ชญาภา คดี 112 และ 116 (โพสต์รัฐประหารซ้อน)

หลังถูกเจ้าหน้าที่ทหารและตำรวจเข้าควบคุมตัว โดยไม่มีการแสดงหมายจับใดๆ นำตัวไปควบคุมและสอบปากคำในกองพันทหารราบมณฑลทหารบกที่ 11 รวม 5 วัน ทหารได้นำตัวชญาภามาส่งให้พนักงานสอบสวน บก.ปอท. ในช่วงบ่าย พนักงานสอบสวนได้รับตัวไว้ทำการสอบสวนตามหมายจับศาลทหารกรุงเทพ ที่ 2/2558 ลงวันที่ 22 มิ.ย. 2558 จากนั้นได้แจ้งข้อกล่าวหาชญาภาว่า หมิ่นประมาทพระมหากษัตริย์, ยุยงปลุกปั่นให้เกิดความกระด้างกระเดื่องในหมู่ประชาชน, นำเข้าและเผยแพร่ซึ่งข้อมูลคอมพิวเตอร์อันเป็นเท็จ หรือเป็นความผิดเกี่ยวกับความมั่นคง อันเป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 112, 116(2) และ พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ พ.ศ. 2550 มาตรา 14(1),(2),(3),(5) โดยกล่าวหาว่า ชญาภาใช้เฟซบุ๊กบัญชีชื่อ “Chanisa Boonyajinda (นินจา รักสีแดง)” โพสต์ข่าวลือว่าจะเกิดการปฏิวัติซ้อน และโพสต์รูปรถถังพร้อมข้อความ ซึ่งมีข้อความบางตอนเจ้าหน้าที่ตีความว่ากล่าวพาดพิงถึงพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

ในชั้นสอบสวนซึ่งไม่มีทนายความเข้าร่วม ชญาภา ให้การรับสารภาพตลอดข้อกล่าวหา

(อ้างอิง: คำร้องขอฝากขังผู้ต้องหาครั้งที่ 1 ศาลทหารกรุงเทพ ลงวันที่ 25 มิ.ย. 2558)

พ.ต.ท.เมธี เลาหะเมธี พนักงานสอบสวน บก.ปอท. นำตัวชญาภาไปขออำนาจศาลทหารกรุงเทพฝากขังครั้งแรก มีกำหนด 12 วัน ตั้งแต่วันที่ 25 มิ.ย. – 6 ก.ค. 2558 ระบุเหตุผลในการขอฝากขังว่า เนื่องจากการสอบสวนยังไม่เสร็จ ต้องสอบสวนพยานที่เกี่ยวข้องจำนวน 10 ปาก, รอผลการตรวจพิสูจน์คอมพิวเตอร์และข้อมูลจราจรทางคอมพิวเตอร์ และรอผลการตรวจสอบลายนิ้วมือ โดยท้ายคำร้องขอฝากขัง พนักงานสอบสวนได้คัดค้านการให้ประกันตัว อ้างว่า คดีมีอัตราโทษสูง เกรงว่าผู้ต้องหาจะหลบหนี

ต่อมา ศาลมีคำสั่งอนุญาตให้ฝากขัง จากนั้นญาติได้ยื่นประกันตัวโดยใช้หลักประกันเป็นเงินสดจำนวน 400,000 บาท แต่ศาลไม่อนุญาตให้ประกัน

(อ้างอิง: คำร้องขอฝากขังผู้ต้องหาครั้งที่ 1 ศาลทหารกรุงเทพ ลงวันที่ 25 มิ.ย. 2558)

พนักงานสอบสวนยื่นคำร้องขอฝากขังผู้ต้องหาครั้งที่ 3 มีกำหนด 12 วัน ตั้งแต่วันที่ 19-30 ก.ค. 2558 ศาลอนุญาตให้ฝากขัง ต่อมา ญาติได้ยื่นคำร้องขอปล่อยตัวชั่วคราว โดยวางเงินสดจำนวน 400,000 บาท เป็นหลักทรัพย์ประกันตามที่ศาลกำหนด โดยระบุเหตุผลประกอบว่า ผู้ต้องหามีโรคประจำตัว ป่วยเป็นโรคความดันโลหิตสูง ต้องรับประทานยาและพบแพทย์เป็นประจำ ยิ่งไปกว่านั้น ก่อนการฝากขังครั้งที่ 1 ผู้ต้องหาก็เกิดอาการแน่นหน้าอก และหน้ามืดกะทันหัน จนต้องนำส่งโรงพยาบาลอย่างเร่งด่วน หากผู้ต้องหาต้องขังอยู่ในเรือนจำซึ่งมีสภาพแวดล้อมไม่เอื้ออำนวย อาจทำให้อาการรุนแรงหรือกำเริบขึ้นอีกได้ ทั้งนี้ ผู้ต้องหามีสิทธิที่จะเข้าถึงการรักษาพยาบาลอย่างเต็มที่ ตามปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน ข้อ 25(1) ซึ่งประเทศไทยเป็นภาคี

นอกจากนี้ ผู้ต้องหามีภาระหน้าที่ที่ต้องจัดการในฐานะของผู้จัดการมรดก ซึ่งในปัจจุบัน ผู้ต้องหายังจัดการกองมรดกไม่เสร็จสิ้น

อีกทั้งผู้ต้องหาเป็นเพียงผู้ที่ถูกพนักงานสอบสวนแจ้งข้อกล่าวหาว่ากระทำความผิดเท่านั้น ซึ่งไม่ได้เป็นเหตุผลที่เบ็ดเสร็จเพียงพอว่าผู้ต้องหาจะมีพฤติการณ์ที่จะหลบหนีหรือเป็นอุปสรรคหรือก่อให้เกิดความเสียหายต่อการสอบสวนของเจ้าพนักงาน และตามกติการะหว่างประเทศว่าด้วยสิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมือง (International Covenant on Civil and Political Rights – ICCPR) “ทุกคนที่ถูกกล่าวหาว่ากระทำผิดทางอาญา มีสิทธิที่จะได้รับการสันนิษฐานไว้ก่อนว่าบริสุทธิ์จนกว่าจะพิสูจน์ได้ว่ามีความผิดตามกฎหมายในการพิจารณาคดีที่เปิดเผย ซึ่งตนได้รับหลักประกันที่จำเป็นทั้งปวงสำหรับการต่อสู้คดี” หากศาลมีคำสั่งให้ผู้ต้องหาได้ปล่อยตัวชั่วคราว จะทำให้กระบวนการยุติธรรมของประเทศไทยเป็นไปตามหลักความชอบด้วยกระบวนการทางกฎหมาย รวมถึงได้รับการยอมรับจากประเทศภาคีและสากล ซึ่งจะเป็นผลดีอย่างยิ่งกับประเทศไทย

ศาลทหารกรุงเทพมีคำสั่งยกคำร้อง ไม่อนุญาตให้ประกัน

(อ้างอิง: คำร้องประกอบขอปล่อยตัวชั่วคราว ศาลทหารกรุงเทพ ลงวันที่ 17 ก.ค. 2558)

หลังฝากขังชญาภาครบ 7 ผัดในวันนี้ อัยการศาลทหารกรุงเทพได้เป็นโจทก์ยื่นฟ้องชญาภาต่อศาลทหารกรุงเทพ กล่าวหาว่า ชญาภากระทำความผิดต่อพระมหากษัตริย์ รัชทายาท ตามประมวลกฏหมายอาญา มาตรา 112, ความผิดต่อความมั่นคงภายในราชอาณาจักร ตามประมวลกฏหมายอาญา มาตรา 116 และความผิดตาม พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ฯ มาตรา 14 โดยโจทก์บรรยายฟ้องกล่าวหาว่า จำเลยได้ทำความผิดรวม 5 กรรม ด้วยการโพสต์ภาพและข้อความบนเฟซบุ๊กของจำเลย ชื่อบัญชี "Chanisa Boonyajinda (นินจา รักสีแดง)" ในวันที่ 10-12 มิ.ย. 2558 รวม 5 ครั้ง วิจารณ์การเคลื่อนย้ายรถถังและรถหุ้มเกราะ และข่าวลือเรื่องปฏิวัติซ้อน โดยมีบางตอนของข้อความที่ตีความได้ว่า กล่าวพาดพิงถึงพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ซึ่งเมื่อประชาชนทั่วไปหรือบุคคลที่สามได้เห็นภาพและอ่านข้อความดังกล่าวแล้ว ย่อมเกิดความเข้าใจผิด และน่าจะทำให้พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และสมเด็จพระบรมโอรสาธิราช เสื่อมเสียพระเกียรติ ชื่อเสียง ทรงถูกดูหมิ่นและถูกเกลียดชัง รวมทั้ง พล.อ.เปรม, พล.อ.ประยุทธ์, พล.อ.ประวิตร, พล.อ.อุดมเดช, ประชาชน และความมั่นคงของประเทศเกิดความเสียหาย ก่อให้เกิดความตื่นตระหนกแก่ประชาชน

(อ้างอิง: คำฟ้อง ศาลทหารกรุงเทพ คดีดำที่ 154/2558 วันที่ 16 ก.ย. 2558)

ศาลทหารกรุงเทพนัดสอบคำให้การชญาภา โดยไม่ได้ส่งหมายนัดให้ทนายจำเลย และจำเลยไม่ได้รับหมายนัดล่วงหน้า

เวลา 10.30 น. องค์คณะตุลาการ ได้แก่ น.อ.สฤษดิ์ อนันต์วิเชียร์ ร.น., น.อ.วีระยุทธ โรจรุจิพงษ์ ร.น. และ พ.อ.ชนะณรงค์ ทรงวรวิทย์ ออกนั่งพิจารณาคดี โจทก์แถลงขอให้ศาลพิจารณาคดีนี้เป็นการลับ เนื่องจากจะต้องมีการนำสืบพยานหลักฐานอันเป็นข้อเท็จจริง และพฤติการณ์การกระทำผิดของจำเลย หากพิจารณาคดีโดยเปิดเผย อาจก่อให้เกิดความเข้าใจผิดต่อสถาบันพระมหากษัตริย์ในหมู่ประชาชน ซึ่งเป็นอันตรายต่อความมั่นคงของประเทศ ศาลพิเคราะห์แล้วมีคำสั่งให้พิจารณาคดีเป็นการลับ

จากนั้น ศาลได้สอบถามจำเลยเรื่องทนาย จำเลยแถลงว่าได้แต่งทนายมาแล้ว พร้อมที่จะให้การในวันนี้ ศาลจึงได้อ่านและอธิบายฟ้องให้จำเลยฟังจนเข้าใจดีแล้ว สอบถามคำให้การ จำเลยให้การว่าได้กระทำผิดตามฟ้องโจทก์จริงทุกข้อหา ไม่ขอต่อสู้คดี โจทก์แถลงไม่สืบพยาน คดีเป็นอันเสร็จการพิจารณา

กระบวนพิจารณาคดีใช้เวลาเพียง 15 นาที ก่อนศาลนัดฟังคำพิพากษาจำนวน 11 หน้า ในเวลา 10.45 น. โดยศาลพิพากษาว่า จำเลยมีความผิด 5 กระทง ดังนี้

1. ฐานหมิ่นประมาท ดูหมิ่นพระมหากษัตริย์ และรัชทายาท ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 112 และฐานนำเข้าสู่ระบบคอมพิวเตอร์อันเป็นเท็จ โดยประการที่น่าจะเกิดความเสียหายแก่ผู้อื่น หรือประชาชน และความมั่นคงของประเทศ ตาม พ.ร.บ.ว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ พ.ศ.2550 มาตรา 14 (1) (2) (5) รวม 2 ฐาน ฐานละ 2 กระทง แต่การกระทำของจำเลยเป็นกรรมเดียวผิดต่อกฎหมายหลายบท ให้ลงโทษฐานหมิ่นประมาท ดูหมิ่น พระมหากษัตริย์ฯ ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 112 อันเป็นกฎหมายบทที่มีโทษหนักที่สุด ให้ลงโทษจำคุกกระทงละ 5 ปี รวมโทษทุกกระทงเป็นโทษจำคุก 10 ปี จำเลยให้การรับสารภาพลดโทษให้กระทงละกึ่งหนึ่ง เป็นโทษจำคุก 4 ปี 12 เดือน

2. ฐานทำให้ปรากฏแก่ประชาชนด้วยวาจา หนังสือ หรือวิธีอื่นใด เพื่อให้เกิดความปั่นป่วน หรือกระด้างกระเดื่องในหมู่ประชาชน ถึงขนาดที่จะก่อความไม่สงบขึ้นในราชอาณาจักร ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 116 และฐานนำเข้าสู่ระบบคอมพิวเตอร์อันเป็นเท็จ โดยประการที่น่าจะเกิดความเสียหายแก่ผู้อื่น หรือประชาชน และความมั่นคงของประเทศ ตาม พ.ร.บ.ว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ พ.ศ.2550 มาตรา 14 (1) (2) (5) รวม 2 ฐาน ฐานละ 3 กระทง แต่การกระทำของจำเลยเป็นกรรมเดียวผิดต่อกฎหมายหลายบท ให้ลงโทษฐานทำให้ปรากฏแก่ประชาชน เพื่อให้เกิดความปั่นป่วน หรือกระด้างกระเดื่องในหมู่ประชาชน ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 116 อันเป็นกฎหมายที่มีโทษหนักที่สุด ให้ลงโทษจำคุกกระทงละ 3 ปี รวมโทษทุกกระทงเป็นโทษจำคุก 9 ปี จำเลยให้การรับสารภาพลดโทษให้กระทงละกึ่งหนึ่ง เป็นโทษจำคุก 3 ปี 18 เดือน

รวมโทษ 5 กระทง คงให้จำคุกจำเลยมีกำหนด 7 ปี 30 เดือน โทรศัพท์เคลื่อนที่ของกลางให้ริบ

อย่างไรก็ตาม บ่ายวันเดียวกันนี้ ทนายจำเลยได้ยื่นคำร้องคัดค้านกระบวนการพิจารณาที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย โดยอ้างเหตุผลว่า ชญาภา จำเลยในคดีนี้ถูกฟ้องในฐานความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 112, 116 และ พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ฯ มาตรา 14 อันเป็นการกระทำความผิดหลายกรรมต่างกัน เป็นคดีที่มีโทษจำคุก จำเลยต้องการทนายความ และได้แต่งทนายความเข้ามาเพื่อแก้ต่างในคดีแล้ว ตั้งแต่วันที่ 16 ก.ย. 2558 กระบวนพิจารณาของศาลวันนี้จึงต้องมีทนายความของจำเลย

การที่ศาลดำเนินกระบวนพิจารณาคดีโดยไม่มีทนายความของจำเลยจึงไม่ชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 173 ที่ระบุว่า ในคดีที่มีอัตราโทษจำคุก ก่อนเริ่มพิจารณาให้ศาลถามจำเลยว่ามีทนายความหรือไม่ ถ้าไม่มีและจำเลยต้องการทนายความก็ให้ศาลแต่งตั้งทนายความให้

นอกจากนี้ จำเลยยังไม่ได้รับหมายนัดและไม่ได้รับการแจ้งให้ทราบล่วงหน้า แต่เจ้าหน้าที่ราชทัณฑ์เพิ่งแจ้งให้จำเลยทราบว่าจะต้องเดินทางมาศาลในคืนวันที่ 14 ธ.ค. 2558 จำเลยซึ่งถูกควบคุมตัวภายในเรือนจำ จึงไม่สามารถแจ้งญาติหรือทนายความได้ทัน

ขณะเดียวกัน ทนายจำเลยยังไม่ได้รับหมายนัด หรือได้รับแจ้งนัดสอบคำให้การจากศาลทหารกรุงเทพ ทั้งที่ วันที่ 14 ธ.ค. 2558 ทนายจำเลยได้เดินทางมาศาลทหารกรุงเทพ เพื่อคัดค้านคำร้องขอฝากขังในคดีหมายเลขดำที่ ฝพ.38/2558 ปรากฏหลักฐานตามรายงานกระบวนพิจารณาคดีดังกล่าว และได้ขอรับหมายนัดสอบคำให้การจำเลยในคดีนี้ แต่เมื่อเจ้าหน้าที่ศาลตรวจสอบแล้วได้แจ้งทนายความว่าคดีของชญาภายังไม่กำหนดวันนัด หากมีจะโทรแจ้งทนายความให้ทราบล่วงหน้าอีกครั้งหนึ่ง

อย่างไรก็ตาม ทนายความจำเลยยังไม่ได้รับแจ้งนัดจากศาลแต่อย่างใดแม้แต่ในวันนี้ แต่กลับทราบจากจำเลย ซึ่งเจ้าหน้าที่ราชทัณฑ์อนุญาตและให้ยืมโทรศัพท์แจ้งทนายความว่าต้องการความช่วยเหลือหลังจากศาลมีคำพิพากษาแล้ว

การที่ศาลไม่แจ้งให้จำเลยและทนายจำเลยทราบวันนัดล่วงหน้า ทำให้จำเลยไม่มีทนายความเข้ามาแก้ต่างในคดีที่มีโทษจำคุกและมีอัตราโทษสูง ทั้งที่จำเลยต้องการทนายความ และมีทนายความอยู่แล้ว เป็นเหตุให้จำเลยที่เป็นบุคคลธรรมดาทั่วไป ไม่ได้มีความรู้ ความเข้าใจบทกฎหมายและกระบวนพิจารณาคดีในศาล ขาดโอกาสมีทนายความและปรึกษาทนายความในการให้การที่เป็นประโยชน์ต่อการพิจารณาของศาล หรือเพื่อบรรเทาโทษของจำเลย

จำเลยจึงต้องจำยอมให้การรับสารภาพตลอดข้อกล่าวหา เนื่องจากไม่มีโอกาสและไม่ได้รับสิทธิที่จะมีทนายความดังกล่าว กระบวนการพิจารณาคดีของศาลจึงไม่ชอบด้วยกฎหมาย

คำร้องคัดค้านระบุในตอนท้ายว่า โดยหลักการแล้ว ก่อนที่ศาลจะมีคำพิพากษาถึงที่สุด จำเลยย่อมได้รับการสันนิษฐานว่าเป็นผู้บริสุทธิ์ การปฏิบัติต่อจำเลยจึงต้องเป็นไปตามหลักสิทธิมนุษยชน จำเลยมีสิทธิที่จะมีทนายความ มีสิทธิที่จะปรึกษาทนายความ และมีสิทธิที่จะพบญาติ อันเป็นหลักสิทธิมนุษยชนขั้นพื้นฐานที่กำหนดไว้ในปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชนและกติการะหว่างประเทศว่าด้วยสิทธิพลเมือง ซึ่งรัฐไทยได้ให้การรับรอง รวมถึงระบุไว้ในรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย (ฉบับชั่วคราว) พ.ศ.2557

ต่อมา วันที่ 16 ธ.ค. 2558 พ.อ.ชนะณรงค์ ทรงวรวิทย์ ตุลาการพระธรรมนูญ มีคำสั่งยกคำร้องดังกล่าวโดยอ้างเหตุผลว่า คดีนี้ก่อนเริ่มพิจารณา ศาลได้สอบถามจำเลยเรื่องทนายแล้ว จำเลยแถลงว่าได้แต่งทนายมาแล้ว พร้อมที่จะให้การ เมื่อจำเลยให้การรับสารภาพว่าได้กระทำผิดตามฟ้องโจทก์ทุกข้อหา ซึ่งมีอัตราโทษจำคุกอย่างต่ำไม่ถึง 5 ปี ศาลจึงพิพากษาได้โดยไม่ต้องสืบพยานโจทก์ ตามพระราชบัญญัติธรรมนูญศาลทหาร พ.ศ.2498 มาตรา 56 (2) และประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 176 วรรคหนึ่ง ซึ่งตามประมวลวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 172 วรรคสอง ประกอบพระราชบัญญัติธรรมนูญศาลทหารฯ มาตรา 45 บัญญัติเรื่องการพิจารณาคดี นัดถามคำให้การเพียงว่า เมื่อโจทก์หรือทนายโจทก์และจำเลยมาอยู่ต่อหน้าศาลแล้ว ศาลเชื่อว่าเป็นจำเลยจริง ก็ดำเนินกระบวนพิจารณาได้แล้ว ดังนั้น จึงเป็นการดำเนินกระบวนพิจารณาที่ชอบด้วยกฎหมาย

จากการเข้าเยี่ยมชญาภาที่ทัณฑสถานหญิงกลาง ทนายจำเลยได้ทราบข้อเท็จจริงจากชญาภาว่า เจ้าหน้าที่ราชทัณฑ์แจ้งให้เธอทราบว่าต้องมาศาลวันที่ 15 ธ.ค. 2558 ในเวลาประมาณ 21.00 น. ของวันที่ 14 ธ.ค. 2558 ซึ่งเป็นคืนก่อนวันที่ศาลนัดสอบคำให้การ โดยเจ้าหน้าที่ที่รับหมายนัดจากศาลทหารลืมส่งเอกสารให้เธอ จนกระทั่งภายหลังศาลมีคำพิพากษาและชญาภากลับเข้าเรือนจำแล้ว เจ้าหน้าที่เพิ่งนำหมายนัดของศาล ลงวันที่ 8 ธ.ค. 2558 พร้อมทั้งคำฟ้องมาให้เธอเซ็นรับ

นอกจากนี้ ชญาภายังระบุว่า ก่อนศาลสอบคำให้การ ได้ถามเธอว่า ต้องการทนายความหรือไม่ ซึ่งเธอตอบว่าไม่ต้องการ เพราะเข้าใจว่า ตนเองมีทนายความอยู่แล้ว และไม่ต้องการให้ศาลหาทนายให้ เนื่องจากไม่ไว้ใจ โดยศาลถามย้ำประมาณ 3 รอบ และที่เธอให้การรับสารภาพ เพราะไม่รู้ว่าตนเองให้การปฎิเสธได้ และไม่รู้ว่าศาลจะมีขั้นตอนอะไรต่อไป

ทนายจำเลยยังพบว่า ในนัดสอบคำให้การ จำเลยได้ยื่นคำให้การเป็นเอกสารด้วย ซึ่งปกติทนายจำเลยจะเป็นผู้จัดทำให้จำเลย โดยเนื้อหาคำให้การซึ่งระบุว่า จำเลยเข้าใจฟ้องโจทก์ดีแล้ว ขอให้การรับสารภาพว่าได้กระทำผิดตามฟ้องโจทก์จริงทุกข้อกล่าวหา ไม่ขอต่อสู้คดีนั้นใช้วิธีการพิมพ์ แต่ข้อมูลส่วนบุคคลของจำเลยใช้วิธีเขียนกรอกเพิ่มในภายหลัง

ก่อนหน้านี้ ทนายจำเลยยังเคยพบปัญหาไม่ได้รับคำฟ้อง แม้จะยื่นคำร้องขอคัดถ่ายสำเนาคำฟ้องเมื่อวันที่ 22 ก.ย. 2558 แต่ศาลไม่อนุญาต โดยอ้างว่าศาลต้องส่งคำฟ้องให้จำเลยอยู่แล้ว ก่อนจะได้รับคำฟ้องเมื่อขอคัดถ่ายซ้ำอีกครั้งในวันที่ 8 ต.ค. 2558 และได้ติดตามการนัดหมายคดีมาโดยตลอด ล่าสุด คือ วันที่ 14 ธ.ค. 2558 ดังกล่าว แต่เจ้าหน้าที่ศาลไม่แจ้งวันนัด รวมถึงไม่ได้รับหมายนัดให้จำเลยและทนายความ ทั้งที่มีการแต่งทนายความเข้ามาในคดีแล้ว

อีกทั้ง ศาลทหารยังมีกระบวนการพิจารณาคดีแตกต่างจากศาลยุติธรรมที่ต้องนำตัวจำเลยมาในวันที่มีการฟ้องคดี แต่ในกรณีของศาลทหาร หากจำเลยอยู่ในการควบคุมตัว ศาลทหารจะเพียงส่งคำฟ้องไปที่เรือนจำซึ่งมักไปไม่ถึงจำเลย จำเลยจะทราบคำฟ้องจากทนายความ หรือบางรายอาจทราบคำฟ้องครั้งแรกจากการที่ศาลอ่านคำฟ้องให้ฟังในนัดสอบคำให้การ

(อ้างอิง: คำพิพากษา รายงานพิจารณา และคำร้องคัดค้านกระบวนการพิจารณาที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย ศาลทหารกรุงเทพ คดีดำที่ 154/2558 คดีแดงที่ 196/2558 ลงวันที่ 15 ธ.ค. 2558, https://tlhr2014.wordpress.com/2015/12/15/chayapha/ และ https://tlhr2014.wordpress.com/2015/12/16/chayapha-2/)

ทนายจำเลยยื่นคำร้องขอให้ศาลมีคำสั่งเพิกถอนกระบวนพิจารณาที่ผิดระเบียบ ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 27 เนื่องจากเห็นว่า กระบวนการพิจารณาของศาลเมื่อวันที่ 15 ธ.ค. 2558 ได้กระทำไปโดยมิได้ปฏิบัติตามประมวลกฏหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 27 ประกอบพระราชบัญญัติธรรมนูญศาลทหาร พ.ศ. 2498 มาตรา 45 ในข้อที่มุ่งหมายจะยังให้เป็นไปด้วยความยุติธรรมหรือเกี่ยวด้วยความสงบเรียบร้อยของประชาชนในเรื่องการส่งเอกสาร กล่าวคือ

1.ศาลไม่ได้ส่งหมายนัดสอบคำให้การให้กับจำเลยตามภูมิลำเนาของจำเลย ทำให้จำเลยไม่ได้รับหมายนัดสอบคำให้การ จึงเป็นการส่งเอกสารอื่นใดในคดีโดยมิชอบด้วยกฏหมายอันเป็นกระบวนพิจารณาที่ผิดระเบียบ โดยเมื่อวันที่ 15 ธ.ค. 2558 จำเลยถูกเจ้าหน้าที่ราชฑัณฑ์นำตัวจากทัณฑสถานหญิงกลางมายังศาลทหารกรุงเทพ เพื่อมาสอบคำให้การในเวลา 09.00 น. โดยที่จำเลยไม่เคยได้รับหมายนัดจากศาลมาก่อนว่า จำเลยต้องมาให้การในวันและเวลาดังกล่าว แต่กลับเพิ่งจะได้รับแจ้งจากเจ้าหน้าที่ราชฑัณฑ์ว่าต้องมาให้การต่อศาลเมื่อวันที่ 14 ธ.ค. 2558 เวลากลางคืน ทำให้จำเลยได้รับความเสียหาย เนื่องจากไม่มีโอกาสแจ้งให้ญาติและทนายความของจำเลยที่แต่งเข้ามาเป็นทนายความในคดีแล้วตั้งแต่วันที่ 16 ก.ย. 2558 ได้ทราบวันนัด จนทำให้จำเลยไม่มีโอกาสได้ปรึกษาทนายความของตนเอง ในการต่อสู้คดี

ในระหว่างการพิจารณาคดีนั้นจำเลยไม่ทราบมาก่อนว่า เหตุใดจำเลยไม่ได้รับหมายนัดสอบคำให้การจำเลย เพิ่งได้ทราบตอนศาลมีคำพิพากษาว่า เหตุที่จำเลยไม่ได้รับหมายนัดนั้น เนื่องจากศาลไม่ได้ส่งหมายนัดไปยังภูมิลำเนาของจำเลย แต่กลับส่งหมายนัดไปยังทัณฑสถานหญิงกลาง

2.ศาลไม่ได้ส่งหมายนัดให้กับทนายความจำเลยทั้ง 2 คน ที่จำเลยได้แต่งเข้ามาสู้คดี อันเป็นกระบวนการพิจารณาที่ผิดระเบียบ

นอกจากนี้ กระบวนการพิจารณาของศาลในวันดังกล่าวยังได้กระทำโดยมิได้ปฏิบัติตามประมวลกฏหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 27 ในข้อที่มุ่งหมายจะยังให้เป็นไปด้วยความยุติธรรมหรือเกี่ยวด้วยความสงบเรียบร้อยของประชาชนในเรื่องการพิจารณาคดี เนื่องจากคดีนี้จำเลยถูกฟ้องกล่าวหาในบทมาตรากฏหมายที่มีอัตราโทษสูงและเป็นการกระทำความผิดหลายกรรมต่างกัน จำเลยจึงต้องการทนายความเข้ามาช่วยในเรื่องการต่อสู้คดี เมื่อปรากฏว่าก่อนเริ่มการพิจารณาคดี ศาลได้ถามจำเลยว่ามีทนายความหรือไม่ และจำเลยแถลงต่อศาลว่ามีทนายความ และในสำนวนศาลก็ปรากฏด้วยว่าจำเลยได้แต่งทนายความเข้ามาในคดีแล้ว ในการสอบคำให้การวันที่ 15 ธ.ค. 2558 จึงต้องมีทนายความเข้าร่วมฟังการสอบคำให้การด้วย การที่ศาลสอบคำให้การจำเลยซึ่งเป็นบุคคลธรรมดาไม่ได้มีความรู้ทางกฏหมาย เป็นกระบวนการพิจารณาที่ผิดระเบียบในการพิจารณาคดีและผลแห่งคำพิพากษา

ต่อมา วันที่ 24 ธ.ค. 2558 ศาลทหารกรุงเทพมีคำสั่งว่า พิจารณาแล้วเห็นว่า ไม่มีเหตุเพิกถอนกระบวนพิจารณา และไม่มีเหตุเปลี่ยนแปลงคำพิพากษา จึงให้ยกคำร้อง

ทั้งนี้ ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 27 บัญญัติว่า ในกรณีที่มิได้ปฏิบัติตามบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายนี้ในข้อที่มุ่งหมายจะยังให้การเป็นไปด้วยความยุติธรรม หรือที่เกี่ยวด้วยความสงบเรียบร้อยของประชาชน ในเรื่องการเขียน และการยื่นหรือการส่งคำคู่ความหรือเอกสารอื่น ๆ หรือในการพิจารณาคดี การพิจารณาพยานหลักฐาน หรือการบังคับคดี เมื่อศาลเห็นสมควร หรือเมื่อคู่ความฝ่ายที่เสียหายเนื่องจากการที่มิได้ปฏิบัติเช่นว่านั้นยื่นคำขอโดยทำเป็นคำร้อง ให้ศาลมีอำนาจที่จะสั่งให้เพิกถอนการพิจารณาที่ผิดระเบียบนั้นเสียทั้งหมดหรือบางส่วน หรือสั่งแก้ไข หรือมีคำสั่งในเรื่องนั้นอย่างใดอย่างหนึ่งตามที่ศาลเห็นสมควร

(อ้างอิง: คำร้องขอให้ศาลมีคำสั่งเพิกถอนกระบวนพิจารณาที่ผิดระเบียบ ศาลทหารกรุงเทพ คดีดำที่ 154/2558 คดีแดงที่ 196/2558 ลงวันที่ 23 ธ.ค. 2558)

ทนายจำเลยได้ยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งไม่รับคำร้องคัดค้านกระบวนพิจารณาที่มิชอบด้วยกฏหมายของศาลทหารกรุงเทพเมื่อวันที่ 16 ธ.ค. 2558 เนื่องจากเห็นว่า คำสั่งดังกล่าวคลาดเคลื่อนต่อข้อกฎหมาย ประมวลกฏหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 21 ประกอบพระราชบัญญัติธรรมนูญศาลทหารฯ มาตรา 45 กล่าวคือ คำร้องคัดค้านกระบวนพิจารณาที่มิชอบด้วยกฏหมายที่ศาลมีคำสั่งยกคำร้อง เป็น "คำแถลง" ที่ชี้แจงข้อเท็จจริงให้ศาลทราบว่า จำเลยและทนายจำเลยทั้งสองไม่ได้รับหมายนัด และไม่ได้รับแจ้งให้ทราบนัดสอบคำให้การล่วงหน้า จึงไม่ใช่คำร้องเพื่อขอให้ศาลกระทำการอย่างใดอย่างหนึ่ง และศาลมีหน้าที่ต้องรับคำแถลงซึ่งทำเป็นคำร้องตามรูปแบบที่กฏหมายกำหนดไว้ในสำนวน

คำร้องอุทธรณ์ดังกล่าวขอให้ศาลทหารกลางวินิจฉัยและมีคำสั่งรับคำร้องคัดค้านกระบวนพิจารณาที่มิชอบด้วยกฏหมายของจำเลย ฉบับลงวันที่ 15 ธ.ค. 2558 ไว้ในสำนวนคดี เพื่อให้จำเลยมีสิทธิอุทธรณ์ฎีกาต่อศาลสูงต่อไป

ต่อมา ศาลทหารกรุงเทพพิจารณาแล้วเห็นว่า เป็นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งของศาลทหารกรุงเทพในปัญหาข้อกฎหมาย จึงมีคำสั่งให้รับไว้ ส่งศาลทหารสูงสุดเพื่อพิจารณาต่อไป

(อ้างอิง: คำร้องอุทธรณ์คำสั่งไม่รับคำร้องคัดค้านกระบวนพิจารณาที่มิชอบด้วยกฏหมาย ศาลทหารกรุงเทพ คดีดำที่ 154/2558 คดีแดงที่ 196/2558 ลงวันที่ 30 ธ.ค. 2558)

ทนายจำเลยยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งยกคำร้องขอให้ศาลมีคำสั่งเพิกถอนกระบวนพิจารณาที่ผิดระเบียบตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 27 ของศาลทหารกรุงเทพเมื่อวันที่ 24 ธ.ค. 2558 โดยขอให้ศาลทหารกลางวินิจฉัยและมีคำสั่งเพิกถอนกระบวนพิจารณาที่ผิดระเบียบดังกล่าว

ทั้งนี้ คำร้องอุทธรณ์ระบุเหตุผลว่า คําสั่งของศาลทหารกรุงเทพที่ไม่รับคำร้องดังกล่าวโดยให้เหตุผลว่า “ไม่มีเหตุเพิกถอนกระบวนพิจารณาคดีและไม่มีเหตุเปลี่ยนแปลงคำพิพากษา” นั้นคลาดเคลื่อนต่อข้อเท็จจริงและข้อกฎหมาย เนื่องจาก

1. ศาลไม่ได้ส่งหมายนัดสอบคำให้การวันที่ 15 ธ.ค. 2558 ไปยังภูมิลำเนาของจำเลย แต่ส่งไปยังทัณฑสถานหญิงกลางซึ่งไม่ใช่ภูมิลำเนาของจำเลย โดยที่จำเลยเป็นเพียงผู้ที่ถูกขังอยู่ระหว่างพิจารณาของศาล มีภูมิลำเนาแน่นอน ไม่ใช่ผู้ที่ถูกจำคุกตามคำพิพากษาถึงที่สุดของศาล การที่ศาลส่งหมายนัดสอบคำให้การของจำเลยไปยังทัณฑสถานหญิงกลาง จึงเป็นการส่งคำคู่ความที่ไม่ชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 74 และเป็นกระบวนพิจารณาที่ผิดระเบียบตามมาตรา 27

2. ศาลไม่ได้ส่งหมายนัดสอบคำให้การให้กับทนายจำเลยทั้งสองคน ซึ่งจำเลยได้แต่งเข้ามาแก้ต่างในคดีแล้ว ทนายจำเลยจึงเป็นคู่ความตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 1(1) การที่ศาลทหารกรุงเทพไม่ได้ส่งหมายนัดสอบคำให้การจำเลยให้แก่ทนายจำเลยทั้งสองคนจึงไม่ชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 74 และเป็นกระบวนพิจารณาที่ผิดระเบียบตามมาตรา 27

3. การที่ศาลสอบคำให้การจำเลย โดยไม่มีทนายความให้คำปรึกษาหรือแนะนำก่อน ซึ่งทำให้จำเลยให้การรับสารภาพโดยไม่เข้าใจฟ้อง และไม่ได้ให้การที่เป็นประโยชน์และบรรเทาโทษของตนเองประกอบการพิจารณาคดีของศาลตั้งแต่ชั้นต้น จึงเป็นการพิจารณาคดีที่ไม่ชอบด้วยมาตรา 173 วรรคสอง ของประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา ซึ่งเป็นบทมาตราที่คุ้มครองสิทธิในกระบวนการยุติธรรมของจำเลย เพื่อเป็นการประกันสิทธิของจำเลยในการมีทนายความที่จะเข้ามาแก้ต่างให้ในคดีอาญา ให้คำปรึกษาหรือแนะนำก่อนที่จะให้การต่อศาล และเป็นบทมาตราที่ให้บังคับใช้โดยเคร่งครัด ก่อนไปสู่ขั้นตอนการสอบถามคำให้การจำเลย เนื่องจากกฎหมายอาญามีบทลงโทษจำคุกที่เป็นการจำกัดสิทธิเสรีภาพของประชาชน บทมาตราที่กำหนดสิทธิของจำเลยจึงต้องบังคับใช้โดยเคร่งครัด

นอกจากนี้ การที่ศาลทหารกรุงเทพมีคำสั่งว่า “ไม่มีเหตุเพิกถอนกระบวนพิจารณาคดีและไม่มีเหตุเปลี่ยนแปลงคำพิพากษา” เป็นการกล่าวอ้างลอยๆ โดยไม่มีเหตุแห่งคำวินิจฉัยทั้งปวง ปราศจากหลักฐานและข้อเท็จจริงใดๆ มาสนับสนุน จึงเป็นคำสั่งที่ไม่ชอบด้วยกฎหมายตามบทมาตรา 141 แห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง ประกอบ พ.ร.บ.ธรรมนูญศาลทหารฯ มาตรา 45

ต่อมา ศาลทหารกรุงเทพพิจารณาแล้วเห็นว่า เป็นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งของศาลทหารกรุงเทพในปัญหาข้อกฎหมาย จึงมีคำสั่งให้รับไว้ ส่งศาลทหารสูงสุดเพื่อพิจารณาต่อไป

(อ้างอิง: คำร้องอุทธรณ์คำสั่งยกคำร้องขอให้ศาลมีคำสั่งเพิกถอนกระบวนพิจารณาที่ผิดระเบียบตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 27 ศาลทหารกรุงเทพ คดีดำที่ 154/2558 คดีแดงที่ 196/2558 ลงวันที่ 7 ม.ค. 2559)

จำเลยยื่นอุทธรณ์ต่อศาลทหารกลางคัดค้านคำพิพากษาของศาลทหารกรุงเทพเมื่อวันที่ 15 ธ.ค. 2558 โดยระบุเหตุผลดังต่อไปนี้

1. คดีนี้ศาลดำเนินกระบวนพิจารณาไปโดยมิได้ปฏิบัติตามประมวลกฏหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 27 ประกอบ พ.ร.บ.ธรรมนูญศาลทหารฯ มาตรา 45 เนื่องจาก

1.1 ศาลทหารกรุงเทพไม่ได้ส่งหมายนัดสอบคำให้การไปยังภูมิลำเนาของจำเลยดังที่ปรากฏอยู่ในสำนวน อีกทั้งไม่ได้ส่งให้ทนายจำเลย ซึ่งถือเป็นคู่ความด้วย จำเลยจึงให้การต่อศาลในวันนัดสอบคำให้การโดยไม่มีทนายความให้คำปรึกษา จึงเป็นการให้การโดยไม่เข้าใจคำฟ้องของโจทก์ทั้งหมด

1.2 คดีนี้จำเลยถูกฟ้องในบทมาตรากฎหมายที่มีอัตราโทษจำคุกสูงตั้งแต่ 10 ปีขึ้นไป ซึ่งมาตรา 56 (1) แห่ง พ.ร.บ.ธรรมนูญศาลทหารฯ ซึ่งเป็นบทมาตราที่คุ้มครองสิทธิในกระบวนการยุติธรรมของจำเลย และเป็นบทมาตราที่ให้บังคับใช้โดยเคร่งครัด กำหนดว่า ก่อนเริ่มการพิจารณาให้ศาลถามจำเลยว่ามีทนายหรือไม่ ซึ่งคดีนี้จำเลยแถลงต่อศาลว่ามีทนายความ แต่ศาลได้สอบคำให้การจำเลยโดยไม่มีทนายความให้คำปรึกษา

2. คำให้การจำเลยตามเอกสารในสำนวนคดีจำเลยไม่ได้ทำเอง และศาลไม่ได้เป็นผู้บันทึกแล้วอ่านให้คู่ความฟังตามกฏหมาย แต่เป็นเอกสารที่เจ้าหน้าที่ของศาลได้จัดทำขึ้นไว้ก่อนแล้วโดยได้เว้นช่องว่างไว้ และได้นำมาให้จำเลยลงลายมือชื่อ โดยจำเลยไม่เข้าใจคำฟ้องของโจทก์ทั้งหมด ซึ่งขัดต่อประมวลกฏหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 180 และมาตรา 48 ประกอบ พ.ร.บ.ธรรมนูญศาลทหารฯ มาตรา 45

ทั้งนี้ จำเลยได้โต้แย้งคัดค้านกระบวนพิจารณาที่ผิดระเบียบไว้แล้ว และด้วยเหตุผลตามข้อเท็จจริงและข้อกฏหมายดังกล่าวข้างต้น คำให้การรับสารภาพตลอดข้อกล่าวหาของจำเลยที่เกิดจากกระบวนพิจารณาที่ไม่ชอบด้วยกฎหมายดังกล่าว จึงไม่อาจใช้ยันกับจำเลยได้ตลอดข้อหา

3. การกระทำของจำเลยไม่เป็นการหมิ่นประมาท ดูหมิ่น แสดงความอาฆาตมาดร้าย พระมหากษัตริย์ เนื่องจากข้อความที่โจทก์นำมาฟ้องเป็นคำด่าคู่สนทนา ซึ่งใช้กันเป็นที่แพร่หลายในสังคมของคนทุกกลุ่ม ไม่ได้มีคำใดที่หมายถึง พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ ทั้งยังเป็นถ้อยคำที่เลื่อนลอย ไม่ได้ยืนยันข้อเท็จจริง จึงไม่ทำให้พระองค์เสื่อมเสียชื่อเสียง ถูกดูหมิ่น หรือถูกเกลียดชัง

นอกจากนี้ ภาพและข้อความตามฟ้องโจทก์ยังไม่เป็นการเผยแพร่หรือส่งต่อข้อมูลคอมพิวเตอร์อันเป็นเท็จ เนื่องจากตามเจตนารมณ์ของการบัญญัติมาตรา 14(1) ใน พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ฯ "ข้อมูลคอมพิวเตอร์อันเป็นเท็จ" หมายถึง ข้อมูลคอมพิวเตอร์ซึ่งไม่แท้จริงหรือข้อมูลคอมพิวเตอร์ปลอม
ที่ถูกทำขึ้นโดยผู้ที่ไม่มีอำนาจตามกฏหมายที่จะทำข้อมูลนั้นขึ้นมาได้ หรือข้อมูลคอมพิวเตอร์ที่แท้จริง แต่ต่อมาถูกผู้กระทำผิดแก้ไข เปลี่ยนแปลง เช่น การทำเว็บไซต์ปลอม หรือเชื่อมต่อให้คนทั่วไปเข้าถึงเว็บไซต์ปลอม เพื่อให้คนหลงเชื่อแล้วให้ข้อมูลส่วนบุคคล ไม่ได้หมายถึงข้อมูลที่มีเนื้อหาไม่ว่าจะเป็นความจริงหรือความเท็จก็ตาม ที่อาจทำให้บุคคลอื่นเสียชื่อเสียง ถูกดูหมิ่น หรือถูกเกลียดชัง อันเป็นองค์ประกอบความผิดทำนองเดียวกับความผิดฐานหมิ่นประมาท

ทั้งนี้ แม้จำเลยให้การรับสารภาพ แต่ศาลมีอำนาจพิพากษายกฟ้องโจทก์ได้

4. ศาลลงโทษหนักเกินไป และไม่ได้สัดส่วนของพฤติการณ์และความร้ายแรงแห่งคดี เนื่องจากพฤติการณ์แห่งคดีและลักษณะการกระทำของจำเลยไม่ร้ายแรง จำเลยเป็นเพียงผู้นำภาพและข้อความมาเผยแพร่ลงในเฟซบุ๊กของจำเลยเท่านั้น ไม่ได้เป็นผู้คิดข้อความ ถ่ายภาพ หรือตกแต่งเพิ่มข้อความในภาพเอง ทั้งจำเลยเป็นบุคคลธรรมดา ไม่ได้เป็นผู้มีอิทธิพล ไม่อาจชักจูงโน้มน้าวจิตใจประชาชนได้ ภาพและข้อความดังกล่าวจึงไม่มีน้ำหนักเพียงพอที่จะก่อให้เกิดความตื่นตระหนกแก่ประชาชนจนถึงขนาดก่อความไม่สงบได้

นอกจากนี้ จำเลยยังมีอาชีพเป็นหลักแหล่งแน่นอน มีภาระต้องอุปการะเลี้ยงดูครอบครัวเพียงลำพัง
อีกทั้งจำเลยอายุ 50 ปี ถือว่าอายุมากแล้วและมีโรคประจำตัว

จำเลยจึงขอให้ศาลทหารกลางพิจารณาพิพากษายกคำพิพากษาของศาลทหารกรุงเทพ และพิพากษาให้ศาลทหารกรุงเทพดำเนินกระบวนพิจารณาสอบคำให้การจำเลยโดยปฏิบัติให้ถูกต้องตามกฎหมาย หรือยกฟ้อง หรือแก้คำพิพากษาของศาลทหารกรุงเทพโดยลงโทษจำเลยสถานเบา

(อ้างอิง: อุทธรณ์ของจำเลย ศาลทหารกรุงเทพ คดีดำที่ 154/2558 คดีแดงที่ 196/2558 ลงวันที่ 11 มี.ค. 2559)

ศาลทหารกรุงเทพนัดอ่านคำสั่งศาลทหารสูงสุด ลงวันที่ 29 มี.ค. 2559 กรณีที่จำเลยยื่นอุทธรณ์คำสั่งศาลทหารกรุงเทพ ซึ่งสั่งเมื่อวันที่ 16 และ 24 ธ.ค. 2558 ให้ยกคำร้องของจำเลยที่คัดค้านกระบวนพิจารณาที่ผิดกฎหมาย ลงวันที่ 15 ธ.ค. 2558 และขอให้เพิกถอนกระบวนพิจารณาที่ผิดระเบียบ ตามประมวลกฎหมายวิธีพจารณาความแพ่ง มาตรา 27 ลงวันที่ 23 ธ.ค. 2558 โดยศาลทหารสูงสุดมีคำสั่งให้ยกคำร้องอุทธรณ์คำสั่งศาลทหารกรุงเทพของจำเลยทั้ง 2 ฉบับ มีรายละเอียดโดยสรุปดังนี้

คดีมีปัญหาต้องวินิจฉัยอุทธรณ์ของจำเลยในปัญหาข้อกฎหมายว่า ศาลทหารกรุงเทพดำเนินกระบวนพิจารณาชอบด้วยกฎหมายหรือไม่ ข้อเท็จจริงตามที่ปรากฏคือ เมื่อวันที่ 8 ธันวาคม 2558 ศาลทหารกรุงเทพได้ส่งหมายเรียกจำเลย สำเนาฟ้อง และหมายเบิกถึงผู้อำนวยการทัณฑสถานหญิงกลางกำหนดนัดพิจารณาคดีนี้ในวันที่ 15 ธันวาคม 2558 ซึ่งจำเลยได้รับแจ้งจากเจ้าหน้าที่ทัณฑสถานหญิงกลางว่า จะต้องไปศาลก่อนวันนัดถามคำให้การแล้ว ในวันนัดถามคำให้การ ก่อนเริ่มพิจารณาศาลได้สอบถามจำเลยเรื่องทนาย จำเลยแถลงว่าได้แต่งทนายมาแล้วพร้อมที่จะให้การในวันนี้ ศาลจึงได้อ่านและอธิบายฟ้องให้จำเลยฟังจนเข้าใจดีแล้วสอบถามคำให้การ จำเลยให้การรับสารภาพ ไม่ขอต่อสู้คดี โดยจำเลยได้ลงลายมือชื่อไว้ในรายงานพิจารณาและคำให้การของจำเลย ซึ่งเป็นการแสดงการรับรู้ข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้นต่อหน้าศาล

อีกทั้งข้อหาความผิดตามฟ้องไม่ใช่เป็นคดีที่มีอัตราโทษอย่างต่ำให้จำคุกตั้งแต่ 5 ปีขึ้นไป หรือโทษที่สถานที่หนักกว่านั้น เมื่อศาลทหารกรุงเทพสอบคำให้การ และจำเลยให้การรับสารภาพตามฟ้องของโจทก์ ศาลทหารกรุงเทพย่อมพิพากษาโดยไม่สืบพยานหลักฐานต่อไปได้ เห็นว่าศาลทหารกรุงเทพได้ดำเนินกระบวนพิจารณาชอบด้วยกฎหมายแล้ว

ศาลทหารสูงสุดยังวินิจฉัยในประเด็นที่จำเลยอุทธรณ์ว่า ศาลทหารกรุงเทพไม่ได้ส่งหมายนัดให้ทนายจำเลยทั้งสองว่า คำจำกัดความของคำว่า “คู่ความ” ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 2 (15) หมายถึงโจทก์ฝ่ายหนึ่งและจำเลยฝ่ายหนึ่ง ทนายจำเลยจึงไม่ได้เป็นจำเลยหรือเป็นคู่ความ การที่ศาลทหารกรุงเทพไม่ได้แจ้งวันนัดถามคำให้การจำเลยให้ทนายจำเลยทราบ จะเป็นการจำกัดสิทธิของจำเลยที่จะได้รับคำปรึกษากับทนายจำเลยในการให้การของจำเลยหรือไม่ อย่างไร ก็ไม่เป็นเหตุให้การดำเนินกระบวนพิจารณาของศาลทหารกรุงเทพในวันนัดพิจารณาสอบคำให้การจำเลยที่ชอบด้วยกฎหมายกับกลายเป็นไม่ชอบด้วยกฎหมาย

ที่จำเลยอุทธรณ์คัดค้านว่า การที่ศาลส่งหมายนัดสอบคำให้การของจำเลยไปยังทัณฑสถานหญิงกลางซึ่งมิใช่ภูมิลำเนาของจำเลย จึงเป็นการส่งคำคู่ความที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย เป็นเหตุให้จำเลยไม่ได้รับหมายนัดจนได้รับความเสียหาย เป็นกระบวนพิจารณาที่ผิดระเบียบตามมาตรา 27 แห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง พิเคราะห์แล้วเห็นว่า คดีนี้จำเลยแต่งทนายเข้ามาในคดี 2 คน หลังถูกฟ้องดำเนินคดี ทนายจำเลยยังได้ยื่นคำร้องขอตรวจสำนวนและขอคัดถ่ายเอกสาร ย่อมแสดงให้เห็นว่าจำเลยได้พบและปรึกษาเรื่องคดีกับทนายก่อนแล้ว และเมื่อทนายจำเลยได้ตรวจเอกสารในสำนวนแล้วเห็นว่าสิ่งใดไม่ถูกต้องก็ชอบที่จะคัดค้าน และขอให้แก้ไขก่อนถามคำให้การจำเลย แต่ไม่ปรากฏว่าทนายจำเลยได้คัดค้านแต่อย่างใด

อีกทั้งในวันสอบคำให้การจำเลย ซึ่งก่อนเริ่มพิจารณาได้สอบถามจำเลยเรื่องทนาย หากจำเลยประสงค์ที่จะให้ทนายจำเลยมาอยู่ด้วยในวันนัดพิจารณาดังกล่าว จำเลยย่อมมีสิทธิแถลงต่อศาลว่ายังไม่พร้อมที่จะให้การ ขอเลื่อนไปสักนัดหนึ่งก็ย่อมทำได้ ทั้งวุฒิภาวะ และอายุของจำเลย จำเลยย่อมทราบถึงผลของคำให้การ ที่ศาลทหารกรุงเทพมีคำสั่งยกคำร้องของจำเลยนั้น ศาลทหารสูงสุดเห็นพ้องด้วย อุทธรณ์คำสั่งยกคำร้องที่ขอให้ศาลมีคำสั่งเพิกถอนกระบวนพิจารณาที่ผิดระเบียบตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 27 ของจำเลยฟังไม่ขึ้น

(อ้างอิง: คำสั่งที่ 7/2559 ศาลทหารสูงสุด ลงวันที่ 29 มี.ค. 2559)

จำเลยยื่นคำร้องต่อศาลทหารกลางขอถอนอุทธรณ์ที่ยื่นไปเมื่อวันที่ 11 มี.ค. 2559 และอยู่ระหว่างการพิจารณาของศาลทหารกลาง โดยระบุว่า เนื่องจากจำเลยไม่ประสงค์จะต่อสู้คดีอีกต่อไป จึงขอถอนอุทธรณ์คดีนี้ เพื่อขอพระราชทานอภัยโทษต่อไป จำเลยจึงขอให้ศาลทหารกลางอนุญาตให้ถอนอุทธรณ์ และมีคำสั่งออกหมายจำคุกเมื่อคดีถึงที่สุดต่อไป

ต่อมา ศาลทหารกรุงเทพมีคำสั่งส่งคำร้องให้ศาลทหารกลางพิจารณา

(อ้างอิง: คำร้องขอถอนอุทธรณ์ ศาลทหารกรุงเทพ คดีดำที่ 154/2558 คดีแดงที่ 196/2558 ลงวันที่ 25 พ.ย. 2559)

ศาลทหารกรุงเทพนัดอ่านคำสั่งศาลทหารกลาง กรณีที่จำเลยยื่นคำร้องขอถอนอุทธรณ์ โดยศาลทหารกลางมีคำสั่งอนุญาตให้จำเลยถอนอุทธรณ์ ให้จำหน่ายคดีออกจากสารบบความของศาลทหารกลาง และให้บังคับคดีตามคำพิพากษาของศาลทหารกรุงเทพ

ต่อมา ศาลทหารกรุงเทพออกหมายแจ้งโทษเด็ดขาด ระบุโทษจำคุกรวม 7 ปี 30 เดือน โดยให้นับวันคุมขังตั้งแต่วันที่ 23 มิ.ย. 2558 ทั้งนี้ คดีถึงที่สุดเมื่อวันที่ 25 พ.ย. 2559 ซึ่งเป็นวันที่จำเลยยื่นคำร้องขอถอนอุทธรณ์

(อ้างอิง: คำสั่งที่ 34/2559 ศาลทหารกลาง คดีดำที่ 71/2559 คดีแดงที่ 227/2559 ลงวันที่ 1 ธ.ค. 2559 และหมายแจ้งโทษเด็ดขาดที่ 231/2559 ศาลทหารกรุงเทพ คดีดำที่ 154/2558 คดีแดงที่ 196/2558 ลงวันที่ 29 ธ.ค. 2559)