คดี 112 “ขุนแผน-มานี-ไบรท์” เหตุร่วมร้องเพลง “โชคดีที่มีคนไทย” หน้าศาลอาญากรุงเทพใต้ 28 ก.ค. 65

เวลาประมาณ 16.00 น. เชน ชีวอบัญชา สื่ออิสระเพจ “ขุนแผน แสนสะท้าน” ถูกเจ้าหน้าที่ตำรวจนอกเครื่องแบบเข้าจับกุมระหว่างปักหลักที่หน้าศาลอาญา รัชดาภิเษก โดยแสดงหมายจับที่ออกโดยศาลอาญากรุงเทพใต้ ลงวันที่ 24 ม.ค. 2566 มี พ.ต.ท.คมสัน เลขาวิจิตร รองผู้กำกับการ (สอบสวน) สน.ยานนาวา เป็นผู้ร้องขอออกหมาย ในข้อหาตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 112, ร่วมกันดูหมิ่นศาลหรือผู้พิพากษาในการพิจารณาคดี, ร่วมกันหมิ่นประมาทโดยการโฆษณา และใช้เครื่องขยายเสียงโดยไม่ได้รับอนุญาต โดยเชนไม่เคยได้รับหมายเรียกใด ๆ มาก่อน

เจ้าหน้าที่ได้นำตัวเชนขึ้นรถตำรวจ ไปยัง สน.พหลโยธิน ซึ่งเป็นท้องที่จับกุมก่อน จากนั้นตำรวจจึงนำตัวเชนไปยัง สน.ยานนาวา ซึ่งเป็นสถานีตำรวจเจ้าของคดี โดยไปถึงสถานีในเวลาประมาณ 16.45 น.

บันทึกจับกุม ระบุว่า ชุดจับกุมมีทั้งตำรวจจาก สน.ยานนาวา และ สน.พหลโยธิน รวมกัน 9 นาย นำโดย พ.ต.ท.นพดล ปิ่นพงศ์พันธ์ รองผู้กำกับการสืบสวน สน.ยานนาวา เจ้าหน้าที่ยังระบุว่า ตำรวจชุดจับกุมได้สืบทราบว่าเชนได้มาปรากฏตัวอยู่บริเวณประตูหน้าศาลอาญา จึงเดินทางไปตรวจสอบ ทั้งที่เชนได้ร่วมปักหลักไลฟ์สดกิจกรรมทั้งที่หน้าศาลอาญาและศาลฎีกาในรอบเดือนที่ผ่านมาโดยตลอด แต่เจ้าหน้าที่ก็ไม่ได้เข้าจับกุมตามหมายที่ออกตั้งแต่เดือนมกราคมที่ผ่านมา

ระหว่างที่เชนถูกควบคุมตัวอยู่ภายใน สน.ยานนาวา เวลาประมาณ 18.25 น. มีรายงานว่าเจ้าหน้าที่ได้เข้าจับกุม “มานี” เงินตา คำแสน ที่เดินทางติดตามมาให้กำลังใจเชนที่หน้า สน.ยานนาวา โดยมีการแสดงหมายจับของศาลอาญากรุงเทพใต้ ที่ออกเมื่อวันที่ 24 ม.ค. 2566 เช่นเดียวกัน และระบุข้อหาเดียวกับเชน ทั้งเงินตาก็ไม่เคยได้รับหมายเรียกมาก่อนเช่นกัน

เงินตาได้ถูกตำรวจควบคุมตัวเข้าไปทำบันทึกจับกุมภายใน สน.ยานนาวา โดยชุดจับกุมนอกจากตำรวจ สน.ยานนาวา แล้ว ยังมีเจ้าหน้าที่จากกองบังคับการตํารวจนครบาล 6 ร่วมด้วย

หลังทนายความเดินทางติดตามไปที่ สน.ยานนาวา พ.ต.ท.ฐิติวัชร์ พรศิวัฒน์ และ พ.ต.ท.อินศร อุดติ๊บ คณะพนักงานสอบสวนได้เป็นผู้แจ้งข้อกล่าวหาต่อเชนและเงินตา ใน 4 ข้อกล่าวหาที่ระบุตามหมายจับของทั้งสองคน

พฤติการณ์ในคดีระบุว่า เมื่อวันที่ 28 ก.ค. 2565 เวลาประมาณ 17.00-18.20 น. ผู้ต้องหาทั้งสองคน กับพวก ได้จัดกิจกรรม “ยืนบอกเจ้าว่าเราโดนรังแก” บริเวณหน้าศาลอาญากรุงเทพใต้ โดยมีการปราศรัยโดยใช้เครื่องขยายเสียงด้วยกำลังไฟฟ้าโดยไม่ได้รับอนุญาต, ร่วมกันชูป้ายและติดป้ายข้อความอันเป็นการดูหมิ่นศาลหรือผู้พิพากษา ซึ่งเกี่ยวข้องหรือมุ่งหมายถึงการปฏิบัติหน้าที่ของศาลในการพิจารณาคำร้องขอปล่อยตัวชั่วคราวจำเลย ได้แก่ “ใบปอ” และ “บุ้ง” ในขณะนั้น สำนักงานศาลยุติธรรม จึงมอบอำนาจให้ สุรศักดิ์ กิจชาลารัตน์ เข้าแจ้งความร้องทุกข์ให้ดำเนินคดีผู้ร่วมกิจกรรมดังกล่าว

นอกจากนี้แล้ว จากการตรวจสอบภาพเคลื่อนไหวเหตุการณ์ พบว่าผู้ต้องหาทั้งสองกับพวก ได้ร่วมกันร้องเพลง “โชคดีที่มีคนไทย” ที่มีเนื้อหาเป็นการหมิ่นประมาท ดูหมิ่น พระมหากษัตริย์ โดยข้อกล่าวหาได้ยกเนื้อร้องของเพลงดังกล่าวมาประกอบ ระพีพงษ์ ชัยยารัตน์ จึงเข้าร้องทุกข์ให้ดำเนินคดีผู้ต้องหากับพวกในข้อหา "หมิ่นประมาทกษัตริย์ฯ"

เชนและเงินตาได้ให้การปฏิเสธตลอดข้อกล่าวหา เจ้าหน้าที่ได้ให้พิมพ์ลายนิ้วมือและลงบันทึกประจำวันไว้ ขณะเดียวกันยังไม่อนุญาตให้ประกันตัวในชั้นสอบสวนนี้ ระบุว่าคดีนี้เป็นคดีที่มีอัตราโทษสูง และผู้ต้องหามีพฤติการณ์ในการกระทำผิดชัดเจน จึงคัดค้านการประกันตัว และจะนำตัวทั้งสองคนไปขอฝากขังต่อศาลในวันรุ่งขึ้น ทำให้ทั้งสองคนถูกควบคุมตัวไว้ที่ สน.ยานนาวา ตลอดคืน

(อ้างอิง: บันทึกจับกุม, รายงานประจำวันเกี่ยวกับคดี สน.ยานนาวา คดีอาญาที่ 567/2565 ลงวันที่ 9 มี.ค. 2566 และ https://tlhr2014.com/archives/54209)

เวลาประมาณ 09.00 น. พนักงานสอบสวนได้นำตัวเชนและเงินตาไปยื่นขอฝากขังที่ศาลอาญากรุงเทพใต้ ขณะที่ทนายความได้ยื่นคำร้องคัดค้านการฝากขัง ศาลจึงให้มีการไต่สวนการฝากขัง

จนเวลา 15.20 น. ศาลได้มีคำสั่งอนุญาตให้ฝากขังผู้ต้องหาทั้งสองคน เนื่องจากเห็นว่าเป็นการจับกุมโดยชอบ พนักงานสอบสวนได้แจ้งสิทธิและแจ้งข้อกล่าวหาโดยชอบแล้ว พนักงานสอบสวนยังเบิกความยืนยันว่า มีความจำเป็นต้องสอบปากคำพยานและส่งตรวจลายนิ้วมือผู้ต้องหา อีกทั้งคดีมีอัตราโทษสูง และการสอบสวนยังไม่เสร็จสิ้น จึงเห็นว่าพนักงานสอบสวนมีความจำเป็นต้องฝากขังผู้ต้องหา และมีตัวผู้ต้องหาไว้ในวันฟ้อง เว้นแต่มีการปล่อยชั่วคราว

ต่อมาทนายความได้ยื่นขอประกันตัวทั้งสองคน ก่อนที่เวลา 16.15 น. ศาลมีคำสั่งไม่อนุญาตให้ประกันตัวทั้งสองคน โดยระบุว่าพิเคราะห์พฤติการณ์แห่งคดีตามคำร้องขอฝากขังของพนักงานสอบสวน ประกอบกับคำร้องขอปล่อยตัวชั่วคราวและคำคัดค้านของพนักงานสอบสวนแล้ว เห็นว่าพฤติกรรมของผู้ต้องหาในคดีนี้เป็นเรื่องร้ายแรง คดีมีอัตราโทษสูง ดังนั้นหากปล่อยตัวชั่วคราวเกรงว่าผู้ต้องหาจะหลบหนี หรือไปก่อเหตุอันตรายประการอื่น จึงไม่อนุญาตให้ประกันตัว ลงนามคำสั่งโดย ไพบูลย์ ทองน่วม รองอธิบดีผู้พิพากษาศาลอาญากรุงเทพใต้

ผลของคำสั่งดังกล่าว ทำให้เชนถูกนำตัวไปคุมขังที่เรือนจำพิเศษกรุงเทพฯ และเงินตาถูกนำตัวไปคุมขังที่ทัณฑสถานหญิงกลาง โดยเป็นการถูกคุมขังครั้งที่ 2 ของเงินตา หลังเคยถูกคุมขังในคดีดูหมิ่นศาลเป็นเวลา 9 วันเมื่อปี 2565

ทั้งนี้น่าสังเกตว่าก่อนหน้านี้มีคดีที่มีประชาชนถูกกล่าวหาตามมาตรา 112 เกี่ยวกับการร้องหรือเปิดเพลง “โชคดีที่มีคนไทย” ของวงไฟเย็น มาแล้วอย่างน้อย 4 คดี ทั้งคดีของวรัณยา, คดีของวรินทร์ทิพย์ และคดีของโชคดี ทั้งหมดศาลอนุญาตให้ประกันตัว

ในส่วนทั้งเชนและเงินตาถูกกล่าวหาในคดีมาตรา 112 คดีนี้เป็นคดีแรก

(อ้างอิง: คำร้องขอฝากขังผู้ต้องหาครั้งที่ 1 ศาลอาญากรุงเทพใต้ ลงวันที่ 10 มี.ค. 2566 และ https://tlhr2014.com/archives/54209)

ทนายความยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งไม่ให้ประกันเชนและเงินตาของศาลอาญากรุงเทพใต้ต่อศาลอุทธรณ์ โดยระบุเหตุผลสำคัญว่า คดีนี้ผู้ต้องหาได้ให้การปฏิเสธตลอดข้อกล่าวหา เนื่องจากไม่ได้กระทําผิดตามที่ถูกแจ้งข้อกล่าวหา การทํากิจกรรมของผู้ต้องหาหน้าศาลแพ่งกรุงเทพใต้และศาลอาญากรุงเทพใต้ในวันเกิดเหตุนั้นมิได้มีความมุ่งหมายทําร้ายหรือทําลายผู้พิพากษาหรือศาลหรือกระบวนการยุติธรรม แต่มุ่งหวังให้ศาลและกระบวนการยุติธรรมดํารงไว้ซึ่งความสง่างามและความยุติธรรมโดยคํานึงถึงสิทธิขั้นพื้นฐานของผู้ต้องหาหรือจําเลยเป็นสําคัญ และมีเจตนารมณ์เรียกร้องสิทธิในการประกันตัวให้แก่ผู้ต้องขังคดีทางการเมืองโดยเฉพาะเนติพรและใบปอ ซึ่งถูกคุมขังอยู่ที่เรือนจำตามหมายขังของศาลอาญากรุงเทพใต้และมีสุขภาพร่างกายอยู่ในช่วงวิกฤติหากไม่ได้รับสิทธิในการปล่อยตัวชั่วคราว

นอกจากนี้พฤติการณ์ของผู้ต้องหาทั้งสองเป็นเนื้อหาแห่งคดีที่ศาลต้องวินิจฉัยในชั้นพิจารณา แต่มิใช่เหตุที่ศาลอาญากรุงเทพใต้ต้องนํามาพิจารณาในการสั่งให้ประกันหรือไม่ให้ประกัน ตามมาตรา 108/1 ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา ซึ่งมีเพียง 5 เหตุเท่านั้น อีกทั้งพฤติการณ์วันเกิดเหตุนั้นเป็นกิจกรรมเพื่อเรียกร้องสิทธิในการประกันตัวให้ผู้ต้องขังทางการเมือง ผู้ต้องหาไม่ใช่แกนนํา เป็นเพียงประชาชนธรรมดาที่มีใจรักความเป็นธรรม ซึ่งเมื่อศาลอาญากรุงเทพใต้ได้คงไว้ซึ่งความเป็นธรรมโดยการให้สิทธิประกันตัวกับจําเลยทั้งสอง ผู้ต้องหาก็ยุติการเข้าร่วมกิจกรรมในวันถัดมาทันที การที่ศาลชั้นต้นพิจารณาถึงเนื้อหาแห่งคดี และเชื่อตามคําร้องฝากขังครั้งที่ 1 และเห็นว่าผู้ต้องหาทั้งสองมีพฤติการณ์ร้ายแรง ทั้งที่ผู้ต้องหายังมิได้ถูกฟ้องคดีต่อศาลอาญากรุงเทพใต้เลยนั้น ย่อมขัดหลักการสันนิษฐานไว้ก่อนว่าผู้ต้องหาหรือจําเลยเป็นผู้บริสุทธิ์จนกว่าจะมีคําพิพากษาถึงที่สุด

(อ้างอิง: คำร้องอุทธรณ์คำสั่งไม่อนุญาตปล่อยชั่วคราว ศาลอาญากรุงเทพใต้ ลงวันที่ 13 มี.ค. 2566)

ศาลอาญากรุงเทพใต้อ่านคำสั่งศาลอุทธรณ์ อนุญาตให้ประกันตัวเชนและเงินตา ระบุว่า "พิเคราะห์ความหนักเบาแห่งข้อหาและพฤติการณ์แห่งคดีแล้ว อนุญาตให้ปล่อยชั่วคราวผู้ต้องหาทั้งสองในระหว่างสอบสวน กรณีผิดสัญญาประกันให้ปรับคนละ 150,000 บาท ทั้งนี้ เพื่อป้องกันมิให้ผู้ต้องหาทั้งสองหลบหนี จึงเห็นสมควรให้ผู้ต้องหาทั้งสองนำหลักประกันตามจำนวนดังกล่าวมาวางศาล ให้ศาลชั้นต้นพิจารณาหลักประกันแล้วดำเนินการต่อไป"

หลังกองทุนราษฎรประสงค์วางเงินสดรวม 300,000 บาท เป็นหลักประกัน เชนและเงินตาจึงได้รับการปล่อยตัวออกจากเรือนจำในช่วงเย็น รวมถูกคุมขัง 6 วัน ศาลนัดรายงานตัววันที่ 27 เม.ย. 2566

(อ้างอิง: คำสั่ง ศาลอุทธรณ์ ลงวันที่ 14 มี.ค. 2566)

พนักงานอัยการ สำนักงานอัยการพิเศษฝ่ายคดีอาญากรุงเทพใต้ 2 ยื่นฟ้องเชนและเงินตาต่อศาลอาญากรุงเทพใต้ ในข้อหาตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 112, ร่วมกันดูหมิ่นศาลหรือผู้พิพากษาในการพิจารณาคดี, ร่วมกันหมิ่นประมาทโดยการโฆษณา และใช้เครื่องขยายเสียงโดยไม่ได้รับอนุญาต กล่าวหาว่า การที่เชนและเงินตาร่วมกันชูป้ายและติดป้ายวิจารณ์ศาล บริเวณหน้าศาลอาญากรุงเทพใต้ เป็นการดูหมิ่นและหมิ่นประมาทผู้พิพากษาและศาล อีกทั้งการที่ทั้งสองร่วมร้องเพลง “..โชคดีมีคนไทย” โดยมีชินวัตรเป็นผู้ร้องนำ เป็นการใส่ร้ายป้ายสีหมิ่นประมาท แสดงความอาฆาตมาดร้ายรัชกาลที่ 9 และรัชกาลที่ 10

อัยการโจทก์ยังระบุในท้ายฟ้องว่า หากจำเลยยื่นคำร้องขอปล่อยตัวชั่วคราวในชั้นพิจารณา โจทก์ขอให้อยู่ในดุลพินิจของศาล และขอให้นับโทษจำคุกของจำเลยทั้งสองต่อโทษจำคุกในคดีอื่น

(อ้างอิง: คำฟ้อง ศาลอาญากรุงเทพใต้ คดีหมายเลขดำที่ อ.918/2566 ลงวันที่ 1 มิ.ย. 2566 และ https://tlhr2014.com/archives/68641)

เชนและเงินตาเดินทางมารายงานตัวต่อศาลตามนัด เจ้าหน้าที่แจ้งว่าอัยการยื่นฟ้องคดีแล้ว นายประกันจากกองทุนราษฎรประสงค์จึงได้ยื่นคำร้องขอประกันเชนและมานีระหว่างพิจารณาคดี ก่อนศาลอนุญาตให้ประกันโดยใช้หลักประกันเดิมในชั้นฝากขัง เป็นเงินสดคนละ 150,000 บาท นัดพร้อมเพื่อสอบคำให้การและตรวจพยานหลักฐานในวันที่ 10 ก.ค. 2566 เวลา 09.00 น.

พนักงานอัยการ สำนักงานอัยการพิเศษฝ่ายคดีอาญากรุงเทพใต้ 2 ยื่นฟ้องชินวัตรต่อศาลอาญากรุงเทพใต้ ในข้อหาตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 112, ร่วมกันดูหมิ่นศาลหรือผู้พิพากษาในการพิจารณาคดี, ร่วมกันหมิ่นประมาทโดยการโฆษณา และใช้เครื่องขยายเสียงโดยไม่ได้รับอนุญาต โดยบรรยายฟ้องเช่นเดียวกับในคดีของเชนและเงินตา

หลังศาลรับฟ้อง ได้อนุญาตให้ประกันชินวัตรระหว่างพิจารณาคดี นัดสอบคำให้การและตรวจพยานหลักฐานในวันที่ 7 ส.ค. 2566 เวลา 13.30 น.

(อ้างอิง: คำฟ้อง ศาลอาญากรุงเทพใต้ คดีหมายเลขดำที่ อ.1000/2566 ลงวันที่ 15 มิ.ย. 2566)

ศาลส่งหมายยกเลิกนัด หลังฝ่ายโจทก์ยื่นคำร้องขอรวมพิจารณาคดีของเชนและเงินตาเข้ากับคดีของชินวัตร และให้นัดพร้อมเพื่อสอบคำให้การและตรวจพยานหลักฐานในวันที่ 7 ส.ค. 2566

ศาลอนุญาตให้รวมการพิจารณาคดีของเชนและเงินตาเข้ากับคดีของชินวัตร และให้เลื่อนนัดตรวจพยานหลักฐานไปเป็นวันที่ 25 ก.ย. 2566

ศาลอ่านและอธิบายฟ้องให้เชน, เงินตา และชินวัตรฟังก่อนถามคำให้การ ทั้งสามยืนยันให้การปฏิเสธตลอดข้อกล่าวหา นัดสืบพยานโจทก์ในวันที่ 4-6 มิ.ย. 2567 และสืบพยานจำเลยในวันที่ 7 มิ.ย. 2567

ก่อนเริ่มสืบพยานในนัดแรก เชน, เงินตา และชินวัตรได้แถลงขอถอนคำให้การเดิมที่ให้การปฏิเสธ และขอให้การใหม่เป็นรับสารภาพตามที่โจทก์ฟ้อง โดยมีความหวังว่าเมื่อมีคำพิพากษา จะได้รับโอกาสให้รอการลงโทษไว้ ศาลจึงให้งดการสืบพยาน และมีคำสั่งให้เจ้าพนักงานคุมประพฤติสืบเสาะและพินิจจำเลยรายงานต่อศาล ก่อนนัดฟังคำพิพากษาในวันที่ 18 ก.ค. 2567

(อ้างอิง: https://tlhr2014.com/archives/68641)

เวลา 09.00 น. ที่ห้องพิจารณา 601 ขุนแผน, มานี และทนายความเดินทางมาถึงศาลและเข้าไปนั่งรอในห้องพิจารณา ก่อนที่ไบรท์จะถูกควบคุมตัวมาจากเรือนจำพิเศษกรุงเทพฯ โดยมีนักกิจกรรมและญาติมาให้กำลังใจทั้งสามคนเป็นจำนวนมาก ทั้งยังมีสื่อมวลชนและผู้สังเกตการณ์คดีจากองค์กรสิทธิมนุษยชนมาร่วมสังเกตการณ์ด้วย

เวลา 09.30 น. ศาลออกนั่งอ่านคำพิพากษา สรุปใจความได้ว่า จำเลยทั้งสามมีความผิดตามฟ้อง ฐานหมิ่นประมาท ดูหมิ่น หรือแสดงความอาฆาตมาดร้ายพระมหากษัตริย์ ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 112 จำคุกคนละ 3 ปี, ฐานร่วมกันดูหมิ่นศาลหรือผู้พิพากษาในการพิจารณาคดี จำคุกคนละ 2 ปี, ฐานหมิ่นประมาทโดยการโฆษณา จำคุกคนละ 2 ปี และฐานใช้เครื่องขยายเสียงโดยไม่ได้รับอนุญาต ปรับคนละ 200 บาท รวมโทษจำคุกคนละ 7 ปี ปรับคนละ 200 บาท

เนื่องจากจำเลยทั้งสามให้การรับสารภาพ มีเหตุบรรเทาโทษ ลดโทษให้กึ่งหนึ่ง คงจำคุกคนละ 3 ปี 6 เดือน ปรับ 100 บาท โดยไม่รอลงอาญา

ทั้งนี้ ศาลให้นับโทษจำคุกมานีและไบรท์ในคดีนี้ต่อจากโทษจำคุกในคดีอื่นที่มีคำพิพากษาแล้วตามคำขอของโจทก์

หลังฟังคำพิพากษาเสร็จสิ้นแล้ว ตำรวจประจำศาลได้ใส่กุญแจมือขุนแผนและมานี ควบคุมตัวไปรอที่ห้องเวรชี้ ขณะที่ทนายความยื่นคำร้องขอประกันในชั้นอุทธรณ์

อย่างไรก็ตาม เวลา 13.06 น. ศาลอาญากรุงเทพใต้มีคำสั่งให้ส่งคำร้องขอประกันขุนแผนและมานีไปให้ศาลอุทธรณ์พิจารณา ซึ่งโดยปกติศาลอุทธรณ์จะมีคำสั่งออกมาในอีก 2-3 วันข้างหน้า ทำให้ในระหว่างนี้ขุนแผนและมานีต้องถูกนำตัวไปคุมขังไว้ที่เรือนจำพิเศษกรุงเทพฯ และทัณฑสถานหญิงกลางก่อน
.
ในส่วนของไบรท์ หลังจากที่ศาลมีคำพิพากษาในคดีนี้ให้จำคุกอีก 3 ปี 6 เดือน ทำให้ปัจจุบันไบรท์มีโทษจำคุกรวมทั้งสิ้น 14 ปี 18 เดือน แล้ว จากคดีทั้งหมดที่มีคำพิพากษาไป 7 คดี โดยในแต่ละคดียังอยู่ในระหว่างการอุทธรณ์คำพิพากษาของศาลชั้นต้น

มีข้อน่าสังเกตว่า ในคดีนี้ อัยการฟ้องทั้งสามคนรวม 3 กรรม คือ 1. ร่วมกันใช้เครื่องขยายเสียงโดยไม่ได้รับอนุญาต 2. ร่วมกันดูหมิ่นศาลหรือผู้พิพากษาในการพิจารณาคดีและร่วมกันหมิ่นประมาทผู้พิพากษาและศาลโดยการโฆษณา และ 3. ร่วมกันดูหมิ่น หมิ่นประมาท หรือแสดงความอาฆาตมาดร้ายพระมหากษัตริย์

โดยอัยการบรรยายฟ้องในกรรมที่ 2 ว่า การแสดงแผ่นป้ายข้อความวิจารณ์ศาลที่หน้าศาลอาญากรุงเทพใต้ พร้อมทั้งเผยแพร่ผ่านยูทูบ เป็นความผิดฐานดูหมิ่นศาลฯ และหมิ่นประมาทโดยการโฆษณา ซึ่งโดยปกติศาลจะพิพากษาว่า การกระทำของจำเลยเป็นกรรมเดียวผิดต่อกฎหมายหลายบท และให้ลงโทษตามบทที่มีโทษหนักที่สุดเพียงบทเดียว ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 90 แต่ในคดีนี้ ศาลได้ลงโทษจำเลยทั้งสามในทั้ง 3 กรรม รวม 4 กระทงความผิด ทำให้จำเลยทั้งสามอาจจะถูกลงโทษจำคุกมากกว่าที่ควรจะเป็น ซึ่งกรณีนี้ทนายจะได้ปรึกษาหารือกับจำเลยและยื่นอุทธรณ์ต่อไป

ทั้งนี้ นอกจากทั้งสามคนดังกล่าว ยังมีศิลปิน สื่ออิสระ และผู้ชุมนุม ที่ถูกดำเนินคดีมาตรา 112 จากพฤติการณ์เดียวกันคือ การร้องหรือเล่นดนตรีเพลง “โชคดีที่มีคนไทย” ของวงไฟเย็น ในการชุมนุมครั้งต่าง ๆ อย่างน้อย 4 คดี ได้แก่ คดีของวรัณยา-โชคดี (แยกเป็น 2 คดีถูกพิจารณารวมกัน), คดีของโชคดีคดีที่ 2, คดีของวรินทร์ทิพย์ โดยทั้ง 4 คดีนี้ ศาลอาญาได้พิพากษาว่ามีความผิดตามฟ้อง แต่ให้รอลงอาญาจำเลยในทุกคดี

ต่อมาวันที่ 21 ก.ค. 2567 ศาลอุทธรณ์มีคำสั่งไม่อนุญาตให้ประกันตัวทั้งมานีและขุนแผน โดยเห็นว่าจำเลยให้การรับสารภาพ คดีมีอัตราโทษสูง หากปล่อยชั่วคราว เกรงว่าจำเลยจะหลบหนี จึงไม่อนุญาตให้ประกันตัว

(อ้างอิง: https://tlhr2014.com/archives/68710)

ทนายความยื่นประกันมานีเป็นครั้งที่ 2 คำร้องโดยสรุประบุว่า ศาลนี้เคยมีคำสั่งอนุญาตให้ปล่อยชั่วคราวจำเลยในชั้นสอบสวนจนชั้นระหว่างพิจารณา จำเลยไม่เคยกระทำผิดเงื่อนไขการปล่อยชั่วคราว และไม่เคยถูกเพิกถอนการปล่อยชั่วคราวในคดีนี้สักครั้ง

จำเลยเป็นบุคคลธรรมดาและมีภูมิลำเนาถิ่นที่อยู่เป็นหลักแหล่งแน่นอน สามารถติดตามด้วยโดยง่าย อีกทั้งยังป่วยเป็นโรคซึมเศร้า ต้องกินยาอย่างต่อเนื่องและรักษาโดยแพทย์ผู้มีความเชี่ยวชาญ ทั้งยังมีหน้าที่เลี้ยงหลานวัยทารก 2 คน ซึ่งจำเลยต้องพาหลานคนหนึ่งไปทำกายภาพบำบัดทุกเดือน การคุมขังจำเลยไว้ทำให้ขาดคนเลี้ยงดูหลานทั้งสอง กระทบต่อการทำงานของบุตรของจำเลย และส่งผลต่อรายได้ของครอบครัวด้วย

เมื่อพิจารณาข้อเท็จจริงประกอบกับข้อกฎหมายจะเห็นได้ว่าศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำคุกจำเลยไม่เกิน 5 ปี จำเลยได้รับการประกันตัวมาตลอดโดยไม่มีพฤติการณ์หลบหนี จึงขอให้ศาลนำบทบัญญัติในข้อบังคับของประธานศาลฎีกาว่าด้วยการปล่อยชั่วคราวและวิธีเรียกหลักประกันในคดีอาญา พ.ศ. 2565 มาบังคับใช้เพื่อคุ้มครองสิทธิในการปล่อยชั่วคราวจำเลย

ต่อมาศาลอาญากรุงเทพใต้ส่งคำร้องให้ศาลอุทธรณ์เป็นผู้พิจารณาคำร้อง และเมื่อวันที่ 14 ส.ค. 2567 ศาลอาญากรุงเทพใต้อ่านคำสั่งศาลอุทธรณ์มีคำสั่งลงวันที่ 10 ส.ค. 2567 ให้ยกคำร้องของจำเลย ระบุว่า

“พิเคราะห์ความหนักเบาแห่งข้อหาและพฤติการณ์แห่งคดีแล้ว ข้อหามีอัตราโทษสูง จำเลยที่ 1 ให้การรับสารภาพ ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำคุก มีเหตุอันควรเชื่อว่าจำเลยที่ 1 จะหลบหนี ประกอบกับศาลอุทธรณ์เคยไม่อนุญาตให้ปล่อยชั่วคราวจำเลยที่ 1 ในระหว่างอุทธรณ์มาแล้ว ส่วนที่จำเลยที่ 1 อ้างว่าเจ็บป่วยนั้น กรมราชทัณฑ์สามารถดูแลจัดการให้ได้ตามพระราชบัญญัติราชทัณฑ์ พ.ศ. 2560 มาตรา 55 ตามคำร้องไม่มีเหตุที่จะเปลี่ยนแปลงคำสั่งเดิม จึงไม่อนุญาตให้ปล่อยชั่วคราวจำเลยที่ 1 ในระหว่างอุทธรณ์​ ให้ยกคำร้อง”

(อ้างอิง: คำสั่ง ศาลอุทธรณ์ คดีหมายเลขดำที่ อ.918/2566 คดีหมายเลขแดงที่ อ.1459/2567 ลงวันที่ 10 ส.ค. 2567 และ https://tlhr2014.com/archives/69152)