั้น ฝ่ายจําเลยแถลงคัดค้านว่า คดีของนารามีกําหนดนัดสืบพยานแล้ว ซึ่งเป็นวันที่ทนายจําเลยไม่ว่าง อีกทั้งในคดีดังกล่าวมีการรับข้อเท็จจริงในพยานโจทก์บางปาก ซึ่งฝ่ายจําเลยไม่อาจรับข้อเท็จจริงได้ ศาลจึงให้ยกคําร้องขอรวมการพิจารณาคดีของโจทก์

จําเลยทั้งสามแถลงแนวทางการต่อสู้คดีว่า ตนไม่ได้กระทําความผิดตามฟ้อง

โจทก์แถลงจะสืบพยานรวม 28 ปาก ขอใช้เวลาในการสืบพยาน 5 นัด ทนายจําเลยแถลงว่าประสงค์จะสืบพยานบุคคลรวมทั้งหมด 9 ปาก ใช้เวลาสืบ 2 นัด นัดสืบพยานโจทก์ในวันที่ 6, 13, 14, 20, 27 ส.ค. 2567 สืบพยานจำเลยในวันที่ 3, 4 ก.ย. 2567

(อ้างอิง: รายงานกระบวนพิจารณา ศาลอาญา คดีหมายเลขดำที่ อ.1405/2566 ลงวันที่ 21 ส.ค. 2566)

สืบพยานโจทก์ได้ 2 ปาก ได้แก่ อานนท์ กลิ่นแก้ว กลุ่ม ศปปส. และศรีสุวรรณ จรรยา ผู้กล่าวหา

สืบพยานโจทก์ได้ 5 ปาก ได้แก่ กวีวงศ์ วณิชย์ธนารักษ์ ผู้กล่าวหา, วีระพงษ์ โก, ลลิลทิพย์ พัฒนสาร, พ.ต.ท.แทน ไชยแสง ตำรวจสันติบาล 2 และณัฐวิทย์ บัวคลี่ นิติกรชำนาญการ สำนักงานคณะกรรมการคุ้มครองผู้บริโภค

สืบพยานโจทก์ได้ 3 ปาก ได้แก่ ณฐพร โตประยูร, อดิศร เห่งรวย และชลัฐพล สวัสดิชีวิน

สืบพยานโจทก์ได้ 4 ปาก ได้แก่ อร่ามศักดิ์ บุตรจู, นพดล พรหมภาสิต, ระพีพงษ์ ชัยยารัตน์ และทรงชัย เนียมหอม

สืบพยานโจทก์ทั้งหมด 3 ปาก ได้แก่ ผศ.ดร.อานนท์ ศักดิ์วรวิชญ์, ตรีดาว อภัยวงศ์ และ พ.ต.ต.กล้า สมบัติพิบูลย์

สืบพยานโจทก์อีก 1 ปาก ได้แก่ พ.ต.ต. วุฒิชัย ทับทวี สารวัตรสอบสวน บก.ปอท. และสืบพยานจำเลย ได้แก่ สุภัคชญา ชาวคูเวียง จำเลยที่ 2, จำเลยที่ 3, รศ.ดร. สมชาย ปรีชาศิลปกุล และ รศ.ดร.สาวตรี สุขศรี

หนูรัตน์บอกกับทนายความว่าเธอเพิ่งไปปรับเครื่องช่วยฟังใหม่มา เพราะตลอดการสืบพยานที่ผ่านมาตั้งแต่เดือนสิงหาคม การได้ยินและรับรู้ของเธอค่อนข้างเป็นไปอย่างยากลำบาก เพราะห้องพิจารณาคดีมีขนาดกว้าง โดยจากตรงเก้าอี้ยาวที่เธอนั่งในฐานะจำเลย เธอแทบไม่เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นในห้องสี่เหลี่ยมกว้างนี้เลยสักนิดเดียว

เมื่อการสืบพยานจำเลยเริ่มขึ้น หนูรัตน์สวมใส่ชุดสีเหลืองทั้งตัว เธอยืนขึ้นและเดินเข้าไปนั่งที่คอกพยานตรงหน้าศาลด้วยท่าทีสุภาพ และเนื่องจากเธอมีปัญหาการได้ยิน ทนายความจึงถามความโดยขอให้เธอตอบใช่หรือไม่เป็นส่วนใหญ่

“หนูชื่อ สุภัคชญา ชาวคูเวียง ปัจจุบันอายุ 31 ปี” เธอกล่าวแสดงตัว ทนายจำเลยจึงถามต่อถึงระดับการศึกษาสูงสุดของเธอว่าคือระดับ ปวช. ที่จังหวัดสระบุรี ในสาขาวิชาการบัญชี ใช่หรือไม่ หนูรัตน์ตอบว่า ใช่

เมื่อทนายความถามถึงความพิการทางร่างกายว่าหนูรัตน์มีความพิการทางการได้ยิน โดยเป็นคนหูตึง พูดไม่ค่อยชัด เนื่องจากลิ้นไก่สั้นแต่กำเนิด หนูรัตน์ตอบว่า ใช่ ส่วนการประกอบอาชีพปัจจุบัน เธอตอบว่า “เล่นลิเกค่ะ”

นอกจากเล่นลิเกแล้ว หนูรัตน์ยังเบิกความตอบศาลว่า เธอขายสินค้าออนไลน์ด้วย โดยเป็นการรับสินค้ามาโฆษณา ทำมาตั้งแต่ปี 2558

“หนูเล่นลิเก และรับของจากโรงงานมาขายออนไลน์ในเฟซบุ๊กตัวเอง หนูเจอนาราจากเพจหนู เขาติดต่อมา ตอนนั้นเขาก็ช่วยหนูซื้อของออนไลน์ด้วยในปี 61”

“นาราช่วยหาจ้างงานให้หนู หนูเริ่มทำคลิปตลกตั้งแต่ปี 62 เราติดต่อกันบ่อย หลายครั้ง และเขาก็มาช่วยซ่อมบ้านให้หนูด้วยปี 64”

ทนายความถามต่อไปว่าเกี่ยวกับคดีนี้ มีที่มาที่ไปอย่างไรที่ทำให้หนูรัตน์ถูกแจ้งข้อหามาตรา 112 หนูรัตน์ตอบว่า “นาราโทรมาวันที่ 2 พ.ค. ประมาณเที่ยง ๆ บอกหนูว่ามีงานให้ทำ เจอกันวันที่ 3 พ.ค. เป็นงานถ่ายเซรั่ม นัดให้หนูไปเจอประมาณ 1 ทุ่ม แต่หนูไปถึง 1 ทุ่มครึ่ง สถานที่คือสตูดิโอ”

“นาราให้หนูเข้าไปแต่งหน้า แล้วก็เจอมัมดิว”

ทนายถามต่อในประเด็นเกี่ยวกับเนื้อหาที่ถ่ายโฆษณาว่า บทบาทที่หนูรัตน์ได้เล่นคือบทของใครและมีเนื้อหาอย่างไร

“เขาให้ถ่ายเป็น คุณหนูเล็ก บ้านทรายทอง บอกบทให้หนูทำคอเอียง นั่งรถเข็นคนพิการ” และหนูรัตน์ยืนยันกับทนายเพิ่มเติมว่าบทบาทสมมติดังกล่าว ไม่มีใครเอารูปคนอื่นมาให้ดูเพิ่มเติม เธอเลยเข้าใจว่าเล่นเป็นคุณหนูเล็ก

“หนูถ่ายทั้งหมด 2 คลิป มีคลิปเซรั่มที่ถ่ายกัน 3 คน กับคลิปที่เล่นเป็นคุณหนูเล็ก เป็นโฆษณา” โดยหนูรัตน์เบิกความต่อไปอีกว่า การถ่ายทำดังกล่าวเกิดขึ้นไม่นาน และเสร็จสิ้นในเวลาประมาณ 21.00 น. การจัดการตั้งแต่การแต่งหน้า จัดทรงผม และชุดที่ใส่ล้วนเป็นสิ่งที่เธอไม่ได้จัดเตรียม

หลังจากนั้นไม่นาน ในเดือนมิถุนายน 2565 ตำรวจก็ได้เข้าจับกุมหนูรัตน์ และพาตัวมาสอบสวนแจ้งว่าเธอกระทำผิดในข้อหาตามมาตรา 112 และ พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ฯ เธอบอกว่าตัวเองไม่ได้ทำอะไรผิดตามข้อกล่าวหา

“หนูได้รับงานที่ต้องใส่ชุดไทยบ่อย ๆ และหนูก็ถ่ายคลิปตลก ๆ ในเฟซบุ๊กตัวเอง”

อย่างไรก็ตาม ทนายของจำเลยที่ 4 (ลาซาด้า) ได้ถามหนูรัตน์ต่อว่าในการถ่ายทำโฆษณาในคดีนี้ หนูรัตน์ไม่ได้รับการว่าจ้างจากลาซาด้าให้ทำโฆษณาในแคมเปญใด ๆ มาก่อนใช่หรือไม่ หนูรัตน์ตอบว่า ใช่ ที่เธอไปถ่ายก็เพราะเป็นการชักชวนจากนาราอีกทีหนึ่ง

อัยการโจทก์ถามค้านว่า ในคดีนี้เธอถูกฟ้องด้วยข้อหาตามมาตรา 112 ซึ่งมีการเลียนแบบและดูหมิ่นเจ้าฟ้าจุฬาภรณ์ฯ ซึ่งเป็นพระขนิษฐภคินีของรัชกาลที่ 10 เธอรู้หรือไม่ หนูรัตน์ตอบว่า เธอไม่รู้ว่าเจ้าฟ้าจุฬาภรณ์คือใคร และไม่สามารถระบุตัวของพระองค์ได้ว่ามีรูปพรรณเป็นอย่างไร แต่เธอรู้จักในหลวงรัชกาลที่ 9

อัยการจึงถามต่อไปว่า แต่หนูรัตน์รู้ใช่หรือไม่ว่าตัวเองกำลังถูกดำเนินคดีความตามข้อหาดังกล่าว และรู้ใช่หรือไม่ว่าโดนกล่าวหาว่าล้อเลียนเจ้าฟ้าจุฬาภรณ์ฯ หนูรัตน์ยอมรับว่ารู้ว่าตัวเองถูกดำเนินคดี แต่ไม่รู้ว่าบุคคลในข้อกล่าวหาคือใคร แม้โจทก์จะยื่นภาพถ่ายบุคคลให้เธอชี้ตัวบุคคลว่าใครคือเจ้าฟ้าจุฬาภรณ์ฯ

ทั้งนี้ หนูรัตน์ยืนยันว่า ตัวเองไม่ได้เลียนแบบเจ้าฟ้าจุฬาภรณ์ฯ และนาราก็ไม่เคยเอารูปของพระองค์ให้เธอดูก่อนถ่ายโฆษณามาก่อน นอกจากนี้ ช่างที่แต่งหน้าให้หนูรัตน์ในวันถ่ายทำก็ไม่ได้มีรูปถ่ายของพระองค์มาเป็นแบบแต่งหน้าแต่อย่างใด

อัยการจึงถามต่อไปว่า หนูรัตน์เคยดูละครบ้านทรายทองหรือไม่ ที่มีชายเล็กนั่งรถเข็น หนูรัตน์ตอบว่า “บทหนูเล็กไม่เหมือนกับในทีวี ตามที่นาราออกแบบมา บทนี้ไม่เหมือนกับในละคร”

อย่างไรก็ตาม อัยการถามต่อไปว่าตั้งแต่ที่เป็นเพื่อนกับนารามา รู้หรือไม่ว่านารามีทัศนคติที่เป็นลบกับสถาบันกษัตริย์

“หนูติดตาม TikTok และเป็นเพื่อนกับนารา แต่ไม่เคยเห็นเรื่องแสดงความเห็นอื่น ๆ และเป็นเพื่อนกับมัมดิว และไม่ทราบว่ามัมดิวแต่งตัวเลียนแบบใคร” หนูรัตน์ตอบ

อัยการโจทก์จบการถามค้าน ทนายความของหนูรัตน์จึงเริ่มถามติง 1 ประเด็น คือเรื่องละครบ้านทรายทองที่หนูรัตน์เบิกความข้างต้น เป็นบทละครที่ถูกคิดขึ้นใหม่ให้เธอเล่นโดยเฉพาะหนูรัตน์ใช่หรือไม่ เธอยืนยันว่า ใช่
.
หลังพยานจำเลยทั้งหมดเข้าเบิกความจนเสร็จ ทนายจำเลยแถลงหมดพยาน ศาลจึงนัดฟังคำพิพากษาในวันที่ 30 ต.ค. 2567 เวลา 09.00 น.

(อ้างอิง: https://tlhr2014.com/archives/70854)

เวลา 09.00 น. ที่ห้องพิจารณาคดี 805 ศาลออกพิจารณาคดี โดยเรียกให้จำเลยที่ 2 – 4 ยืนขึ้นแสดงตัว ก่อนเริ่มอ่านคำพิพากษา สรุปใจความได้ว่า คดีมีปัญหาต้องวินิจฉัยว่า การกระทำของจำเลยตามฟ้อง เป็นความผิดตามมาตรา 112 และ พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ฯ หรือไม่

โจกท์บรรยายฟ้องว่าจำเลยทั้งหมดได้ร่วมกันดูหมิ่นเจ้าฟ้าจุฬาภรณวลัยลักษณ์ อัครราชกุมารี กรมพระศรีสวางควัฒน วรขัตติยราชนารี โดยการโฆษณาล้อเลียนพระองค์ซึ่งเป็นรัชทายาทของพระมหากษัตริย์ มีปัญหาต้องวินิจฉัยว่า คำว่า “รัชทายาท” ตามกฎมณเฑียรบาลว่าด้วยการสืบราชสันตติวงศ์ พ.ศ.2467 ได้กำหนดความหมายของคำว่า รัชทายาท คือ เจ้านาย เชื้อพระบรมราชวงศ์ ซึ่งต้องได้รับการโปรดเกล้าฯ แต่งตั้งจากพระมหากษัตริย์ให้สืบราชสันตติวงศ์ต่อไป

และเนื่องจากพระมหากษัตริย์ทรงยังมิได้แต่งตั้งองค์รัชทายาท เจ้าฟ้าจุฬาภรณ์ก็ย่อมไม่ใช่เจ้านายเชื้อพระบรมราชวงศ์ที่ได้รับการแต่งตั้งตามกฎมณเฑียรบาลฯ ดังกล่าว ดังนั้น คำว่า รัชทายาท ตามฟ้อง ที่โจทก์กล่าวหา จำเลยที่ 2 (หนูรัตน์) ว่า ดูหมิ่นเจ้าฟ้าจุฬาภรณ์ฯ จึงไม่เข้าองค์ประกอบความผิดของมาตรา 112

และตามฟ้องที่โจทก์กล่าวหาว่า จำเลยได้ร่วมการหมิ่นประมาททำให้สถาบันกษัตริย์เสื่อมเสีย ซึ่งมีปัญหาต้องวินิจฉัยต่อไปว่า คำว่า “สถาบันกษัตริย์” เป็นองค์ประกอบความผิดตามมาตรา 112 หรือไม่ เมื่อพิเคราะห์ตัวบทกฎหมายแล้ว ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 112 ได้บัญญัติการกระทำที่เป็นความผิดไว้ว่า ต้องเป็นการหมิ่นประมาท ดูหมิ่น หรือแสดงความอาฆาตมาดร้ายต่อพระมหากษัตริย์ พระราชินี รัชทายาท หรือผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์เท่านั้น ไม่ได้หมายรวมถึงสถาบันกษัตริย์ ดังนั้น การกระทำที่เป็นความผิดจึงต้องเป็นการแสดงออกหรือมีถ้อยคำที่หมายถึงตัวบุคคลเท่านั้น การบังคับใช้มาตรา 112 ไม่ควรตีความในทางขยายความให้เกินกว่าข้อบัญญัติของกฎหมาย การกระทำของจำเลยทั้งสามจึงไม่เข้าองค์ประกอบความผิดในข้อกล่าวหานี้

เมื่อการกระทำของจำเลยไม่เข้าองค์ประกอบความผิดตามมาตรา 112 ในส่วนข้อกล่าวหาตาม พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ฯ ที่มีการโฆษณาและเผยแพร่คลิปวีดิโอ จึงย่อมไม่เป็นความผิด

กรณีที่หนูรัตน์ได้รับการชักชวนจากนาราให้ร่วมทำโฆษณาแคมเปญ 5.5 ของบริษัทลาซาด้า โดยในช่วงต้นคลิปที่ 1 ได้มีการเชิญชวนให้ซื้อสินค้าในช่วงโปรโมชั่นดังกล่าว ส่วนในคลิปที่ 2 ที่โจทก์ฟ้องว่า มัมดิวแสดงบทบาทเป็นพระพันปีหลวง และหนูรัตน์แสดงเป็นเจ้าฟ้าจุฬาภรณ์ โดยมีนาราเชิญชวนให้มัมดิวร่วมกันโฆษณาเซรั่ม ซึ่งเป็นสินค้าของนาราเองนั้น

ศาลเห็นว่า การแสดงบทบาทดังกล่าวไม่สามารถสื่อถึงพระบรมวงศานุวงศ์พระองค์ใดตามฟ้องได้ โดยจำเลยได้เบิกความว่า การแสดงดังกล่าวเป็นเพียงการแสดงบทบาทสมมติจากละครย้อนยุคเท่านั้น ไม่มีการกระทำที่เข้าข่ายเป็นการหมิ่นประมาทบุคคลตามมาตรา 112 การกระทำของหนูรัตน์ไม่เข้าองค์ประกอบความผิดตามข้อกล่าวหานี้เช่นกัน

ทั้งการเผยแพร่โฆษณา ซึ่งไม่เห็นว่ามีผลเสียอย่างไร และไม่ปรากฏว่ามีการดูถูกเหยียดหยาม ทำให้คนในสังคมแตกความสามัคคีกันอย่างไร และจำเลยที่ 3 – 4 ก็ได้มีการทำสื่อโฆษณา ซึ่งลงรายละเอียดตามสมควรและเป็นธรรมต่อผู้บริโภคแล้ว พยานหลักฐานของโจกท์ไม่มีน้ำหนักแสดงให้เห็นว่า จำเลยกระทำผิดตามฟ้องอย่างไร ส่วนพยานหลักฐานของจำเลยสามารถรับฟังได้ พิพากษายกฟ้อง
.
หลังจบการอ่านคำพิพากษา ทนายความได้เข้าไปอธิบายโดยสรุปเกี่ยวกับคำพิพากษาให้เธอฟ้อง หลังรู้ว่าพ้นข้อกล่าวหาแล้ว หนูรัตน์แสดงท่าทีโล่งใจและยิ้มออกมาได้ เธอเดินออกมาจากห้องพิจารณาคดีพร้อมบิดา และผู้จัดการส่วนตัว

“ก็ 3 ปีแล้ว เดินทางเยอะ 3 ปีเลย รู้สึกจะได้ไม่ต้องมาอีกแล้ว” หนูรัตน์กล่าว

“หนูจะได้ทำงานรู้สึกสบายทั่วไปขึ้น” หนูรัตน์เปิดเผยความรู้สึกของตัวเอง เธอกล่าวเพิ่มเติมว่าการเดินทางมีความยากลำบาก เพราะเวลามาตามนัดหมายของศาล เธอต้องเดินทางจากสระบุรีเข้ากรุงเทพฯ ทุกครั้ง

การที่หนูรัตน์ถูกกล่าวหาเพราะทำงาน “คือหนูไม่รู้เรื่องหรอกว่าให้หนูไปทำอะไร เขาไม่ได้บอกล่วงหน้า พอถึงหน้างานเราก็แต่งหน้าที่ไม่แต่งเหมือนใคร”

“หนูทำงานแบบนี้มาถูกต้องแล้ว เป็นความเต็มใจ เป็นงานสุจริต งานเราก็ได้บทคุณหนูเล็กไง” หนูรัตน์ทิ้งทวนเป็นการยืนยันความบริสุทธิ์ของเธอ ก่อนเดินทางกลับบ้านที่สระบุรี
.
ก่อนหน้านี้ เมื่อวันที่ 21 ธ.ค. 2566 ศาลอาญาก็ได้มีคำพิพากษายกฟ้องเช่นเดียวกัน ในคดีของ “นารา เครปกะเทย” ซึ่งเป็นคดีที่มีมูลเหตุเดียวกัน โดยศาลได้มีคำพิพากษาที่มีใจความสำคัญที่สอดคล้องกัน ระบุว่า การตีความมาตรา 112 จะต้องกระทำโดยเคร่งครัด การแสดงบทบาทสมมติยังไม่ถึงกับเป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 112

(อ้างอิง: https://tlhr2014.com/archives/70819 และ https://tlhr2014.com/archives/70854)